ادامه مصاحبه‌های خودش با خودش
زبان چاله ميدانی، نه مردمی احمدی نژاد
من سوزن به يك جای خيلی
 حساس زده ام، كه درد آمده!

 احمدی‌‏نژاد؛ در ادامه مصاحبه‌هائی كه خودش برای خودش ترتيب می‌دهد و نتيجه را بصورت اطلاعيه برای مطبوعات و سردار ضرغامی در سيما می‌فرستد، يك مصاحبه جديد كرده است. حرف‌ها قديمی است و به همين دليل ارزش انتشار هم نداشت، اما دراين مصاحبه نيز از ادبياتی استفاده شده كه ظاهرا فقط از دهان يك رئيس جمهور مردمی (از نوع چاله ميدانی آن) می‌تواند بيرون بيآيد.

احمدی نژاد از خودش در باره حقوق بشر سئوال كرده و به خودش پاسخ داده است:

من در باب حقوق بشر، ديدگاه شخصی و اختراعی ندارم و ديدگاه مكتبی ما هم روشن است. حقوق بشر برای ما يك ابزار تبليغاتی نيست، بلكه حقوق بشر با تعريف دينی‌‏اش برای ما نه فقط اهميت، بلكه قداست هم دارد و حتماً مهم است. مبانی نظری حقوق بشر بايد كاملا شفاف و مستدل باشد . در عمل هم بايد برخورد صادقانه صورت گيرد و نبايد برخورد ابزاری و در جهت سلطه و رويكرد استعماری باشد.

در مورد اسرائيل هم عصبانيت و واكنش خشن مخالفين، به نظر من پرده‌‏های زيادی را كنار زد. البته حمايت‌‏های وسيعی هم در سطح جهان از طرح اين سوال من شده و هنوز هم می‌‏شود ولی من وقتی اين عصبانيت در برابر طرح عادی يك سوال را ديدم، از خود پرسيدم مگر سوزن اين سوال به كدام نقطه عصبی حساس اصابت كرد؟