امروز 12 فروردين است و ايران تعطيل. پس فردا نيز 13 فروردين است و سيزده بدر. پنجشنبه شركت های غير دولتی و برخی موسسات نيمه دولتی تعطيل اند، مدارس و دانشگاه ها و آموزش و پرورش هم عملا تا15 فروردين تعطيل اند. جمعه هم تعطيل رسمی است. پنجشنبه را عملا به جمعه و سيزده بدر وصل كرده اند. به اين ترتيب ايران می رود تا 14 روز تعطيلات را پشت سر بگذارد.

12 فروردين سال 1358 مردم ايران در حضوری يكپارچه، به جمهوری اسلامی كه در آن زمان به مردم به گونه بكلی متفاوت با آنچه اكنون هست معرفی شده بود رای دادند و امروز 65 در صد مردم زير بزرگترين فشار تبليغاتی، امنيتی، سياسی، تشويقی، رشوه ای و حتی نظامی حاضر نشدند در انتخابات مجلس هفتم آن شركت كنند. شعار در كليه دانشگاه های ايران "همه پرسی” است. اين همه پرسی نه در نفی جمهوری و بازگشت به گذشته شاهنشاهی، بلكه برای دفاع از جمهوری پارلمانی و پالايش آن از زائده ايست بنام "ولايت مطلقه فقيه" كه آن را تبديل به حكومتی شبيه حكومت عربستان سعودی كرده است.

پايان تعطيلات نوروزی، آغاز دوباره حيات علنی سياسی و انتشار مطبوعات و گشايش مجلس و مدارس  و دانشگاه هاست. سئوال اساسی برای همگان اينست: سال جديد با كدام چالش سياسی آغاز خواهد شد؟

در زندان؟ تظاهرات دانشگاهي؟ تحصن معلمين؟ اعتصاب كارگران؟ با گشايش شرمگينانه مجلسی كه مردم در برپائی آن نقشی نداشته و آن را خانه ملت نمی دانند؟ با فشارهای بين المللی بر حاكميتی كه از مشروعيت ساقط شده است؟ با اتحاد عملی اپوزيسيون داخل و خارج كشور؟ با شعار همه پرسي؟