خبرگزاری رويتر ايران‌ را به‌ تلاش‌ برای خريد قطعات‌ هسته‌ يی جديد متهم‌ كرد و الشرق‌ الاوسط‌ نوشت‌ 400 عضو القاعده‌ از جمله‌ 18 عضو بلندپايه‌ اين‌ گروه‌ در ايران‌ اند. اين درشرايطی است كه وزير اطلاعات جمهوری اسلامی دو روز پيش اعلام كرد تمام شبكه القاعده در ايران را متلاش كرده و آنها را به كشورهايشان فرستاده است. آخرين نمونه اين امر تفاهمی است كه در جريان سفر مقامات عربستان سعودی با مقامات جمهوری اسلامی بعمل آمد و بموجب آن يكی از معاونان اسامه بن لادن با هواپيما از ايران به عربستان سعودی برگشت.

تا قبل از آن جمهوری اسلامی حاضر به تائيد حضور اين رهبر القاعده درايران نبود. با آنكه مطبوعات ايران عكسی از وی را منتشر نكردند و اساسا محرمانه به عربستان فرستاده شد، خبرگزاری ها از ورود او به عربستان سعودی عكس تهيه كردند: شيخی كه بر صندلی چرخدار نشسته است.

جمهوری اسلامی اعلام كرد كه اين شيخ با استفاده از عفوی كه مقامات عربستان سعودی (ظاهرا در سفر اين مقامات به ايران)  دادن به اين كشور پس فرستاده شد.

 اكونوميست‌ نيزروز جمعه گذشته طی مقاله ای با عنوان «همسايه‌ مرموز» نوشت اگرچه‌ محمد خاتمی رييس‌ جمهوری اسلامی ايران‌ تاكيد دارد ايران‌ خواستار ثبات‌ در عراق‌ و بازسازی آن‌ كشور است‌ اما عراقی چندان‌ اعتمادی به‌ گفته‌ او ندارند.

از اواخر ماه‌ گذشته‌ كه‌ دولت‌ انتقالی عراق‌ زمام‌ امور را در دست‌ گرفت‌، هوشيار زيباری وزير خارجه‌ اش‌ از ايران‌ انتقاد می كند كه‌ تلاش‌ كافی برای جلوگيری از ورود تروريست های  از ايران به عراق و پيوستن آنها به افراد مسلح در عراق بعمل نيآورده است. اوايل‌ همين‌ ماه‌ هم‌ پليس‌ عراق‌ دو ايرانی را به‌ اتهام‌ سعی در منفجر كردن‌ بمبی كه‌ در يك‌ خودرو كار گذاشته‌ شده‌ بود دستگير كرد.

اكونوميست‌ در ادامه‌ مدعی شده‌ است‌ روزنامه‌ های تندروی تهران‌ و شبكه‌ تلويزيونی دولتی عرب‌ زبان‌ العالم‌ توجه‌ زيادی به‌ شورشيان‌ نشان‌ می دهند و احتمال آن‌ بسيار زياد است‌ كه‌ مرزبان‌ های ايران‌ نيز آنطور كه‌ عراقي‌ها مي‌گويند زياد بسته و تحت كنترل نباشند!
 در ماه‌ مه‌ شدت‌ گرفتن‌ زدوخوردها در اطراف‌ اماكن‌ متبركه‌ شيعيان‌ باعث‌ شد كه‌ عده‌ يی با كوكتل‌ مولوتف‌ به‌ سفارت‌ بريتانيا در تهران‌ حمله‌ كنند و هزاران‌ نفر داوطلب‌ شدند برای اخراج‌ نيروهای غربی از عراق‌ خود را فدا كنند.

اكنون صحنه‌ سياسی ايران‌ به‌ صورت‌ فزاينده‌يی در اختيار محافظه‌ كارانی قرار مي‌گيرد كه‌ مي‌خواهند با كشورهايی كه‌ با برنامه‌ های اتمی ايران مخالفند را تحت فشار قرار دهند