اگر ما حساسيت دنيا روی انرژی هستهيی را درك نكنيم و فكر كنيم
كه دنيا نمیخواهد ما از انرژی هستهيی بهره بگيريم، چنين طرز
فكری ما را در موضع گيری دچار اشتباه میكند.
اولين كاربرد انرژی هستهيی به صورت نظامی اواخر جنگ جهانی دوم
در هيروشيما و ناكازاكی در اين بوده است كه توسط آمريكا عليه
مردم ژاپن استفاده شد و آمريكا سالها از آن به عنوان يكی از
افتخارات خود ياد میكرد و اكنون سايه شوم تسليحات هستهيی،
بشريت را واقعا به وحشت انداخته و باعث شده كه كشورها در يك
رقابت قرار بگيرند تا جايی كه در قرن بيستم ميزان سلاحهای
هستهيی به حدی شد كه برای نابودی كل كره زمين كافی بود
بنابراين بايد اين حساسيت را نسبت به انرژی هستهيی درك كنيم.
دانشجويان ما اگر بخواهند در رشته فيزيك هستهيی ادامه تحصيل
بدهند، به طور قطع در اينجا به آنها پذيرش نمیدهند و اعضای
هيات علمی فرصت مطالعاتی ندارند و حتی امكان خريد وسايل ساده
آزمايشگاهی به دليل وجود فضای شك و ترديد در ايران وجود ندارد.
اگر كشوری در مظان اتهام قرار گرفت بايد سعی كند خود را مبرا
كند، نه اينكه با برخوردها و گفتمانهای خود به آن دامن بزند.
ما بايد حساسيت كشورهای ديگر را باور میكرديم سپس با
موضعگيری درست به دفاع و رفع اتهام میپرداختيم. ما اصلا
ذخاير اورانيوم نداريم و فقط يك معدن ساقند يزد و دو يا سه
معدن ديگر وجود دارد كه فقط از لحاظ اسمی وجود دارند و
نمیدانيم كه استعداد اين معادن چقدر است. درست مثل اين است كه
پالايشگاه بزرگ نفتی داريم اما نفت نداريم و كسی هم به ما نفت
نمیدهد.
متاسفانه در تبليغات طور ديگری مطرح شده است و با توجه به
اينكه میدانيم حساسيت روی اورانيوم 235 غنی شده است، ما هم
انگشت روی همان گذاشتهايم و میگوييم فيزيك هستهيی خوب است و
در كشاورزی و صنعت و غيره كاربرد دارد و بعضی از قدرتمندان هم
نمیگذارند ما از اين همه مزايا بهره بگيريم.
اگر ما پيشنهاد اروپايیها را حداقل مطالعه میكرديم و در
قسمتهايی از آن كه منصفانه نبود، با آنها وارد مذاكره
میشديم، حداقل در بخش فن آوری صلح آميز هستهيی و استفاه از
ساير راديوايزوتوپها به جز اورانيوم دچار ضرر نمیشديم و
میتوانستيم با آنها مبادله اطلاعات كنيم و مهارتهايی را از
آنها بياموزيم. اين در حالی است كه ما درست برعكس عمل كرديم و
با برخوردهايمان باعث شديم آن بخش از اين علم كه برای ما نفع
داشت را نيز از دست بدهيم.
بايد به عنوان يك ايرانی بدانيم كه برای چه متهم میشويم و
بايد پای چه چيزی بايستيم. ( بخشی از سخنرانی دكتر احمد شيراز
دكترای فيزيك اتمی و نماينده مجلس ششم، در جلسه جبهه مشاركت
گيلان) |