سومین جلسه از سلسله جلسات "رو در رو" که به ابتکار انجمن
اسلامی
دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف برگزار میشود، «رجبعلی مزروعی»
نماینده اصفهان در مجلس ششم با عنوان «فردای ایران» سخنرانی
کرد و از جمله گفت:
ما در
مجلس ششم تلاشهای زیادی کردیم برای فراهم آوردن بستر امن برای
بنگاههای اقتصادی و تولیدی که از سود آنها در گذشته 65
درصد مالیات اخذ میشد. ما آن را به 25 درصد کاهش دادیم تا سود
سرمایهگذاریشان
بیشتر شود و قانون جذب سرمایه خارجی را نیز در مجلس ششم اصلاح
کرده و فضای حقوقی
برای این نوع سرمایهگذاری را نیز فراهم کردیم؛ به گونهای که
در سال 83 رقم
سرمایهگذاری خارجی در ایران به 3 میلیارد دلار رسید. یکی دیگر
از قوانین مهمی که
مجلس ششم ارایه داد برنامهی چهارم توسعه بود، با این هدف که
مسیر توسعه اقتصادی
را در کشور پیش ببریم و امروز ما مدعی آن هستیم که در دورهی
اصلاحات رشد اقتصادی
کشور شکل گرفت.
با انتخابات
ریاست جمهوری و گزینهای که انتخاب شد و سیاستهایی که مجلس
هفتم آغاز کرد
این مسیر را بر هم خورد و مساله بودجه میدان روشنی برای
اینگونه بحثها شد. دولتی
که آمده متاسفانه به جای آنکه نگاه تولیدی داشته باشد، بیشتر
نگاه توزیعی دارد،
یعنی درآمد نفت را چگونه توزیع کند؛ چیزی که ما در سالهای پس
از جنگ داشتیم، یعنی
به جای آنکه درآمد نفت را برای سرمایهگذاری استفاده کنیم راه
راحتتر را انتخاب
کردند، اینکه درآمد را بین مردم توزیع کنند تا نیازهای
امروزشان تامین شود و در
آینده هم میخواهند درآمد نفت را سر سفره مردم ببرند. اما این
شیوه توزیع بردن
درآمد نفت بر سر سفره مردم نیست، متاسفانه در این شیوه توزیع
هرکس به سفره
دولت و بودجه نزدیکتر باشد سهم بیشتر و هرچه دورتر باشد سهم
کمتری میبرد و این
نابرابری شیوه توزیع است که در دولت اتفاق افتاده است.
دولت دو متمم بودجه به مجلس
برد و 10 میلیارد تومان را به بودجه اضافه کرده و
سقف هزینههای ارزی
را به 36
میلیارد دلار افزایش داد. این افزایش بودجه بسیار چشمگیر است
یعنی نسبت به سال
گذشته یک و نیم برابر افزایش یافته است. متاسفانه دولت با این
پیشبینی از درآمد
نفت نگرانی ندارد، اگر این اتفاق رخ دهد، ما با نقدینگی زیادی
مواجه خواهیم شد که
موجب تورم
20
تا
30
درصدی میشود و مهمتر اینکه فشار به طبقات اقتصادی پایین
بیشتر از پیش خواهد شد که درست خلاف شعار عدالتمحوری است.
«اقتصاد از هیچکس فرمان
نمیگیرد»، اقتصاد تنها از واقعیتهای موجود در جامعه فرمان
میگیرد و قواعد
خاص خود را دارد. دولت پیشبینی کرده از حساب
ذخیره ارزی 14 میلیارد دلار برداشت کند. دلیل اینکه حساب
ذخیره ارزی به وجود
آمد به تجربیات اقتصادی کشور برمیگردد. در تمام سالهای گذشته
بودجه کشور ما با
درآمد نفتی قبض و بسط پیدا کرد که بسیار به ضرر اقتصاد کشور
بود. از
سال 79 در
برنامه سوم، چه جناح چپ و چه جناح راست به این نتیجه رسیدند
که باید این برنامه
اصلاح شود لذا تصمیم گرفتند درآمد دولت را از نفت کاهش دهند،
به گونهای که مسیر
اقتصادی کشور دچار تلاطم نشود و در سال 80 در مجلس ششم تصمیم
گرفتیم بخشی از این
حساب را برای ثبات ارزی کشور کنار گذاشته و بخش دیگر را برای
سرمایهگذاری در بخش
خصوصی وام دهیم و همین شد که در دوره آقای خاتمی شش میلیارد
دلار برای
سرمایهگذاری وام دهیم؛ نه در قالب بودجه بلکه برای هزینههای
عمرانی کشور.
ما
دولت حزبی و قاعدهمند نداریم و بیشتر به دنبال جذب رضایت آنی
مردم هستند. ما
نتوانستیم دموکراسی را به گونهای ترجمه کنیم که مردم بفهمند
مشکلات اقتصادی با
دموکراسی حل میشود، نه با شعارهای پوپولیستی.
خوشحالم که آقای
احمدینژاد با این شعارها پیروز شد. بالاخره یک بار باید کسی
با این شعارها
رییسجمهور میشد تا این شعارها در کشور برای یک بار آزموده
شود. خوشبختانه الان
حاکمیت دولت، مجلس و قوه قضاییه یکپارچه است، بحث عدالت به
قول علی(ع) وسیعترین
واژه در توصیف است و سختترین در عمل.
مزروعی در باره کشاکش اتمی جمهوری اسلامی با جهان گفت:
من فکر میکنم پس از استقرار دولت
جدید در سیاست خارجی و پرونده هستهیی مسیری که طی شد ما را
به شرایط سختی رسانده
است و قدرت مانور ما را کاهش داده است. ما میتوانستیم این
پرونده را وسیلهای کنیم
برای آنکه بتوانیم با دنیای غرب بسیاری از مشکلاتمان را حل
کنیم قرار دهیم اما
ظاهرا عکس این موضوع اتفاق افتاد. امروز با این روندی که
میبینیم فکر میکنم روند
خوبی نیست؛ بهخصوص با این سیاستهای تندی که آمریکا در پیش
گرفته است. ما دعا
میکنیم مسوولان ما راهی پیدا کنند تا ایران را از این شرایط
خارج شود.
بحث هولوکاست و
انکار آن باعث شده بسیاری از یهودیها که سیستم اقتصادی و
رسانهیی دنیا را در دست
دارند در کار ما کارشکنی کنند؛ مانند سیستمهای بانکی ما.
|