پنج سال پيش در چنين روزی دانشجويان دانشگاه تهران در اعتراض
به توقيف روزنامه «سلام» در محوطه دانشگاه دست به تظاهرات
زدند. روزنامه سلام نشريه ای بود اصلاح طلب و مترقی كه در ميان
بسياری از اقشار و گروههای آزادانديش طرفدارانی داشت.
دانشجويان بطور اعم و دانشجويان ايران بطور اخص نبض جامعه
هستند و كوچكترين علائم بيماری جامعه را حس كرده، به آن واكنش
نشان می دهند.
اين نخستين بار نبود كه دانشجويان ايران در اعتراض به اقدامات
مرتجعين دست به تظاهرات می زدند. اعتراض و تظاهرات دانشگاهيان
ايران سابقه ای ديرينه داشته و از دهه ۳٠ آغاز و تاكنون ادامه
دارد.
روزنامه سلام زمانی توقيف شده كه رئيس جمهور اصلاح طلب در راس
قوه مجريه قرار داشت. اين در حالی بود كه بسياری از
آزادانديشان و اصلاح طلبان جامعه اميد داشتند با روی كار آمدن
رييس جمهوری اصلاح طلب، خواهند توانست در بطن جامعه اصلاحات و
تغييرات دموكراتيك انجام دهند، ولی اين چنين نشد.
در اين دوران روزنامه های متعددی كه افكار و عقايد مترقی و
مردمی را انعكاس می دادند، پا به عرضه ظهور گذاشتند، اما حضور
آنها ديری نپايد. توقيف روزنامه سلام نخستين گام در زورآزمايی
سنت گرايان عليه اصلاح طلبان بود. اين زنگ خطر، دانشجويان را
به واكنش وا داشت كه نتيجه آن گسترش اعتراضات و تظاهرات
دانشجويان از محوطه دانشگاه به خيابانها بود كه از سوی نيروهای
انتظامی به شديدترين وجه سركوب گرديد.
دانشجويان دانشگاههای سراسر كشور بعنوان حمايت و مشروعيت
تظاهرات دانشجويان تهران دست به تظاهرات اعتراض آميز مشابه
زدند.
از آنجايی كه اعتراضات دانشجويی در سراسر جهان نقطه عطفی در
سرآغاز اعتراضات همگانی و تغييرات بنيادين در جامعه می باشد،
«پاسداران قانون!» با شديدترين نحو به مقابله و جلوگيری از
گسترش اعتراضات دانشجويی پرداختند. آنها با يورش به «كوی
دانشگاه»، آنهم در شب هنگام، صدها «آينده ساز!» كشور را مورد
ضرب و شتم قرار دادند كه منجر به كشته شدن يك دانشجو و دستگيری
و زندانی بيش از ۱۵٠٠ نفر انجاميد.
متاسفانه با گذشت چند سال از اين فاجعه، هنوز هم عده ای از
دانشجويانی كه در كوی دانشگاه بازداشت شده بودند، در زندان بسر
می برند و چند تن از آنها به جرم «دگرانديشي» و اختلال در
جامعه مردم سالاری اسلامی به ۱۵ سال حبس محكوم شده اند.
۱۸ تير نقطه عطفی است در سركوبی آزادانديشان و دانشجويان
ايران. در عرض اين پنج سال يكصد و بيست روزنامه و نشريه اصلاح
طلب به حكم «عدالت!» توقيف شده اند و مديران مسئول بسياری از
اين نشريات در زندان بسر می برند.
تمامی آزادانديشان ايران و جهان، دانشجويان و دگرانديشان ايران
را مورد حمايت معنوی قرار داده و خواستار آزادی قلم، بيان،
تجمع و ساير آزاديهای دموكراتيك هستند.
فرقه دموكرات آذربايجان بعنوان يكی از قديمی ترين احزاب
دموكراتيك ايران همبستگی خود را با دانشجويان آزاديخواه اعلام
می دارد و خواستار آزادی تمامی دانشجويان و دگرانديشان و
احترام به حقوق شهروندی همه شهروندان «جمهوری اسلامی ايران» می
باشد.
فرقه دموكرات آذربايجان
هفدهم تير ماه ۱۳۸۳ |