1 میلیون و 200 هزار زن
درایران نان آور خانواده اند
تن فروشی حاصل فقر و نداشتن نان شب است. رفتارغلط نیروهای انتظامی با دختران و پسران، از جمله دلائل فرار آنها از خانه و افتادن در دام باندها می‌شود.

همزمان با نامه قاضی مرتضوی به احمدی نژاد و زمزمه اجرای طرح بگیربگیر در خیابان‌ها و فرستاده به اردوگاه‌ها، رییس انجمن مددکاری ایران گفت:

برخوردهای پلیسی با زنان خیابانی مشکلی را حل نمی‌‏کند و تنها به صورت موقت، از حضور تعدادی از آنها در خیابان جلوگیری می‌‏کند.

در حال حاضر، یک میلیون و 200 هزار زن سرپرست خانوار در جامعه وجود دارد که در صورت عدم حمایت از آنها، احتمال آسیب دیدن آنان وجود دارد.

متاسفانه مسئولان کشور، بدترین شیوه برخورد با زنان خیابانی؛ یعنی سرپوش گذاشتن بر روی آنها را انتخاب کرده‌‏اند و فکر می‌‏کنند زندانی کردن و چند روز دور کردن آنها از خیابان‌‏ها، مشکل را برطرف می‌‏کند.

سن تن فروشی به زیر 15 سال رسیده است. بسیاری از زنان خیابانی بر اثر فقر و مشکلات اقتصادی به این کار وادار شده‌‏اند.  بسیاری از زنان خیابانی شغل مناسبی پیدا کنند، از تن‌‏فروشی دست می‌‏کشند و به زندگی عادی بازمی‌‏گردند ؛ اما در حالی‌‏که افراد تحصیل کرده کشور از بیکاری شاکی هستند، ایجاد شغل برای این زنان بسیار مشکل است.

مردان خیابانی که به نیاز زنان واقف هستند، آنها را وارد چرخه فحشا می‌‏کنند و از طریق باندهای خود، مانع از خروج آنان می‌‏شوند.  متاسفانه مسوولان علت‌‏ها را نادیده گرفته و با معلول‌‏ها برخورد می‌‏کنند. سازمان بهزیستی متولی ساماندهی زنان خیابانی است ؛ اما این سازمان به تنهایی نمی‌‏تواند کاری کند و باید تمامی ارگان‌‏ها، نیروها و توان خود را بسیج کنند.

گاهی برخوردهای اشتباه نیروی انتظامی با دختران و پسران، زمینه‌‏ساز فرار آنها از منزل و حضور در خیابان‌‏ها می‌‏شود. باندهای فساد و فحشا نیز با مقاصد اقتصادی بلافاصله آنها را جذب کرده و از حضور آنها سوءاستفاده می‌‏کنند.