چندی پيش دوست خوبم محسن امين زاده كه نماينده رئيس جمهور در صدا و سيما بود، استعفا داد و رئيس جمهور موارد مطرح در استعفاء نامه وی را جدی گرفت. محسن امين زاده نسخه ای از آن را برای من ارسال كرد و گفت كه در سايت بگذارم. لذا امروز به عنوان مهمان سايت خلاصه ای از دلايل استعفاء امين زاده را در وب نوشت می گذارم.

******

1. صدا و سيما در دوره رياست جمهوری آقای خاتمی يكی از فعالترين نهادهای تحت اختيار مخالفان دولت بوده است.

2. در شش سال و چند ماه گذشته صدا و سيما در همه صحنه ها يا مبتكر ايجاد بحران برای دولت بوده است يا در هنگام بروز بحران ها در جهت تشديد آن بر عليه دولت تلاش كرده است.

3. نقش برخی از مديران رده بالای صدا و سيما توسط وزارت اطلاعات در شايعه سازی، دروغ پردازی و بحران سازی بوسيله يك سايت فحاش و دروغ پرداز عليه دولت روشن گرديده و مدير سازمان از اين امر اطلاع دارد.

4. مديريت سازمان صدا و سيما آگاهانه و با مقاصد سياسی اقدام به سانسور آشكار و تحريف سخنان و خبرهای مربوط به رئيس جمهور و دولت می نمايد.

5. مجلس شورای اسلامی نيز بخصوص در يكسال اخير در معرض اغراض سياسی و خبری و سانسور شديداً جهت دار صدا و سيما قرار گرفته است.

6. برنامه های صدا و سيما مملو از چهره های نامی و يا گمنام مخالف دولت است.

7. در سالهای اخير تدريجاً صدا و سيما از سريالها، برنامه های تفننی، بزرگداشتها، جشنواره ها و ... برای مقاصد سياسی جناحی خاص بهره گرفته است.

8. شواهد و قرائنی از جمله عدم آمادگی صدا و سيما برای همكاری در جهت بازرسی و زدودن اتهامِ وجود تخلفات مالی مؤيد گزارشهای سازمان مديريت و برنامه ريزی و گزارش بازرسی شورای اسلامی در مورد وجود تخلفات كلان مالی است.

9. استخدامهای وسيع افراد غالباً با سليقه سياسی خاص و همچنين اخراجهای با هدف مشابه نيازمند بررسی جدی است كه مديريت سازمان اجازه آن را نمی دهد.

10. صدا و سيما بخصوص شبكه های برون مرزی نقش ماجراجويانه ای را در زمينه سياست خارجی ايفا می كنند كه بيانگر سليقه ای خاص و دور از سياست تنش زدايی بوده است.

11. شورای نظارت بر سازمان صدا و سيما علی رغم جايگاه بالای آن در قانون اساسی به شورايی ناكارآمد و درمانده بدل شده است.

12. مديريت سازمان به اجرای قانون و تبعيت از مصوبات شورای نظارت تن نداده است و شورا تنها اقدام به انتشار مباحث مهم و تصميمات خود برای تنوير افكار عمومی نموده است.

13. به دليل بهره مندی نامحدود يك جناح از انحصار مطلق كنونی، اجازه راه اندازی شبكه های جداگانه به نهادها و سازمانهای دولتی و يا وابسته به نظام داده نمی شود و اين قدرت مطلقه سازمان صدا و سيما باعث بروز ناهنجاريهايی از جمله استفاده جناحی از رسانه ملی و عدم توجه به مخاطب شده است.

14. اميدی به همكاری سازمان با دولت و مجلس وجود ندارد و تنها راهكار عملی راه اندازی شبكه ای واقعاً متعلق به دولت تحت نظارت شورای نظارت بر سازمان صدا و سيما می باشد.