|
هاشمی رفسنجانی روز گذشته در مراسم افتتاحيه "دومين كنفرانس
بين‌المللی مديريت كيفيت فراگير و تجارت جهانی” در سالن اجلاس
سران گفت:
امروز ديگر نمی‌‌توان فقط در محدوده يك كشور توسعه پايدار و
همه‌جانبه را در نظر گرفت. بايد افق جهانی را در نظر بگيريم و
جهانی شدن، خواسته يا ناخواسته راه خود را طی می‌كند و بتدريج
حتی به روستاها نيز سرايت خواهد كرد. هر روز گام جديدی در
اطلاع‌رسانی برداشته می‌شود و هيچ كشوری نمی‌‌تواند خود را در
مرزهايش محصور كند. مساله‌ای كه ما با جهانی شدن داريم اين است
كه جهانی كردن را كنترل كنيم؛ چون قدرت‌هايی هستند كه
می‌خواهند از اين حركت طبيعی تاريخ سوء استفاده كنند و برای
دنيا تصميم بگيرند.»
اگر رقابت و فرهنگ رقابت را بطور صحيح و شفاف در جامعه نهادينه
و به مردم ارائه كنيم، گام بزرگی در تاريخ اين كشور
برداشته‌ايم. البته بدون رقابت داخلی نمی‌‌توانيم رقيب خوبی در
صحنه جهانی باشيم. كسانی كه استعداد و امكانات دارند بايد
بتوانند از ظرفيت‌های موجود كشور بطور مساوی بهره‌گيری كنند.
بايد جلوی رانت‌ها گرفته شود تا عدالت در صحنه تلاش، توليد و
توزيع حاكم و به بروز استعدادها و توسعه منجر شود.
ايران بيش از هر كشور ديگری از حوادث اطرافش بهره برده است؛ به
طوری كه خود آمريكايی‌ها نسبت به اين واقعيت اعتراف می‌كنند و
اگر مديريت فعال‌تری داشتيم شايد بهره‌هايمان خيلی بيشتر از
اين بود. با اين وجود امروز عراق و افغانستان می‌توانند
مجرای تنفسی
ما محسوب شوند.(در حقيقت هاشمی اشاره به گرفتن گريبان امريكا
در عراق و افغانستان توسط عمليات نظامی و يا كمك به عمليات
مقاومت دراين دو كشور می‌كند!)
طرح اول شدن ايران در منطقه شعار نيست، اما موانع جدی در اين
راه وجود دارد و صنعتگران و بازرگانان بايد در اين ميدان حضور
بيشتری داشته باشند. نمی‌‌توانيم از صنعتگرمان بخواهيم در
عرصه رقابت جهانی حضور داشته باشد اما برای او مقررات دست و
پاگير وضع كنيم. بايد شرايط يك رقابت عادلانه را فراهم كنيم و
دولت در اين زمينه نقش مهمی دارد تا با ايجاد يك حركت درست و
سيستم پايدار، اين راه 20 ساله كه بناست به اندازه يك قرن پيش
رود را بپيمايد.
هاشمی رفسنجانی در همين سخنرانی از يارانه های غيرهدفمند
انتقاد كرد. |
