یک هفته پس از اینکه دو جوان ساکن
حومه پاریس در شرایطی که هنوز دقیق روشن نیست بدست پلیس فرانسه
کشته شدند، شورش و آتش سوزی شبانه همچنان در حومه های فقیرنشین
شمال پاریس ادامه دارد. این شورش ها از آنجا آغاز شده که
نیکولاس سرکوزی وزیر کشور دست راستی فرانسه جوانان کشته شده را
"آشغال" لقب داد و از قتل آنان دفاع کرد. البته قتل این دو
جوان چاشنی ماده منفجره ای است که سال ها در حومه های فقیر و
خارجی نشین اطراف پاریس انبار شده است. بیکاری، یا مشاغل پست و
کم دستمزد، بی آیندگی، مدارس نامجهز و رهاشده، رفت و آمد
دشوار، جمع کردن ده ها تن در یک منزل و هزاران تن در مجتمع های
کوچک به هم چسبیده ... همه مسئله هر روزه ساکنین این محلات است
که بصورت ماده انفجاری درآمده است. اکثریت ساکنان این محلات از
کشورهائی اند که در گذشته مستعمره فرانسه بوده اند، اما در
میان آن ها فرانسوی ها نیز زندگی می کنند. دولت می کوشد این
شورش را تنها به خارجی ها و بتدریج به مسلمانان ساکن این محلات
منسوب کند، تا درباره عمق مسئله چیزی گفته نشود.
دولت های دست راستی فرانسه در تمام سال های گذشته، بجای آنکه
بکوشند این فاصله محرومیت را کمتر کنند روز بروز بر آن افزوده
اند و مدتهاست که می کوشند گناه سیاست های اقتصادی و اجتماعی
فاجعه بار خود را به گردن ساکنین این محلات بیاندازند. همه این
عوامل است که زمینه های شورش را در این محلات فراهم کرده است.
در این زمینه، بویژه وزیر کشور فرانسه نقش مهمی دارد و فشار بر
خارجی ها و ساکنین محلات فقیرنشین پایتخت جزو سیاست های همیشگی
او برای جلب نظر احزاب راست و راست افراطی بوده است. در واقع
وزیر کشور فرانسه که از هم اکنون خود را نامزد رییس جمهوری
آینده کرده است، طی سال های اخیر سعی کرده از خود چهره مردی
قدرتمند که گویا امنیت تنها بدست او برقرار خواهد شد معرفی
کند. حوادث روزهای اخیر پتک محکمی است که بر سر او فرود آمده و
به رقابت های درون کابینه میان نخست وزیر ـ نامزد دیگر رئیس
جمهوری ـ و او اضافه شده است. غالب مطبوعات فرانسه ضمن اشاره
به وضعیت فاجعه بار محلات حومه پاریس سخنان و رفتار وزیر کشور
را در برافروختن آتش خشم مردم بسیار موثر و منفی ارزیابی کرده
اند. حزب کمونیست فرانسه نیز با انتشار بیانیه ای خواهان
برکناری وزیر کشور بعنوان وسیله ای برای آرام کردن مردم شده
است. این حزب مجموعه سیاست های اجرا شده در پانزده سال اخیر را
عامل بحران کنونی دانسته و مجموعه ای وسیعی از پیشنهادات ارائه
داده است که بنظر آن تنها راه عادی کردن وضعیت در حومه شمال
پاریس است. از جمله: اعطای حق رای به کلیه خارجیان ساکن
فرانسه، سرمایه گذاری وسیع در ساخت مسکن ارزان قیمت و مناسب،
کمک به انجمن های محلی، گسترش شبکه راه آهن در این محلات،
سرمایه گذاری در امر آموزش و پرورش و بهبود وضع مدارس، پایان
دادن به تبلیغات ضدخارجی و ....
لازم بیاد آوریست که چندی پیش برنارد برزینگر شهردار کمونیست
بوبینی، یکی از شهرهایی که این شبها در آتش می سوزد، با اشاره
به وضع انفجاری موجود هرگونه اخراج خانوارها را از خانه هائی
که در آن ساکن بوده اند ممنوع کرده بود. اقدام او توسط
استاندار محکوم و باطل اعلام شده بود. اکنون ثمره عدم توجه به
وضعیت خطرناک این محلات روی دست دولت فرانسه مانده است. محافل
جناح راست فرانسه امیدوارند که در روزهای آینده با ایجاد
پرووکاسیون و ادامه درگیری ها افکار عمومی برضد این جوانان
بسیج شود. اما امید آنان فعلا برآورده نشده و نگران آنست که
کنترل از دست دولت خارج شده و شورش ها به سرتاسر حومه های
پاریس و حتی دیگر شهرها سرایت کند. اکنون یک هفته است که هر شب
که می گذرد محلات جدیدی صحنه شورش می شوند.
نقل از راه توده
|