به بهانه گفتگو وينگو بگوويچ، سرمربی سابق تيم پيروزی

فوتبال ايران

قربانی وحشت از شادی مردم

و به خيابان آمدن جوانان شد

همزمان با بازی های هيجان انگيز فوتبال "جام اروپا" كه مردم ايران نيز از طريق ماهواره و يا صحنه هائی گزين شده از آن را از سيمای جمهوری اسلامی می بينند، بحث بزرگ در محافل ورزشی ايران "نابودی” هدايت شده فوتبال ايران است. ماجرائی كه از باخت دستور فوتبال ايران در برابر بحرين آغاز شد و همچنان ادامه دارد. طرح نابودی فوتبال ايران، با هدف جلوگيری از تجمع مردم و شادی های نوبتی آنها از پيروزی ها و به خيابان ريختن جوانان به اجرا گذاشته شد.

سركوب جنبش دانشجوئی و محروم ساختن جوانان كشور از حداقل های ورزشی و محروميت مضاعف زنان و دختران دراين زمينه، عملا فحشاء، اعتياد، گريز از كشور و انفعال سياسی را تشديد كرده است، اما آنها كه اين فاجعه را بوجود آورده و دامن زده اند، خود را به نادانی زده و در پی ساختن زندان های اختصاصی برای معتادان و حتی تبعيدگاه ها هستند. همچنان كه بجای پرداختن به عمق و دليل ماجرا، در پی كشف و پلمب اين و يا آن مركز فساد و يا توزيع مشروب الكلی مسمول با در شيراز با هدف ترساندن مردم از صرف مشروبات الكلی اند!

وينگو بگوويچ، سرمربی سابق تيم فوتبال پيروزى تهران می گويد :

فوتبال ايران در دستان افرادى خاص اسير است و متاسفانه هيچ كس شهامت گفتن اين واقعيت را به مردم ندارد.
مشكلات فوتبال ايران بسيار است اما من چند نكته مهم آن را بازگو خواهم كرد.  اول از همه بايد بگويم كه متاسفانه يك جو بسيار غير عادى در نحوه ارتباطات رسانه هاى ايرانی با بازيكنان ، مربيان و هواداران وجود دارد كه به نظر من يكی از مهمترين مشكلات فوتبال ايران را بايد در همين موضوع جست وجو كرد. متاسفانه رسانه هاى ايرانی افرادى را در سرمقاله ها و عكس هاى روى جلد خود مطرح می كنند كه به هيچ وجه نمی توانند الگوى مناسبی براى جوانان باشند. در اين رسانه هاى هيچ گاه عكس علی دايی ، يحی گل محمدى ، افشين پيروانی و حتی جواد زرينچه را نمی بينيد.

روزنامه هاى شما كسانی را می خواهند مطرح كنند كه نمی توانند الگوى مناسبی براى فوتبال و جوانان شما باشند.

فوتبال ايران به گونه اى است كه هيچ مديرى براى چند سال آينده برنامه ريزى ندارد، چرا كه اصلا نمی داند كه سال آينده بر سر كار خواهد بود و يا خير؟

از شما سووال می كنم كه آيا می شود در زمين هاى اختصاصی تيم هاى فوتبال ابومسلم و يا شيراز فوتبال بازى كرد؟ اين نشان می دهد كه شما از كوچكترين امكانات نيز محروم هستيد. آيا تا به حال از خود سوال كرده ايد كه چرا تيم هاى پيشرو شما همانند استقلال و پيروزى بسيار كمتر از باشگاه هاى ديگر در تيم ملی بازيكن دارند؟ من از تيم استقلال خبر ندارم ، اما می دانم كه پيروزى هيچ پشتوانه اى از بازيكنان جوان ندارد و اگر تيم هاى پيشرو شما اينگونه باشند، مطمئن باشيد كه هيچ توسعه اى در فوتبال شما رخ نخواهد داد.  چرا اين پيشرفت حاصل نمی شود؟ چرا فوتبال ايران به جايی كه استحقاق آن را دارد، نمی رسد؟ صادقانه می گويم كه فوتبال ايران در دستان افراد خاصی اسير است و با حضور اين افراد شما هيچگاه رشد فوتبال خود را نخواهيد ديد. متاسفانه هيچ كس در كشور شما شهامت و جرات معرفی اين افراد خاص را ندارد تا اذهان عموم ، نسبت به واقعيات روشن گردد. من از رسانه ها می خواهم كه نه براى بگوويچ بلكه براى اعتلاى فوتبال ايران با اين افراد برخورد كنند.

بگوويچ همچنين تصريح كرد كه همه از واقعيات فوتبال ايران با خبر هستند اما هيچ كس شهامت گفتن آن را ندارد و همين امر باعث نابودى فوتبال ايران خواهد شد.

خبرنگارى از بگوويچ سوال كرد كه اين افراد چه كسانی هسند؟ وى پاسخ داد: شما واقعيات را می دانيد و نيازى نداريد كه يك خارجی ، دشمنان فوتبال شما را به شما معرفی كند. شما اگر شهامت داريد براى خودتان هم كه شده نام دشمنتان را فاش كنيد. من اميدوار بودم كه دليران ايرانی در مقابل اين افراد بايستند اما متاسفانه بايد بگويم كه دليران شما هم در مقابل اين افراد خاص سر بر زمين فرود آورده اند.