|
بيش
از
۱۵۰
هزار
نفر
كه
اغلب
ايشان
را
سياهپوستان
آمريكايى
تشكيل
می‌دادند،
روزهاى
شنبه
و
يكشنبه
(۱۵
و
۱۶
اكتبر)
در
واشنگتن
عليه
نژادپرستى
و
فقر دست به تظاهرات زدند. تظاهركنندگان از بسيارى ايالت‌هاى
آمريكا به پايتخت سفر
كرده بودند تا عليه بيعدالتى اجتماعى نسبت به شهروندان
سياهپوست ايالات متحده‌ى
آمريكا اعتراض كنند. برروى پله‌هاى عمارت كنگره‌ى آمريكا شمارى
شخصيت‌ها در محكوميت
وجود نژادپرستى، تبعيض و فقر در آمريكا سخنرانى كردند.
ستارگان موسيقى هيپ هوپ، مانند «ويكلف جين» و شمارى ديگر از
شخصيت‌هاى مدافع
حقوق شهروندى بر روى پله‌هاى بناى عظيم كنگره‌ى آمريكا در
واشنگتن به همراه ده‌ها
هزار نفر ديگر براى احقاق حقوق سياهپوستان دست به اعتراض زدند.
آنها از سراسر
ايالات متحده‌ى آمريكا آمده بودند: با اتومبيل، اتوبوس و قطار.
اين اجتماع را «لوئيس فرّاخان» سازماندهى كرده بود. وى رهبر
سازمان
Nation of Islam (امت
اسلام) است و او از ابراز نظر خود باكى ندارد. فرّاخان در نطق
خود دولت
آمريكا را متهم كرد كه پس از گردباد دهشتناك «كاترينا» مردمان
سياهپوست را به حال
نزار خود رها كرده است. وى گفت:
”من
عميقا به اين معتقدم كه اگر انسان‌هايى كه در نيواورلئان به
روى بام خانه‌ها
گريختند موى بلوند و چشمان آبى و پوست روشن داشتند، آنگاه
واكنش‌ها سريع‌تر مى‌بود.
ما آمريكا را به اهمال در كمك‌رسانى متهم مى‌كنيم.”
فرّاخان بخاطر سخنان بى‌مهابايش مورد انتقاد قرار گرفته است.
مخالفانش وى را
متهم مى‌كنند كه مردم آمريكا را عليه يكديگر تحريك كرده و
شورانده است. ولى در عوض
بسيارى از سياهپوستان در وى يك آينده‌نگر مى‌بينند. هدف او
ايجاد وحدت و يكپارچگى
ميان تمامى گروه‌هاى سياهپوست عليه برترى سفيدپوستان است.
فرّاخان مى‌افزايد:
”ما
حقوق برابر و حفاظت برابر را مى‌خواهيم كه حق هر شهروند
آمريكايى است. اگر
عدالت به ما تعلق نمى‌گيرد، بنابراين ماليات هم نبايد از ما
گرفته شود. ولى اگر از
ما ماليات مى‌گيريد، بنابراين ما نيز همان عدالتى را مى‌خواهيم
كه به سفيدپوستان
تعلق مى‌‌گيرد. ما اين را مى‌خواهيم، زيرا كه حق ماست.”
بايد گفت كه بسيارى از سياهپوستان از وى حمايت مى‌كنند، زيرا
كه خود را قربانى
بيعدالتى مى‌دانند. تظاهركنندگان در مسير محل فروشگاه‌هاى شهر
واشنگتن آواز
مى‌خوانند، نيايش مى‌كنند و براى حقوق خود بر طبل‌ها مى‌كوبند.
يك تظاهركننده
مى‌گويد:
”ما
از دولت پول و صدقه نمى‌خواهيم. ما مى‌خواهيم ملتى را در ملتى
تشكيل دهيم،
جايى كه مستقل باشيم، جايى كه بتوانيم مدارس خود را بسازيم،
اجتماعات خود را بر پا
كنيم و بتوانيم به همسايگانمان كمك اقتصادى كنيم.”
بايد اشاره كرد كه ده سال پيش نيز چنين خواست‌هايى مطرح بود و
راهپيمايى عظيمى
را در پى داشت موسوم به
Million Man March (”راهپيمايى
ميليون‌ها مرد”). در آنزمان
صدها هزار نفر باز هم به رهبرى لوئيس فرّاخان در واشنگتن دست
به راهپيمايى زدند.
برگزاركنندگان مردان سياهپوست را فراخواندند با پذيرفتن
مسئوليت شرايط زندگى
خانواده‌هاى خود و زندگى در جوامع خود را بهبود بخشند.
از آن تاريخ بدين سو در ايالات متحده‌ى آمريكا چندان چيز زيادى
براى سياهپوستان
تغيير نكرده است. از اين رو كسانى كه امسال تجمع كرده‌اند
دستكم به يك چيز اميد
بسته‌اند: امروز چيزى بيش از يك راهپيمايى اعتراضى است. آنها
اميد دارند كه از دل
اين حركت يك جنبش نضج گيرد. |
