17 ارديبهشت - خواستگار جوانى با شنيدن پاسخ منفى دخترخاله اش براى ازدواج به روی خانواده دختر اسلحه كشيد و صاحب خانه و همسايه را با گلوله نقش زمين كرد.

- ۲۴ ساعت بعد يك مرد جوان براى انتقامجويى از صاحبخانه خود دست به يك كشتار جمعى زد و اعضاى خانواده وى را به قتل رساند. از اسيدپاشى به روی دختران رسيده ايم به رگبار گلوله.( سلاح دراختيار كيست؟)

سردار محمدباقر قاليباف در زمستان ۱۳۸۱ گفت:

«بيشترين حجم شكايات مردم به كلانترى ها و مراجعه آنها به اين مراكز به دليل نزاع هاى فردى و جمعى است.» همين نكته حكايت از متوسل شدن افراد جامعه به طور مستمر و عام به خشونت براى احقاق حق خود دارد.

براساس پرونده هاى تشكيل شده در كل كشور به وسيله پليس، آمار ضرب و جرح از رقم ۳۶ هزار و ۶۸۹ فقره در سال ۱۳۶۵ به ۷۶ هزار و ۷۱ فقره در سال ۱۳۷۹ افزايش داشته است.از سوى ديگر، تظاهر به چاقو كشى كه معمولاً براى تهديد و باجگيرى هاى مالى - معنوى است از ۳ هزار و ۱۳ فقره در سال ۱۳۷۵ به ۴هزار و ۱۱۵ فقره در سال ۱۳۷۹ افزايش داشته است.

در اين ميان وقوع جرايمى نظير «تهديد»، «اكراه و اجبار» نيز وقتى كه در كنار اين نوع پرونده ها قرار بگيرد مفاهيم قابل توجهى دارد. اگر بخواهيم ميزان افزايش خشونت و سير آن را پيگيرى و تعقيب كنيم بايد به اين جدول، بحث قتل عمد و مرگ هاى اتفاقى را نيز بيفراييم. قتل عمد از رقم ۲۹۸ فقره  در سال ۱۳۶۵ به رقم يك هزار و ۴۵۹ فقره در سال ۱۳۷۹ در كل كشور افزايش داشته است.

(اين خشونت از دل بی قانونی و خشونت حكومتی بيرون آمده است. تا در كل حاكميت خشونت نفی نشده و قانون جانشين زورگوئی نشود، نه عدالتی در ايران ممكن می شود و نه رشد خشونت متوقف می شود)

سايت حادثه