در‌نشست مشترك نمايندگان مجلس با اعضای دولت، «احمد بورقاني» گزارشی از فعاليت‌های مجلس ششم و ارتباط آن با دولت ارائه داد و گفت:

مجلس در ايران يك قرن فعاليت دارد و ما امروز سي‌امين دوره‌ قانونگذاری را از ابتدای تاريخ پارلمان در ايران به پايان مي‌رسانيم.

نه ما و نه گذشتگان ما از تجارب يكصدساله‌ قانونگذاری در كشور خوب بهره نگرفته‌ايم و اين ناشی از نبود يك نظام مدون است.

اميد بسته‌ايم كه نمايندگان مجلس هفتم به اين مهم توجه جدي‌تر داشته‌ باشند، اما آنچه مربوط به مجلس ششم می شود آنست كه بر خلاف تبليغات در حوزه‌ سياست، مجلس شورای اسلامی چندان در بحث قانونگذاری نتوانست موفق عمل كند. اجازه دهيد بگويم به رغم تمام تلاش‌های صادقانه و كوشش‌های بي‌ريايی كه برای تقويت و اجرای ظرفيت‌های معطل‌مانده‌ قانون اساسی، به ويژه در فصل سوم و به ويژه حقوق شهروندی و تقويت جامعه‌ مدنی در مجلس صورت گرفت،‌ به آنچه مطلوبمان بود‌ نرسيديم.

ما قصد داشتيم كه ظرفيت‌های معطل‌مانده‌ قانون اساسی را اجرايی كنيم و نقد و نقادی را فراتر از رويه‌های جاری ببريم، هم‌چنين شفافيت بيشتری را بر فعاليت‌ها در حوزه‌ سياست جاری سازيم. با همين نگاه، نمايندگان مجلس شورای اسلامی و اعضای دولت، در اين مسير همسويی و هم‌نظری فراوانی داشتند. طرح‌ها و لوايح مختلفی را مطرح كردند ولی اختلاف ديدگاه‌ها با شورای نگهبان مانع تحقق آنها شد.

حتی در مواقعی در حوزه‌هايی كه قانون مدون داشتيم، متاسفانه وضع اندكی لرزان و سست‌تر شد.

اصول 84 و 86 قانون اساسی و 75 و 76 و 77 قانون آيين‌نامه‌ داخلی مجلس، به نمايندگان ملت اجازه می دهد كه دوراز بيم و هراس و تعقيب و گريز، به داوری در مورد امور مختلف جامعه بپردازند. اما متاسفانه به اين اصول و مواد قانونی كم‌عنايتی شد و بر اساس گزارش‌های هيات رييسه، حدود 60 نماينده به دليل ايفای وظيفه‌ نمايندگی به محاكم احضار شدند كه چند تن از آن‌ها نيز حكم محكوميت گرفتند.

بر اساس آنچه كه ما ثبت كرده‌ايم، 60 نماينده از يك تا چهار بار به خاطر ايفای وظايف نمايندگی، سخنرانی، مصاحبه و اصولا اظهارنظر به محاكم احضار شده‌اند. حدود 15 نماينده با شكايت دستگاه‌های اجرايی،‌ 7 نماينده به خاطر مديرمسوولی نشريات، 11 نماينده به علت شكايت افراد حقيقی كه به نوعی با فعاليت نمايندگی آن‌ها مرتبط بوده است،‌ به محاكم احضار و 35 نماينده نيز با شكايت شاكی خصوصی احضار شده‌اند.

با همه‌ اين مشكلات و دشواري‌ها كه وقت نمايندگان مصروف اين مساله مي‌شده است، مجلس ششم گام‌های خوبی برداشت و به علت گرايش‌های متنوع و ديدگاه‌های گوناگونی كه داشته، نسبت به ساير مجالس متكثرتر بوده است. 8 فراكسيون سياسی در مجلس فعاليت مي‌كردند و 7 فراكسيون تخصصی گرچه باز هم برخی تعابير نامناسب را در مورد اين گونه فعاليت‌های تشكيلاتی به كار مي‌بردند و برخی بيان مي‌داشتند‌ كه نمايندگان شب مي‌خوابند و صبح طرح‌ها را مي‌آورند و تصويب مي‌كنند.

نقش نظارتی مجلس بايد تقويت شود، چنانچه طی چهار سال گذشته ما شاهد واكنش مجلس در قبال مسائل مختلف داخلی و خارجی بوده‌ايم. اگر به طرحی كه هفته‌ پيش در مجلس شورای اسلامی تحت قانون شهروندی و با دستورالعمل اجرايی رييس محترم قوه قضاييه به صورت قانون درآمد، هم‌چنينن به نامه‌ها و نقطه‌نظرات نمايندگان در ابتدای كار مجلس ششم نظری بيافكنيم، مي‌بينيم كه اين قوانين و دستورالعمل‌ها، ديدگاههايی بوده كه نمايندگان مجلس در ابتدای كار مجلس ارايه كرده‌اند.

مجلس چه در داخل و چه در خارج از كشور به عنوان مدافع حقوق بشر و شهروندی شناخته شد و اين كاركرد مجلس هم در حوزه‌ قانونگذاری و هم نظارت كاملا نمود داشته است.

در دفاع از حقوق مردم و روند رسيدگی به شكايات از قوای سه گانه،‌ كميسيون اصل 90 از هيچ كوششی فروگذار نكرد و به پايگاه و تكيه‌گاه هر دردمند و ستمديده‌ای مبدل شد، كه اين مهم برای اين نظامی كه پشتوانه‌اش مردم هستند، اعتبار و اهميت بالايی دارد.

مجلس ششم در حوزه‌ سياست داخلی علاوه بر كوشش برای تقويت آزادی و امنيت عمومی مرزهای ممنوعه را شكست و با پرسشگری نتيجه‌ای را بر جای نهاد كه ثمرات آن را ان‌شاءالله در آينده بيشتر خواهيم ديد.

وزارت اطلاعات، دفاع و خارجه كه تا قبل از مجلس ششم كمتر در مجلس حاضر مي‌شدند،‌ در اين دوره فعالانه در مجلس حاضر شدند و به پرسش‌های نمايندگان پاسخ داده و به نقد و نقادی سالم از اين حوزه‌ها كمك جدی كردند.

تريبون مجلس ششم بر خلاف ادوار گذشته بسيار مورد توجه مردم بود و بر اساس شنيده‌ها و واكنش‌ها، مردم توجه جدی به راديو مجلس داشتند و در حوزه‌ رسانه توجه به تريبون يعنی اعتماد مردم به خدمت و اين، مقوم حكومت ملی است.

در حوزه‌ سياست خارجی اگرچه حركت سنجيده‌ای برای همكاری بين دولت و مجلس انجام نشده، ولی مجلس ششم كوشيد در اين حوزه مثبت عمل كند. مناسبات بين مجلس و پارلمان‌های دنيا بسيار موثر بود و اين مناسبات سازمان‌دهی شده انجام مي‌گرفت. برای اولين بار با پارلمان‌های انگلستان، هلند و كانادا ارتباط برقرار شد. گرچه ماجرای زهرا كاظمی اندكی بر روابط ما با كانادا تاثير گذاشت، ولی ما راه را فراهم كرديم.

از حركت‌های مهم مجلس ششم، برقراری روابط با پارلمان اروپا بود و مناسبات جدی، رسمی و صريحی برقرار شد كه تاثيرات مثبتی بر روابط طرفين داشته است.

در حوزه‌ سياست خارجی مجلس شورای اسلامی از هيچ كوششی فروگذار نكرد و به عنوان مثال در رابطه با مسائل ايران و آمريكا، كميسيون امنيت ملی 12 جلسه با حضور كارشناسان، مسوولان و ... داشت و از ابعاد مختلف اين موضوع را مورد بررسی قرار داد.

مجلس نشان داد كه مي‌تواند با همكاری دولت منافع ملی را تامين كند و اين دو دستگاه با توجه به اين كه رای خود را از مردم مي‌گيرند، مي‌توانند تعريف واقعی از منافع ملی را ارايه دهند.