معاون دفتر آسيب ديدگان اجتماعی بهزيستی گفت:

اگر چه در سال های گذشته در بسياری موارد فرار دختران از خانه از روی ناآگاهی، در پی يك اقدام عجولانه و حتی يك مشاجره لفظی بين والدين و فرزندان رخ می داد، اما اکنون تحقيقات بيانگر اين واقعيت تلخ است كه فرار دختران با برنامه ريزی قبلی صورت می گيرد و نه بموجب يك تصميم لحظه ای.

فكر فرار از چند ماه پيش در اين دختران شكل می گيرد و اين در حالی است كه در مقابل باندهايی كه اين دختران را بلافاصله پس از فرار شناسايی و جذب می كنند نيز پيچيده تر و سازمان يافته تر شده اند .

اگر چه نمی توان حقيقت افزايش سالانه فرار دختران از خانه و كاهش سن فرار را كتمان كرد.