بدنبال ادعاهای "سالاركيا" معاون قاضی مرتضوی دادستان تهران
مبنی بر نبود شكنجه در زندانها و عدم تقاضای همسر و وكيل گنجی
برای ملاقات با وی، همسر گنجی نامه در پاسخ به وی نوشت. همسر
گنجی در نامه خود نوشت:
بهانه ، از اين مضحك تر نمی شود ، چرا كه
طبق اظهارات مكرر مسئولين قضايی از جمله دادستان، آقای گنجی
دوران محكوميت خويش را میگذراند و طبق رويه معمول قضايی
زندانی كه دوران محكوميت خود را میگذراند هر
هفته روزهای خاصی با خانواده و يا وكيل خود ملاقات دارد، مرخصی
میرود از تماس
تلفنی روزانه بهره مند است از امكانات درمانی استفاده میكند و
...
مطابق ماده 10 و 9 آيين نامه سازمان زندانها ، زندانی پس از
گذراندن يك پنجم از حبس خود در بند عمومی، به زندان باز منتقل
و بقيه حبس خود را
در آنجا خواهد گذراند. در حالی كه كمتر از 3 ماه از حبس 6 ساله
آقای گنجی باقی مانده، به موجب كدام قانون ايشان بايد در
بازداشتگاه انفرادی - امنيتی 2 الف
با
شرايطی بسيار طاقت فرسا حبس خود را بگذراند ؟ آيا معنی «زندان
باز» ، انفرادی 2 الف
است ؟ آيا خانواده همه زندانيان برای ملاقات هفتگی خود بايد به
دادستانی مراجعه
كنند و پس از ساعتها انتظار با انواع و اقسام تهديدها، تحقيرها
و توهينها مواجه
شوند؟ اگر اينگونه باشد كل دستگاه قضايی تعطيل شده و همه
نيروها بايد به بررسی تقاضای ملاقات هفتگی خانواده و وكلای
زندانيان رسيدگی كنند. با آقای گنجی نه تنها
در حد آيين نامه سازمان زندانها برخورد نمی شود بلكه رفتار با
ايشان نسبت به ساير
زندانيان از جمله زندانيان سياسی بسيار تبعيض آميز و
ناجوانمردانه است .
112 روز است كه گنجی در«
گوانتاناموی امنيتی اوين
»
(انفرادی
2 الف ) در شرايطی بسيار سخت به سر میبرد .
37 روز
است كه از اوبیخبريم .
«سالاركيا وضعيت جسمانی گنجی را نسبتا خوب ارزيابی كرده و گفته
است كه
گنجی در حالت عادی است و مشكل خاصی ندارد . »
در زمانی كه آقای گنجی يك دوره طولانی اعتصاب غذا را پشت سر
گذاشته بود و سپس توسط ماموران ويژه دادستانی به شدت شكنجه شده
و كتف چپش به سختی آسيب ديده بود و از امكانات غذايی و دارويی
به قدری محروم بود كه وزنش 51 كيلوگرم و
فشار خون به 7 روی 5 رسيده بود .
آقای سليمانی مدير كل زندانهای استان تهران در مصاحبهای ،
وضعيت
گنجی را « بسيار مطلوب » توصيف كرد . اكنون حتما شرايط گنجی
بسيار سخت تر و بحرانی تر است كه آقای سالاركيا وضعيت او را نه
« بسيار مطلوب» بلكه «نسبتا خوب» توصيف میكند .
لازم به ذكر است كه در آخرين ملاقات ما با آقای گنجی (37 روز
پيش)
وزن ايشان به 50 كيلوگرم، فشار خونش 7 روی 5 و دستانش بسيار يخ
بود. او همچنان از
نظر غذايی و دارويی و مخصوصا غذايی در شرايط بسيار سختی به سر
میبرد. بيم آن میرود كه اين محدوديت شديد غذايی حادثه
ناگواری را موجب شود، جهان بداند كه اين يك
مرگ تدريجی وبیصداست، آنقدر از او میترسند - در واقع از
اعمال ننگين خود میهراسند - كه حاضر نيستند كسی او را ببيند و
خبری از شرايط ناگوار او به بيرون درز
كند كه مبادا « خفتگان داخلی » و كسانی كه در واقع خود را به
خواب زده اند مجبور
شوند سری به نشان تاسف تكان دهند كه در اينصورت منافع كنونی و
منفع محتمل آينده شان
به خطر افتد .
تمام كسانی كه در اين پرونده به طور مستقيم و غير مستقيم دست
دارند بايد بدانند كه سرانجام روزی كه خيلی دور نخواهد بود
بايد در دادگاهی كه توسط
همين مردم برگزار میشود شركت كرده و پاسخگو باشند .
نكبت اعمال آنان نه تنها خودشان بلكه خانواده و عزيزانشان را
نيز
در خود فرو خواهد برد . در آن زمان شايد ديگر شفاعت و گذشت
مظلومين كنونی برايشان
ثمری نداشته باشد .
|