رهبر جمهوری اسلامی با نخست وزير سنگاپور كه درايران بسر می برد ملاقات كرد. او در اين ملاقات بدرستی گفت :

 "در خصوص عاملان حوادث تروريستی عراق، ما به شدت به عوامل اسرائيل و آمريكا سوء ظن داريم و مسلمان بودن كسانی را كه مرتكب گروگانگيری افرادی همچون اتباع فيليپينی و يا قتل آنها همچون تبعه آمريكايی می شوند باور نداريم.  تروريسم پديده ای زشت و وحشتناك است..."

هم در باره عمليات تروريستی در عراق، پای محافلی از نظاميان و روحانيون جمهوری اسلامی در ميان است و هم مبارزه با ترور در جمهوری اسلامی را كمتر كسی باور می كند. حتی اگر بر حسب مصرف خارجی بيان شده باشد.

همزمان با همين اظهارات رهبر جمهوری اسلامی دادگاه سعيد عسگر عامل ترور سعيد حجاريان وحمله تروريستی به خوابگاه دانشجويان طرشت قرار بود تشكيل شود. معاون دادستان يكباره از شب گذشته كمر درد گرفت و در دادگاه حاضر نشد و محاكمه به وقت ديگری موكول شد. از اين وقت كشی اكنون يكسال می گذرد، همچنان كه از رهائی سعيد عسگر پس از ترور سعيد حجاريان 5 سال می گذرد. هيج مدعی العمومی در جمهوری اسلامی جسارت نكرد عليه او اعلام جرم كند، چرا كه پای بزرگان و برگمار كنندگان خودش در ميان است.

دادگاه يك ترور ديگر هم قرار است در جمهوری اسلامی همين روزها تشكيل شود. آنهم ترور زندانی در زندان و هنگام بازجوئي: زهرا كاظمی.

آنها كه اخبار ايران را دنبال می كنند هنگام ملاقات با مقامات جمهوری اسلامی و شنيدن ادعاهای آنها سكوت می كنند و اين مقامات هم تصور ميكنند آنها قانع شده و پسشان فرستاده اند به كشورهايشان. اما تجربه نشان داده است كه آنها به محض آنكه از خاك ايران پا بيرون می گذارند، نظر خودشان را براساس دلائل و نشانه ها بيان می كنند و كاری به ادعاها ندارند. اين چگونه مقابله با تروريسمی در سطح جهانی است كه حتی در داخل كشور توان مقابله ندارد و يا بهتر است گفته شود اراده ای برای مقابله وجود ندارد. همين سه مشت، نمونه ای از خروار نيست؟ و آنكه می داند و به احترام مناسبات ديپلماتيك جلوی رئيس جمهوری و يا رهبر و يا ديگران و ديگران سكوت ديپلماتيك می كند، چگونه می تواند باور كند كه جمهوری اسلامی مخالف ترور است و با آن مبارزه می كند؟ و اين تازه در شرايطی است كه هنوز بررسی اعتبار نامه های نمايندگاه به مجلس هفتم برده شده آغاز نشده تا معلوم شود چه تعداد از آنها درعمليات تروريستی داخل و خارج كشور نقش داشته اند و اكنون فراكسيون ترور در مجلس تشكيل داده اند. از جمله انگيزه های تشكيل جلسات غير علنی در مجلس و طرح عدم ضرورت بررسی اعتبار نامه ها و وصل كردن نمايندگان به امام زمان و برگزيده شدن توسط امام غايب، يكی هم همين سوابق است.