هيچكس انتظار اعلام دليل واقعی سقوط هواپيمای حامل خبرنگاران را ندارد. حتی خانواده‌های عزادار هم چون در جمهوری اسلامی زندگی كرده اند با اين مسئله باندازه كافی آشنا هستند و می‌دانند كه سرانجام اين ماجرا نيز مانند دهها نمونه ملی ديگر اين است: كی بود؟ كی بود؟

از مجلس هفتم هم كسی انتظار شق القمر ندارد. كميسيون اصل 90 مجلس ششم نيز با همه جسارتی كه داشت در مرداب مافيای حاكم غرق شد، چه رسد به مجلس هفتمی‌ها كه به فرمان همان مافيا به مجلس برده شده اند. اينها، همه برای مردم عيان است و نيازی به بيان هم ندارد، اما، آنجا كه مجلسی‌ها دايه مهربان تر از مادر برای نيروهای مسلح و امنيتی می‌شوند، آشی پخته می‌شود كه از شوری پزنده اش هم نمی تواند آن را بچشد!

آخرين اظهار نظر رشيد جلالی كه از كرج به مجلس برده شده از اين دست است. او پس از شركت وزير دفاع از مجلس و توضيحاتی كه در كميسيون غير علنی درباره سقوط هواپيما داد، خودش را انداخت جلو و بجای آنكه بگويد جعبه سياه هواپيما كجاست؟ گفت:

گفتگوهای خلبان با برج مراقبت وجود دارد و همچنين قطعات به جای مانده از هواپيما. اينها برای بررسی كافی است، مصاحبه با خانواده‌‏های مسافرين هواپيما خيلی طول می‌‏كشد.
هواپيما بصورت اضطراری قرار نبود بنشيند و اگر ماموريت نظامی نداشت اصلا بر نمی‌‏گشت و به راه خود ادامه می‌‏داد چون مشكلی برای ادامه پرواز نداشت. جهت احتياط بازگشته است.

(معلوم نيست اگر مشكلی نداشته، احتياط به چه دليل لازم بوده؟!- نمايندگی مفت، حرف هم مفت. می‌شود گفت و می‌بينيد كه امثال جلالی می‌گويند.)

جلالی بجای اينكه بگويد وزير دفاع در باره جعبه سياه مفقود شده هواپيما و يا دليل سوختی كه باندازه چهار برابر مسير هواپيما حمل می‌كرده و شايعاتی كه درباره وجود مواد شيميائی و نظامی در هواپيما وجود دارد و يا اينكه چرا قربانيان سقوط مثل ماجرای سقوط هليكوپترهای امريكائی در طبس ذغال شده اند، گفت:

هواپيما تا 20 ثانيه قبل از فرود هيچ مشكلی نداشته و تنها يك موتور از كار افتاده بود و هر مشكلی كه هست به 20 ثانيه آخر باز می‌‏گردد كه معلوم نيست چه اتفاقی افتاده است. تنها تصوری كه دوستان ما دارند و احتمال آن را می‌‏دهند، اينست كه ممكن است خلبان يك دكمه را اشتباه زده باشد و مثلا به جای موتور يك، موتور 3 را خاموش كرده باشد.»

اگر عنصر سياسی در اين ماجرا نباشد پيگيری تصورات و شايعات عوامانه در اين ماجرا درست نيست چون به هر حال يك حادثه دلخراش رخ داده كه سابقه هم داشته و علت خاصی سياسی نمی توان برای آن جستجو كرد.

البته از آن جلسه مجلس و نظامی‌ها و توجيه شدن به مجلس برده شدگان، حشمت الله فلاحت‌‏پيشه، عضو فراكسيون اصولگرايان هم همين مضمون را به خبرگزاری ايلنا گفته :

«آنچه كه در جلسه روز گذشته مشهود بود و از صحبت‌‏های مسوولان وزارت دفاع و نيروی هوايی برداشت شد اين بود كه خطای خلبان را به عنوان فرضيه خود مطرح كردند. متاسفانه اين از شرايط پروازهای هواپيمايی است كه بخش اعظم خطای آن، خطای انسانی است. ما می‌دانيم خلبان شهيد شده و نمی‌‏تواند دفاع كند .در جلسه روز گذشته يك‌‏سری مسايل را روشن كرد و به بسياری از شايعات كه در مورد اين حادثه مطرح بود، پايان داد.

مشخص شد خلبان اصلی و خلبان پرواز يكی بوده است. مساله نقض فنی هواپيما نيز تكذيب گرديد و مشخص شد آن علتی كه خلبان به دليل آن پرواز را به دوساعت عقب انداخته تاثيری در سقوط هواپيما نداشته است.

 ( تمام اين صغرا و كبرا‌ها برای وسط انداختن همين يك جمله بود، كه البته جلالی با احتياط فعلا آن را وسط انداخته تا كسان ديگری بعدا استوار تر از وی همان را چسبيده و دليل سقوط هواپيما را بياندازند گردن آن كه خودش جزو قربانيان است و زنده نيست كه  مثل آن مامور وزارت اطلاعات خاتمی كه باتهام كشتن زهرا كاظمی دادگاهی اش كرده بودند بگويد: من نكردم! يكی ديگه كشت، و كاری نكنيد كه بگويم كی كشت!