برای دومین بار متن یک بیانیه از سوی دفتر احمدينژاد، بعنوان
مصاحبه انتشار یافت. هنوز معلوم نیست احمدی نژاد خودش جلوی
خودش ضبط صوت می گذارد و با خودش مصاحبه می کند و یا متنی را
برای او می نویسند و بعنوان مصاحبه با وی منتشر می کنند. متن
انتشار یافته جدید درباره چهارمین وزیر پیشنهادی نفت است، که
ظاهرا باید جملات در آن دقیق تنظیم می شد و احمدی نژاد چون
همچنان به سبک لباس شخصی ها با این و آن حرف می زند، دفاع از
وزیر نفت پیشنهادی را کتبی کرده و یا برایش کتبی کرده اند.
این درحالی است که برای دولت یک سخنگو نیز تعیین کرده اند.
یعنی سخنگوی سابق شورای نگهبان را برده اند کنار دست احمدی
نژاد و کرده اند سخنگوی دولت: غلامحسین الهام.
به این ترتیب، آنچه از ظاهر مصاحبه های بدعتی احمدی نژاد بر می
آید، آنست که او عملا ممنوع المصاحبه شده است. هنوز اجازه دارد
به شهرستانها و مساجد و همایش های بسیج رفته و حرف های غیر
مسئولانه و هوائی بزند، اما نشستن در برابر خبرنگاران با
سخنرانی در این نوع محافل فرق می کند. همچنان که دیدارهای
سیاسی فرق دارد و از او ساخته نیست. گویا همان نطق در سازمان
ملل برای آنکه پشت دست ها داغ شود کافی بوده است!
فعلا بجای رئیس جمهور، بیشتر پورمحمدی وزیر کشور با خبرنگاران
نشست و برخاست دارد و بسیار زیرکانه یکساعت تا دو ساعت هم
مصاحبه می کند بی آنکه یک کلمه حرف خبری زده باشد و معلوم شود
در کابینه و یا در وزارت کشور چه می گذرد. بالاخره امنیتی
داریم تا امنیتی!
چند بندی از دومین مصاحبه احمدی نژاد با خودش را بخوانید:
سوال: آقاي دكتر احمدينژاد! عبارت «نفت بر سر سفره مردم»،
عبارت دوپهلويي شده كه تفسيرهاي متضاد علمي و غيرعلمي را
برتافته است. صرفنظر از اينكه آيا اين تعبير، اساسا از
جنابعالي بوده يا نه (و آيا نسبت دقيقي است كه به شما ميدهند
يا نه؟)، جنابعالي چه تفسيري از آن را قابل قبول ميدانيد؟
بهويژه با توجه به بالا رفتن قيمت نفت تا 70 دلار؟
رييسجمهور: البته قيمت نفت، مدت كوتاهي در اين مرز بود و سپس
كاهش يافت و در همان موقع اوج هم، قيمت نفت ايران هيچ وقت به
اين مرزها نرسيد و پيشبيني اوپك براي نفت، قيمت 50 تا 55 دلار
در سال جديد است. (اگر فارسی و معنای جملات را متوجه نشدید مهم
نیست. دکتر بودن ایشان را که متوجه شدید؟)
و اما شعار «نفت براي مردم» اولا بايد به معناي «عدالت در
توزيع عايدات نفت» و سرمايهگذاري و بهكارگيري دلارهاي نفتي
در خدمت همهي مردم در سراسر كشور باشد. ما با «اقتصاد نفتي _
وارداتي»، مخالفيم و وقتي اقتصاد يك كشور، غالبا نفتي باشد،
معنايش اين است كه اين ملت، كلا بر سر سفرهي نفت نشسته باشد و
اين معناي بد و منفي از عبارت «نفت بر سر سفرهها»ست؛ چون
كمكم فرهنگ ما هم نفتي ميشود و فرهنگ مصرفزدگي، واردات،
وابستگي و تنبلي، ريشه ميدواند و مشكل دوم، اين است كه نبايد
نفت بر سر سفرهي طبقات خاص در چند شهر بزرگ، و بسيار بيشتر از
مناطق محروم باشد و سوال اين است كه اگر هم قرار است بر سر
سفرهي مردم باشد، چرا تبعيض؟ چرا ولخرجي در موردي و محروميت
در مواردي؟
چرا نفت بر سر سفره افراد خاص و ويژه خواران دولتي برود، ولي
در كار و زندگي مردم و مستضعفين كه عيالالله هستند، نرود؟
(حرف های بی
پشتوانه دیگری نیز در این متن مطرح
شده است که اگر احمدی نژاد به یک صدم آن هم اعتقاد داشت، از
روبرو شدن با خبرنگاران و شنیدن پرسش های اساسی ترس نداشت.
مثلا اینکه برنامه دولت برای جلوگیری از واردات چیست؟ و یا پول
نفت چگونه می خواهد صرف تولید و اشتغال شود و برنامه و لایحه
تهیه شده آن که باید تسلیم مجلس شود کجاست؟- این نوع حرف های
هوائی و عوامفریبانه قطعا در خلوت خود با خویش می تواند زده
شود، اما در جمع خبرنگاران و مطبوعات البته که نه!) |