عبدالحليم خدام
دست امريكا از اين آستين درآمد:
مرد خشن، اما تبعيدی سوريه!

ابطحی ـ يكی از اخباری كه اين روزها خاورميانه را تحت تاثير قرار داده مصاحبه ی اخير عبدالحليم خدام است كه نزديك به سه دهه فرد دوم سوريه به شمار می‌آمد. اين مصاحبه و پی‌آمد آن كه بلافاصله با اعلام بازجويی بشار اسد همراه بود نشان از يك هماهنگی قبلی بين المللی داشت. واقعيت اين است كه آشنايان با تاريخ سوريه و لبنان ميدانند خدام همواره جلوه ی خشن و تند خوی سوريه بود كه از او برای سركوب و نابودی مخالفان استفاده ميشد. به خصوص  بدليل آنكه پرونده لبنان در اختيار خدام بود. برای لبنانی‌ها نام و تصميمات خدام در دوران پر خشونت دو دهه ی قبل همواره رعب آور بود. وقتی كه بشار اسد رئيس جمهور سوريه شد  در ديدار‌هايی كه خودم با نزديكان ايشان داشتم و يا در اولين سفری كه پيام آقای خاتمی را برای بشار بردم اصلی ترين حرف خود بشار و نزديكانش اين بود كه بايد سوريه را با فضای جديد جهانی منطبق كرد. فضا هم به گونه‌ای بود كه دوری از فضای خشن حكومتی دوری قدرت از عبدالحليم خدام تعبير ميشد. گرچه سوريه با دور كردن خدام كه پشتوانه ی اكثريت سنی مذهب سوريه را داشت علاقمند به ورود به فضای جديد بود ولی ظاهرا بدنه بعثی حكومت سوريه به بشار فائق آمد و اصلاحاتی صورت نگرفت. اما  در هر حال امروز كه دنيا ميخواهد سوريه را بزند از چهره ی خشن خدام استفاده ميكند و او را در جايگاه  خواهان دموكراسی قرار ميدهد.  اين البته كه كار غير اخلاقی است و زيان آن متوجه مردم سوريه ميشود ولی ظاهرا در سياست،  اخلاق جايگاهی ندارد.