به نام خدا
اعضای محترم اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان سراسر
کشور(دفتر تحکیم وحدت)
همانطور که می دانید در چند ماه گذشته به ویژه از زمان
انتخابات ریاست جمهوری پاره ای اختلافات استراتژیک در مجموعه
به وجود آمد و از درون آن نیز راهبردهای متفاوتی درباره شیوه
سیاست ورزی در آینده مد نظر قرار گرفت.آن انتخابات به پایان
رسید اما تبعات آن همچنان گریبانگیر جامعه ایران است. معتقدم
تا به یک جمع بندی علمی و منصفانه درباره این انتخابات نرسیم
امکان گفتگو بین نیروهای سیاسی به حداقل ممکن می رسد. زیرا
مواجهه با انتخابات از اساسی ترین بنیانهای تدوین استراتژی
گروههاست.
اما جنبش دانشجویی در این میان وضعیتی دیگر دارد چرا که کنشگر
حرفه ای عرصه سیاست نیست و همچنین از پویایی و سیالیت ویژه ای
برخوردار است.هر چند معتقدم در فضایی عقلانی و بدور از کینه و
تعصب باید عملکرد دفتر تحکیم وحدت را به تیزاب نقد بررسید.چرا
که نقش مهمی در فضای سیاسی کشور داشت.اگر توجه کنیم عمده
استدلال ها حول شیوه عمل سیاسی برای رسیدن به دموکراسی
بود.امروز فرصت خوبی است تا بینیم منادیان مبارزه
رادیکال در کجا هستند و چه
کار می کنند. متاسفانه بسیاری کنج عافیت گزیده و به زندگی شخصی
خود می پردازند.
اما این همه دلیل نمی شود تا اصل حفظ تشکل های دانشجویی مورد
غفلت قرار گیرد. بویژه اگر توجه داشته باشیم مقالات و نقدهای
نوشته شده از سوی برخی دوستان و عملکرد فعالان جدید موید نوعی
تجدید نظر در رفتار و سلوک قبلی آنان است که خود جای امیدواری
بسیار دارد. در طی چند سال گذشته تمام حرف ما آن چیزی بود که
امروز دیگر دوستانمان در مقالات و مصاحبه های خود می گویند.
امیدوارم این تغیر نگرش به زودی تاثیرات مثبت خود را در درون
اتحادیه نشان دهد.
متاسفانه در ماههای اخیر فضای حاکم بر اتحادیه مستعد بروز سوء
تفاهم بین دوستان بوده است و بعضا به رویارویی های نا مطلوبی
رسیده است. من به عنوان کسی که بیش از یک دهه در انجمن اسلامی
دانشجویان عضو بوده ام از دیدن این وضعیت نا بسامان آزرده خاطر
می شوم لذا از همه دوستان می خواهم تا اختلافات جزیی را کنار
بگذارند و به تقویت اتحادیه و انجمن های اسلامی بپردازند.
کسانی که در بیرون نشسته و برای ما نقشه ها در سر دارند نخستین
کسانی هستند که از این اختلافات سود می برند. اعضای محترم تشکل
ها نیز باید فرض کنند که اینترنت وجود ندارد. تا مشکلی به وجود
آمد آن را علنی نکنند، بلکه با دوستانشان رو در رو سخن بگویند.
قطعا نتایج بهتری به دست می آورند.اما متاسفانه گفتگوی رسانه
ای آفت امروز جنبش دانشجویی است و در آتش کینه و نفرت می دمد.
دفتر تحکیم وحدت نیز در این شرایط وظیفه ای دشوار دارد زیرا با
این تکثر هویتی که در درون آن ایجاد شده هر آن انتظار بروز
مشکلی می رود. لذا بهترین اقدام تدوین هر چه سریعتر پروتکل بر
مبنای مواضع اخیر فعالان دانشجویی است. تا بتوان در سایه
استراتژی"توافق حداقلی و کار تشکیلاتی حداکثری"به سازمان دهی
مجدد دفتر تحکیم وحدت پرداخت. گر چه در یک ماه گذشته در هیچ یک
از تصمیم گیریها و گفتگوهای فراکسیونی حضور نداشته ام و کار
های ناتمام رساله تحصیلی را انجام می دادم اما چون همیشه برای
ایجاد وحدت و توافق بین دوستان تلاش می کنم .از دوستان خود در
انجمن های اسلامی عضو اتحادیه می خواهم با درک شرایط سخت پیش
رو هر چه زودتر پروتکل همکاری مشترک را امضا نمایند تا شاهد
قدرت و عظمت روز افزون جنبش دانشجویی ایران باشیم.
اردتمند شما:
مجید حاجی بابایی |