روزنامه‌ها در وضعيت نامطلوبی هستند و به شدت دچار خودسانسوری هستند. در وضعيتی قرار گرفته‌اند كه نبايد از حدودی كه تعيين شده تجاوز كنند و اگر بخواهند قدری پا فراتر بگذارند بايد خود را آماده محدوديت و توقيف كنند.  بيش از 100 نشريه در ظرف مدت كوتاهی توقيف شده است. برخی از روزنامه‌نگارانی كه از جمله بچه مسلمانان بودند، به عناوين مختلف مزه زندان و توبيخ و محدوديت‌های سخت را كشيدند. هم اكنون ما شاهد زندانی بودن آقايان اشكوری، اكبر گنجی، هاشم آقاجری، رضا عليجانی، هدی صابر و خيلي‌های ديگر هستيم.

البته با توجه به شرايط جهانی پيش‌بينی مي‌كنم كه وضعيت موجود قابل دوام نخواهد بود. اگر قرار است سالم‌سازی صورت بگيرد و جريان اداره امور كشور اصلاح شود، اولين گام آن است كه قلم‌ها و اصحاب آن آزادانه و بدون هراس، بي‌هيچ دغدغه‌ای به نقد دولتمردان و سياست‌های گذشته كشور بپردازند و آن روش‌ها را تحليل و بررسی كنند تا گام‌های درستی برای آينده برداشته شود.