|
اعلمی نماينده مجلس هفتم نكات جالبی را درباره فيلم ديدار
احمدی نژاد با آيت الله جوادی آملی طرح كرد. به گفته او
آيتالله جوادی آملی پس از گوش كردن ادعاها(اباطيل احمدی
نژاد) به وی (با نگاه عاقل اندر سفيه كه در فيلم مشهود است) به
او گفته است:
" عمل كردن به وعدهها و خودداری از فريب مردم، يك تكليف است"
سيد
علیمحمد باب از طلاب و زهاد عصر خويش بود، اما تحت تاثير
اوهام و
القائات برخی اطرافيان به جايی رسيد كه دعوی بابيت و مهدويت و
نهايتا اولوهيت كرد و
گرفتار سرنوشتی شد كه نبايد میشد.
عضو فراكسيون اقليت مجلس هفتم ادامه داد:
اينكه در حين سخنرانی يك انسان،هالهای از نور او را احاطه
كند كه به قول
احمدینژاد فقط او و يكی از نزديكانش اين نور را مشاهده كنند،
ادعای بزرگی است كه
حتی قديسين صدر اسلام هم چنين داعيهای را نداشتند.
وی سپس خاطرنشان كرد: ادعای احمدینژاد مبنی بر اينكه در
هنگام سخنرانی ايشان سران كشورها مژه نزدند و اصرار و
تاكيد ايشان برا ينكه « غلو نمیكنم» خود به طور آشكار مقرون
به غلو و اغراق
است.
اعلمی گفت: چطور میتوان تصور كرد سخنران يا خطيبی حين ايراد
نطق مهم خود
آن هم با فاصله نسبتا دور، حركات مژههای همه حاضران را زير
نظر داشته باشد و به
يكی از علمای بزرگ قم با قاطعيت اعلام كند" اينكه میگويم مژه
نزدند، غلو نمیكنم
،
اغراق نيست".
مبهوت شدن مردم در خيابانهای نيويورك يا سران در
اجلاس، علاوه بر اهميت ويژگی خاص هيات ايرانی الزاما مثبت نيست
و مواضع آنها،
میتوانست دلايل ديگری هم داشته باشد.
عدم رعايت پروتكل رايج، حركات و اظهارات خلاف شئون ديپلماتيك،
انجام اقدامات
نامتعارف و مغاير با عقايد مانوس، تركيب دور از انتظار يك هيات
يا مشاهده آداب و
رسوم جديد و متفاوت با واقعيتهای موجود نيز میتواند اسباب
بهت و حيرت جماعتی كه
برای نخستين بار با چنين صحنههايی مواجه شدهاند را فراهم
سازد. |
