سر جدتان این نوشته را بخوانید تا بفهمید ‌بی‌خبری بهترین خبر نیست، آن هم توی مملکتی که کوچکترین تصمیمی ، توی تمام زوایای زندگی ما تاثیر می‌گذارد .

حرف ایران این است : انرژی هسته ای حق مسلم ماست . منظور از انرژی هسته ای تنها استفاده از سوخت صلح آمیز هسته ای ست و تمام . خوب ؟ ایران عضو آژانس بین المللی انرژی هسته ای _ NPT _ ست . بنابراین نمی تواند مانند کشور هند در زمینهء هسته ای هر فعالیتی انجام دهد و هر کارش باید زیر نظر آژانس انجام شود . طبق قوانین آژانس هر کشوری حق دارد از انرژی صلح آمیز هسته ای استفاده کند . ولیکن زیر نظر مستقیم آژانس. ایران طی این سال‌ها که به کار تحقیقات هسته ای مشغول بوده ، کارهایش را از آژانس مخفی کرده . بنابر این شرایط برزیل را هم ندارد و نمی تواند ‌بی‌سرو صدا به کارش بپردازد . همین مخفی کاری‌های چندین ساله، باعث مخالفت آژانس به ادامهء کار و درخواست برای تعلیق غنی سازی اورانیوم شده است . ایران مدعی ست که دلیلش برای مخفی کاری، جنگ ایران و عراق بوده و معتقد است با آن شرایط بهر حال آژانس مخالفت می‌کرده. اما این دلیل قانع کننده نیست. خوب ؟ بنابر این ایران یا باید تابع آژانس باشد یا از آژانس خارج شود و کارش را ادامه دهد .

در حالت اول وقتی آدم عضو یک سازمان، حزب، تشکل می‌شود مجبور است تابع قوانین آن سازمان باشد، هر چند بر خلاف میلش باشد . هیچ راه دیگری هم ندارد .

در حالت دوم شرایط کمی پیچیده تر است. یعنی ایران باید تن به تحریم بدهد و به ادامهء کارش بپردازد. در این حالت ایران تبدیل به یک کشور جنگ طلب می‌شود که می‌خواهد به سلاح‌های هسته ای دسترسی پیدا کند.

حالت دوم ( خروج از NPT ) حقیقتا به ضرر ایران است .

باید پذیرفت نمی شود دنیا را قانع کرد که ایران به کار تحقیقاتی اش در زمینهء هسته ای ادامه دهد . چون ایران توی این بیست و هفت سال علنا اسرائیل را تهدید کرده ، آن هم از جانب مسئولین رسمی کشور . چون مردم ایران توی تظاهرات شان ، رسما امریکا را نفرین می‌کنند . چون ایران از کشوری مثل سوریه که متهم به انجام کاهای تروریستی ست ، یا از حماس ، حمایت می‌کند . چون ریخته اند توی سفارت دانمارک- که حکم خاک آن کشور را دارد - و یک ماشین را آتش زده اند . یعنی در ابعاد خیلی کوچکی به آن کشور حمله کرده اند . چون رئیس جمهور ایران دربارهء هولوکاست اظهار نظر‌های‌بی‌ربط و اشتباهی کرده ... و با کمال تاسف ایران در شرایط حاضر کشور منفوری ست و نمی شود حتی انتظار حمایت سازمان‌های مستقل و غیر دولتی را داشت . (شاید فکر کنید حمایت آن‌ها‌بی‌تاثیر است همان طور که توی جنگ عراق بوده ولی من معتقدم راحت تر می‌شود به کشوری حمله کرد که در ذهن مردم دنیا ، یک کشور تروریستی ست )
پس ایران خواه نا خواه یا باید تابع قوانین آژانس باشد و یا تن به تحریم و شاید هم جنگ بدهد ( این بستگی به نظر شورای امنیت سازمان ملل در روز چهارشنبه دارد ) . اگر پروندهء ایران به شورای امنیت نرفته بود وضعیت ایران بهتر بود . اصولا توی آژانس بهتر می‌شود با گفت و گو به حل مشکل پرداخت .

محض اطلاع آن‌هایی که‌بی‌خبری را به هر خبری ترجیح می‌دهند ؛ تحریم ، تورم شدید و نابسامانی را بهمراه دارد . این تورم و فشار اقتصادی برای همه یکسان است . چه‌بی‌خبر و چه با خبر باشید . حقیقتا نمی شود وضعیت ایران را با عراق مقایسه کرد . ولی نمی شود منکر این شد که وضع از حالا خیلی خیلی بدتر می‌شود . پس خواهشا انقدر راحت دهنتان را باز نکنید و بگویید به هر قیمتی دست یابی ایران به انرژی هسته ای را حق مسلم ایران می‌دانید . حملهء نظامی برای امریکا به این راحتی‌ها هم نیست . ولی دربارهء عراق هم همین فکر را می‌کردیم . حتی تا بعد از آن اولتیماتوم چهل و هشت ساعته به صدام حسین ، همه انتظار داشتیم مشکل را بشود توی قرن بیستم با هر چیزی غیر از جنگ حل کرد . دیدیم که نشد . دیدیم که نکردند . پس شاید جنگ به ضرر امریکا باشد ولی خیلی بیشتر به ضرر ماست . با این حساب نمی شود خیلی راحت گفت امریکا حمله نمی کند . هر اتفاقی ممکن است بیفتد . اتفاق‌های خیلی وحشتناک و دور از تصور حتی .
شاید خیلی‌ها مخالفتی با تحریم نداشته باشند ، شاید عده ای مخالف جنگ نباشند حتی ، اما من جزء آن دسته ای هستم که معتقدم جنگ و تحریم به ضرر کشورم و هموطنانم است . من هم به استقلال کشور اهمیت می‌دهم اما سلامت و امنیت مردم کشورم را مهم تر می‌دانم . دوست ندارم زندگی خانواده ام توام با دو تا جنگ ، طی مدت زمانی کمتر از سی سال باشد .

از نظر من بهتر است اگر مخالف جنگ هستید ، همین حالا ، قبل از آن که دیر شود ، هر کاری از دستتان ، از دستمان بر می‌آید بکنیم . همین ...