دفتر تحكيم وحدت دانشجوئی نيز طی بيانيه ای بمناسبت 18 تير نوشت:

امسال در حالی 18 تير ماه فرا ميرسد و دانشجويان باز هم از بزرگداشت آن باز می مانند كه بيش از هر زمان ديگری ماهيت 18 تير بر همگان آشكار گرديده است.

اگر روزگاری 18 تيرخبطی تلقی می شد كه حاكمان از سر بی تدبيری مرتكب آن شده اند امروزنمايان است كه برنامه از پيش تدوين شده ای برای تصاحب مطلق قدرت بوده است كه نه تنها از سر اشتباه و هوس نبوده، كه تكرارچند باره آن نشان ميدهد كه گروه هايی كه تا چندی پيش به پشتوانه بيوت شيوخ عالی رتبه مردمان را از هر قماشی در كمال تنگ نظری و بی مسئوليتی می آزردند، نويسندگان را به دره می افكندند، روشنفكران را در خانه شان می كشتند و بيرحمانه مثله می نمودند، سخنرانی ها را بر هم ميزدند، دانشجويان را در خوابگاه ها وحشيانه ضرب و شتم می كردند و نمايندگانشان را در زندان ها شكنجه می نمودند واكنون خود صاحبان مناصب شده اند، خود تصميم می گيرند و خود اجرا می كنند خون و خشونت را اسباب ترقی خود می پنداشتند.

 اكنون خيابان های شهر های بزرگ انبانی از نيروهای نظامی شده است كه به بهانه های مختلف اقتدار پوشالی حاكمان را به شهروندان گوشزد می كنند.از پوشش شهروندان و تفريح جوانان گرفته تا مسايل مربوط به امنيت ملی و ترافيك بهانه ای شده است برای نشان دادن اقتدار حاكم در پوششی مشروع مانند كنترل ترافيك. همه تحت الامر است و مطاع .امور تقنين  مضحكانه تحت نظارت است و امور قضايی نيز تحت اختيار است.

امروزصداها خاموش است نه پژواكی از خانه ملت به گوش ميرسد و نه فريادی از جانب ملت اما زنگ ها به صدا در آمده اند. روزگار تحديد آزادی و تهديد مردم گذشته است. 18 تير ها فراموش نخواهند شد حتی اگر چنين تراژدی های بزرگی به مضحكه ريش تراشی پايان يافته تلقی شوند.

اكنون كه هر صدای آزاديخواهانه منكوب و چشم عدالت كور شده است در پنجمين سالگرد 18 تير ماه به كميسيون حقوق بشر سازمان ملل شكايت می بريم تا شايد داد دوستانمان را بستانيم.

شورای مركزی دفتر تحكيم وحدت