راهروهای مجلس، در 48 ساعت گذشته محل بحث های زيرگوشی مهمی بوده است. اين بحث ها بر محور جدی بودن خطر فشار خارجی دور می زند، که هنوز کم و کيف آن روشن نيست، اما ظاهرا بايد در محافلی بالا تر از هيات رئيسه مجلس هفتم مسائلی مطرح باشد که باد آن به گوش به مجلس هفتم برده شدگان هم رسيده است.

در همين زمزمه ها، که با بيم و احتياط، ميان کسانی که طرف اعتماد هم هستند رد و بدل می شود، صحبت از يک "گوادلوپ" جديد است. يعنی کنفرانس سران 7 کشور بزرگ سرمايه داری در سال 1357 که تکليف شاه به پيشنهاد ژيسکاردستن رئيس جمهوری وقت فرانسه روشن شد.

می گويند کنفرانس اخير سران 7 کشور باضافه روسيه در امريکا، اهمتی در حد گوادلوپ داشته است.

می گويند: درعراق هم ابتکار را همانگونه از دست داديم که در افغانستان.

می گويند: جبهه جديد از آذربايجان باز خواهد شد و آنوقت در محاصره کامل قرار می گيريم.

می گويند: ماجرای دستگيری نظاميان انگليسی در خليج فارس، يک توطئه حساب شده برای تقويت انديشه تعيين تکليف با ايران در آستانه کنفرانس ناتو در استانبول بوده است.

می گويند: آقا به بعضی ها گفته ترمز دستی فشار به مردم را بکشيد، انفجار از داخل درست نکنيد.

می گويند: خاتمی به جلسات مشورت با رهبر هم ديگر تن نمی دهد و پيام شفاهی فرستاده که ابتکار با شما بوده و بهتر است همچنان با شما باقی بماند! 

حسين شريعتمداری که ديدارهای منظم هفتگی با رهبر دارد، در يک گفتگوی کوتاه و آشفته با خبرگزاری ايلنا، سفرهای ديپلماتيک را برای مذاکره با رهبران کشورها توصيه کرده است.

عراق و ترکيه، درکنار افغانستان به کانون های خبر ساز برای آينده ايران تبديل شده اند. اين را کنفرانس ناتو در استامبول می گويد!