انتخابات شورای مركزی دفتر تحكيم وحدت برگزار شد.اما چون هميشه درس‌ها و نكات آموزنده‌ای برای آينده داشت.اين نشست نخستين جلسه تحكيم در خارج محيط دانشگاه بود و در دفتر سازمان دانش آموختگان ايران تشكيل شد.مساله‌ای كه برای همه دلسوزان تحكيم نگران كننده است.اما وقتی مجوز برگزاری نشست نمی دهند ورسما اعلام كرده اند حتی خاتمی {رييس جمهور وقت} نيز توان صدور دستور مجوز نشست ندارد، چاره‌ای جز بيرون رفتن از دانشگاه نمی ماند و نزديكترين جا به دفتر تحكيم سازمان ادوار است. جايی كه توسط بچه‌های سابق تحكيم اداره می‌شود.
مسايل مربوط به نشست از وقتی شروع شد كه عبدالله مومنی و علی افشاری اعلام كردند قصد برگزاری نشست در خارج از دانشگاه را دارند و مجيد حاجی بابايی و فراكسيون دموكراسی خواه ملی با اين امر مخالفت كردند. دكترحاجی بابايی در گفتگو با ايلنا مقاومت مدنی در برابر اخراج تحكيم از دانشگاه را پيشنهاد داد.نظر او چنين بود:
برگزاری نشست دفتر تحكيم وحدت در درون دانشگاه حق مسلم اين تشكيلات است و عقب‌‏نشينی در اين مرحله در برابر خواست حاكميت مبنی بر عدم برگزاری نشست اين اتحاديه در داخل دانشگاه، موجب غير رسمی شدن فعاليت اين تشكل می‌شود كه اين امر كم‌‏هزينه‌‏ترين راه در برابر خواست حاكميت است.مجيد حاجی‌‏بابايی در گفت‌‏وگو با خبرنگار "ايلنا"، ضمن اشاره به اتمام دوره فعاليت اعضای شورای مركزی دفتر تحكيم وحدت، برگزاری هرچه سريع‌‏تر نشست انتخاباتی اين تشكيلات را ضرورتی انكارناپذير خواند و گفت: برای تقويت دفتر تحكيم وحدت، بايد هرچه سريع‌‏تر نشست انتخاباتی دفتر تحيكيم وحدت برگزار شود.وی، برگزاری انتخابات شورای مركزی دفتر تحكيم وحدت را منوط به حضور تمام فراكسيون‌‏های اين تشكل و برگزاری نشست انتخاباتی در داخل دانشگاه‌‏ها دانست و اظهار داشت: در ساليان اخير جريان‌‏های فكری مختلفی در دفتر تحكيم وحدت شكل گرفته‌‏اند و هيچ جريانی نبايد از دفتر تحكيم وحدت حذف شود چراكه معتقدم حذف جريان‌‏های مختلف در اين تشكيلات موجب انفعال دفتر تحكيم وحدت خواهد شد.حاجی‌‏بابايی تصريح كرد با تاكيد بر اينكه حيات دفتر تحكيم وحدت وابسته به حضور اين تشكل در دانشگاه است، گفت: نبايد دفتر تحكيم وحدت برنامه‌‏های خود را خارج از دانشگاه برگزار كند بلكه بايد به هر طريق ممكن از جمله جمع شدن در صحن دانشگاه حتی بدون اخذ مجوز، نشست انتخاباتی خود را در داخل دانشگاه برگزار كند.عضو شورای مركزی دفتر تحكيم وحدت اظهار داشت: نشست انتخاباتی دفتر تحكيم وحدت بايد در داخل دانشگاه برگزار شود و حكومت حق ندارد برای اين تشكيلات تعيين تكليف كند.وی خاطر نشان كرد: در صورتی كه خواسته‌‏ها و مطالبات دفتر تحكيم وحدت برآورده نشود، احتمالاً شورای مركزی اين تشكل در اعتراض به اين مسأله دست به تحصن خواهد زد.حاجی بابايی درباره اهميت فعاليت رسمی و علنی دفتر تحكيم وحدت در دانشگاه‌‏ها، اظهار داشت: درست است كه قبل از انقلاب تشكل‌‏های دانشجويی غيررسمی بودند و خارج از دانشگاه فعاليت می‌‏كردند اما نبايد فراموش كنيم كه آنها تشكيلات محدود با ايديولوژی سازمان يافته بودند در حالی كه دفتر تحكيم وحدت با حضور پنج هزار نيروی تشكيلاتی و حضور بيش از 40 هزار عضو، چگونه می‌‏تواند به عنوان تشكيلاتی غيررسمی خوانده شود.وی خاطر نشان كرد: معتقديم تا آنجا كه ممكن است، بايد دفتر تحكيم وحدت را حفظ كرد و در جهت تقويت اين اتحاديه تلاش كرد و در صورتی كه اراده‌‏ای غير دموكراتيك برای حذف اتحاديه انجمن‌‏های اسلامی دانشجويان سراسر كشور از صحنه دانشگاه وجود داشته باشد، بايد با مقاومت مدنی هزينه اين كار را بالا ببريم.
طولی نكشيد كه اين مساله به دغدغه اصلی دانشجويان تبديل شد.به گونه‌ای كه ايسنا گزارشی در اين مورد منتشر كرد و نظر دبيران انجمن‌ها را جويا شد.آنها نظرات خود رامبنی بر ضرورت برگزاری نشست در داخل دانشگاه بيان كردند(به پی نوشت مراجه شود). تا اينجا گفتمان برنده در اختيار فراكسيون دمو كراسی خواه ملی بود زيرا از موضعی نزديك به خواست بدنه دانشجويی بهره ميبرد.اما مومنی مصمم بود نشست را در خارج دانشگاه برگزار نمايد.نخستين درگيری درباره محل نشست بوجود آمد اما در مقابل ساير مسايل آن قدر جدی نبود كه خيلی خللی ايجاد كند.بعد از اين ماجرا فراكسيون مدرن تحكيم بانی يك سلسله جلسات گفتگو بين فراكسيون‌ها شد.ما كه از طريق رسانه‌ها گفتگوها را دنبال می‌كرديم اميدوار شديم تا نتايج مثبتی به دست آيد اما گويا اين هم به نتيجه‌ای نرسيد.و نهايتا اعضای شورای مركزی نشست را 7 و 8 مهر ماه اعلام كردند.با توجه به اين كه فراكسيون ما در شورای عمومی اكثريت داشت ما خواستار برگزاری نشست بدون توافق فراكسيونها بوديم.مشخصا علی افشاری بر اين ايده خيلی پافشاری می‌كرد و با انجمن‌ها تماس می‌گرفت.يك بار در تماس تلفنی با من مفصل درباره ضرورت انتخابات دموكراتيك توضيح داد و گفت تعدادی زياده خواه در صدد تحميل خود به اتحاديه هستند.افشاری هيچ جايگاهی برای فراكسيونها قايل نبود و در نشست فراكسيون هم كه چند هفته پيش برگزار شده بود تاكيد داشت بايد شورای مركزی را يك طرفه ببنديم وساير نيروها را از مجموعه طرد كنيم تا راحتتر بتوانيم اهداف خويش را پی گيری كنيم.تقريبا تمام بچه‌های ما نيز اين ايده را پذيرفتند و رای داديم حداكثر 3 نفر از سنتی‌ها و دموكراسی خواه در شورای مركزی باشند.تحليل افشاری اين بود كه آنها راهی جز پذيرش نظر ما يا جدايی ندارند كه هر دو را مثبت ارزيابی می‌كرد.اما از دو روز مانده به نشست واقعيت به گونه‌ای ديگر خود را نشان داد.سنتی‌ها طی بيانيه‌ای اعلام كردند تحت هيچ شرايطی در نشست شركت نمی كنند و دموكراسی خواه ملی نيز حضور خود را مشروط اعلام كرد.مجيد حاجی بابايی اعلام كرد توافق فراكسيونها مقدم بر هر مساله ديگری است.
با اين مقدمات نشست در روز پنج شنبه شروع شد.وقثی به ادوار تحكيم رسيدم تعداد كمی از بچه‌ها بودند.نگران بوديم نكند نشست به رسميت نرسد و نتيجه‌ای حاصل نشود.زيرا در اين صورت بايد پايان دفتر تحكيم وحدت را اعلام می‌كرديم.اما خوشبختانه رفته رفته بر تعداد بچه‌ها افزوده شد و بعد از ظهر پنج شنبه تقريبا همه اعضای فراكسيون حاضر بودند.اين روز تريبون آزاد برگزار شد و بچه‌ها تا آنجا كه توانستند حرف دل خود را زدند و از اكبر گنجی و افشاری دفاع كردند.به ويژه برای افشاری حكم سنگينی بريده بودند.اكبر گنجی با آن همه حرف و سخن و جايگاه سياسی-اجتماعی پنج سال حبس داشت ولی برای افشاری شش سال.واقعا تعجب بر انگيز بود.يكی از دانشجويان كه مايل بود حكم افشاری را ببيند از او درخواست كرد تا حكمش را نشان دهد.اما افشاری گفت دفتر دار قوه قضاييه حكم را به ايشان نشان داده و رسما به او اعلام نشده است.من كمی تعجب كردم ولی مگر می‌شود درباره افشاری در ذهن ترديد كرد.او مبارزات زيادی داشته است و سوای يكبار كه تحت فشار سپاه مجبور به اعتراف و همكاری گشته در ساير موارد مبارزات خوبی داشته است.به خصوص در جريان انتخابات كه چشم‌های همه ی ما به او بود تا به طرفه العينی جلسات معين را به هم بريزيم و بن بست حاكميت و عدم ساختار آن را به همه جهانيان نشان دهيم و آبروی اصلاح طلبان را ببريم.به هر تقدير همه ی ما حكم شفاهی –تعزيری افشاری را محكوم كرديم.پيش خود فكر كردم جقدر كينه از او به دل دارند می‌خواهند او را زندان كنند.در حالی كه در دو سال اخير افشاری فقط با اصلاح طلبان جنگيده بود.پشت جريان دست سازمان مجاهدين را می‌ديدم.اما با خروج بدون مشكل ايشان از كشور تا حدودی ذهنيت خود را اصلاح كردم.
روز اول نشست بدون هيچ گونه نتيجه‌ای به پايان رسيد و دو فراكسيون روشنگری و دموكراسی خواه ملی در نشست حاضر نشدند.ما نيز برای نشان دادن حسن نيت خود تركيب 6 به 4 را پيشنهاد داديم و قرار شد هياتی متشكل از جهار عضو شورای مركزی آقايان افشاری،مومنی،دلبری و امينی زاده و تعدادی از دانشجويان به ديدار دكتر حاجی بابايی و دوستانش در دانشگاه بهشتی بروند و آنها را متقاعد كنند تا اين تركيب را بپذيرند.من در آن جلسه حاضر نبودم اما گويا بدون هيچ گونه توافقی جلسه پايان يافته بود.
فردا صبح جلسه آغاز شد اما باز هم هيچ اثری از دوستان ساير فراكسيون‌ها نبود.افشاری اصرار داشت تا شورا بسته شود و علاقه‌ای به حضور ساير جريان‌ها نداشت ولی مومنی و امينی زاده تلاش می‌كردند تا هر طور شده ديگر دوستان را متقاعد به حضور در جلسه كنند.به اين ترتيب در فراكسيون جنگ نه چندان پنهانی بين دلبری-افشاری و مومنی-امينی زاده به وجود آمد.اگر به نفع افشاری تمام می‌شد در تحكيم انشعاب بوجود می‌آمد اگر به نفع مومنی بود جلو انشعاب گرفته می‌شد.اين نبرد تا بعد از ظهر جمعه ادامه داشت و درست در زمانی كه افشاری داشت برای بسته شدن شورا به نتيجه می‌رسيد به ناگهان اعلام شد مصاحبه‌ای از دكتر حاجی بابايی عليه افشاری در ايلنا منتشر شده است.همه دور كامپيوتر جمع شديم و آن را خوانديم.او اسمی از افشاری نبرده بود اما هشدار داده بود نهادهای امنيتی تصميم به ايجاد انشعاب در تحكيم گرفته اند.اما از آنجا كه گفته بود مجريان اين پرونده علی رغم پرونده سازی‌ها بدون مشكل از كشور خارج می‌شوند همه از علی افشاری می‌پرسيدند آيا قصد خروج از كشور را دارد؟اما او با خونسردی تكذيب كرد و بلافاصله نشست را ترك كرد.متن كامل مصاحبه حاجی بابايی اين بود:
مجيد حاجی‌‏بابايی در گفت‌‏وگو با خبرنگار "ايلنا"، با بيان اين كه عده‌‏ای درصدد هستند تا حاكميت يك‌‏طرفه خود را در شواری مركزی دفتر تحكيم وحدت اعمال كنند، گفت: فراكسيون دموكراسی‌‏خواه‌‏ملی براساس مواضع اصولی خود يعنی ايجاد يكپارچگی و جلوگيری از عدم انشقاق در مجموعه تصميم گرفته بود تا از مواضع حداكثری خود كوتاه آيد و با ايجاد شرايط حداقلی زمينه اتحاد عمل نيروها را فراهم كند.
وی افرزود: متأسفانه دست‌‏هايی درصدد تضعيف مجموعه دفتر تحكيم وحدت هستند و سعی می‌‏كنند تا با خط‌‏گيری از بيرون مجموعه زمينه را برای انشقاق اين تشكل فراهم كنند.حاجی‌‏بابايی اظهار داشت: تجربه اين انشقاق حتی در طيف شيراز نيز مشاهده شده است. نيروهای امنيتی نشان داده‌‏اند حتی پذيرش طيف شيراز حكومتی را هم ندارند و در آن طيف انشقاق ايجاد كرده‌‏اند.وی تصريح كرد: امروز نيز عده‌‏ای با ژست راديكال، اين پروژه را در مورد دفتر تحكيم وحدت علامه، درحال اجرا دارند و دانشجويان به زودی خواهند ديد كه مجريان اين پروژه، علی‌‏رغم تمام سر و صداها و پرونده‌‏سازی‌‏ها، بدون هيچ مشكلی از كشور خارج خواهند شد و فقط تأسف آن برای جنبش دانشجويی می‌‏ماند.حاجی‌‏بابايی ادامه داد: من به عنوان عضو شورای مركزی دفتر تحكيم وحدت از تمام انجمن‌‏های اسلامی دانشجويان سراسر كشور می‌‏خواهم تا فريب فريب‌‏كاران را نخورند و تا رسيدن به توافق ميان فراكسيون‌‏ها، در برابر هرگونه اقدام يك‌‏جانبه واكنش نشان دهند و اجازه ندهند تا مجموعه به راحتی با منفعت‌‏طلبی‌‏های عده‌‏ای، گره بخورد.وی با بيان اين كه هيچكس نبايد مصلحت جريان ديگری را بر مصلحت مجموعه دفتر تحكيم وحدت مستقل ترجيح دهد، از انجمن‌‏های اسلامی دانشجويان سراسر كشور خواست تا هشياری خود را حفظ كنند.وی خاطر نشان كرد: نكات ديگری درباره برخی شبهات پيرامون وضعيت برخی افراد وجود دارد كه در آينده نه چندان دور، آنها را افشا خواهيم كرد تا همگان بدانند عده‌‏ای چگونه در پناه ژست‌‏های به ظاهر راديكال به ثروتهای بادآورده رسيده و نقش تخريبی‌‏شان در جنبش دانشجويی در ساليان اخير آشكار خواهد شد.حاجی بابايی در پايان از دبير تشكيلات دفتر تحكيم وحدت خواست تا تعهد خود را نسبت به حفظ مجموعه، اعمال و جلوی اقدامات غيرقانونی را بگيرد و زمينه انشقاق دفتر تحكيم وحدت را از بين ببرد.
با انتشار اين مصاحبه و خروج افشاری از نشست روند جلسه به گونه‌ای ديگر پيش رفت و برخی از انجمن‌ها دچار ترديد شدند.هشت دانشگاه اعلام كردند در صورت عدم حضور فراكسيون دموكراسی خواه ملی نشست را ترك می‌كنند.همين تهديد باعث شد تا برای مدتی جو جلسه متشنج شود و تصميم گيری را برای هيات رييسه مشكل كند.روزبه رياضی اعلام كرد مدتی را به دوستان تنفس می‌دهيم تا گفتگو‌ها جهت چگونگی ادامه جلسه صورت گيرد.نهايتا بعد از كلی بحث و گفتگو تصميم گرفته شد نمايندگان هشت دانشگاه همراه با امينی زاده و مومنی نزد دكتر حاجی بابايی و اعضای فراكسيون دموكراسی خواه ملی كه در دانشگاه بهشتی نشسته بودند و از آنجا پايين نمی آمدند بروند و آنها را قانع كنند تا در نشست شركت كنند. در آن جلسه تركيب 4 به 5 و يك نفر مرضی الطرفين برای شورای مركزی از سوی طيف مدرن پيشنهاد شده بود كه با استقبال دموكراسی خواه ملی مواجه شده بود.اما در مورد فرد مرضی الطرفين به توافق نرسيده بودند.مدرن‌ها وحيد عابدينی را معرفی كرده بودند و دموكراسی خواه ملی هم كس ديگری را.به ما نگفتند چه كسی بوده اما دلبری می‌گفت از سنتی‌ها بود.ولی بچه‌های يزد می‌گفتند عماد بهاور از جمهوری خواه يزد را معرفی كرده اند كه با توجه به دوستی حاجی بابايی و بهاور ممكن است چنين باشد.نهايتا اين ملاقات هم‌بی‌نتيجه به پايان رسيد و تصميم به برگزاری نشست گرفته شد.اسامی دوازده نفر از فراكسيون مدرن روی تابلو نوشته شد و قرار شد از بين آنها اعضای شورای مركزی انتخاب شوند.اما مومنی به شدت مخالف بود ونهايتا تصميم گرفتيم موضوع را به رای بگذاريم.از اين زمان فراكسيون رسما به سه دسته تقسيم شدند.يكدسته آنها كه معتقد به حذف ساير جريانات بودند،رهبری آنها در غياب افشاری با رضا دلبری بود.گروهی كه معتقد به پذيرش خواسته‌های فركسيون دموكراسی خواه ملی بودند و گروه ديگری كه به رهبری دانشگاه خواجه نصير نقش ميانه را داشتند و ضرورت حضور همه فراكسيونها را يادآوری می‌كردند و در اين لحظات در كنار مومنی بودند.قرار شد هر يك از درخواستها به رای گذاشته شود.پذيرش خواستهای دموكراسی خواه ملی به رای گذاشته شد.موافق و مخالف سخن گفتند.به پيشنهاد رضا دلبری رای گيری به صورت مخفی انجام شد كه در كمال تعجب 33 رای مثبنت آورد.اقليت قصد ترك جلسه را داشت كه مومنی به آنها گفت شما دوروزه از حق اكثريت می‌گوييد حالا چگونه خودتان تمكين نمی كنيد.
بلافاصله نتيجه رای گيری به فراكسيون دموكراسی خواه ملی اعلام شد.ساعت حدود يك بامداد بود.بعد از يك ساعت دكتر مجيد حاجی بابايی و كوروش جعفری وارد نشست شدند.آنها گفتند ما فكر كرديم شما انتخابات را برگزار كرده ايد.از خواب بيدار شده و اينجا آمده ايم.اعضای ما هم متفرق شده و رفته اند.بهر تقدير جلسه مجددا تشكيل شدو دكتر حاجی بابايی پشت تريبون رفت.ابتدا از دوستان معذرت خواهی كرد كه به زحمت افتاده اند و تا اين وقت شب بيدار مانده اند و اين را از ويژگی‌های كار تشكيلاتی دانست و دلايل فراكسيون را مبنی بر تاكيد بر خواسته‌های حداقلی بيان كرد(البته ما منظور از حداقلی را نفهميديم)و گفت ما امشب اينجا آمده ايم تا شورای مركزی بسته شود و مشخص شود چه كسانی درصدد انشعاب بوده اند.او گفت علی رغم ميل باطنی و فقط برای نشان دادن حسن نيت در نشست خارج از دانشگاه شركت نموده است.وی ادامه داد ما حاضر هستيم امشب شورا بسته شود اما درخواست می‌كنيم فرصتی دو هفته‌ای به ما بدهيد تا سنتی‌ها را راضی كنيم در اتحاديه حضور يابند.بعد از ايشان علی افشاری كه مجددا به نشست بازگشته بود پشت تريبون رفت و با قدرت مخالفت خود را اعلام كرد.اما نهايتا آنچه كه پذيرفته شد سخنان حاجی بابايی بود.ما اصرار داشتيم تا فراكسيون دموكراسی خواه ملی چهار نفرشان را امشب معرفی كنند.اما كوروش جعفری به شدت مخالفت كرد و گفت ما بعد از نوشتن پروتكل و مكتوب شدن توافقات در نشست تكميلی حداكثر تا دو هفته ديگر اعضايمان را معرفی می‌كنيم.به اين ترتيب فقط پنج نفر اعضای مدرن فراكسيون انتخاب شدند و در پايان دانشجويان با خداحافظی از اعضای شورای مركزی آقايان امينی زاده،مومنی،افشاری،حاجی بابايی و دلبری پايان شورای قبل و آغاز شورای جديد را اعلام كردند.اعضای شورا با يكديگر روبوسی كردند و همه اختلافات را در گذشته جا گذاشتند و هر يك به دنبال ادامه كار خويش در جايی ديگر رفتند.مومنی و امينی زاده در انديشه پيداكردن محل فعاليت سياسی آينده خود بودند.دكتر حاجی بابايی احساس می‌كرد كار تشكيلاتی خود را به خوبی انجام داده است و تلاشی نفس گير را به پايان رسانده است.علی افشاری نيز در انديشه بامداد روز يك شنبه بود كه بايد كشور را ترك ميكرد.او بعد از پنج سال تلاش نفس گير از شركت در انتخابات و فعاليت در جهارجوب نظام(كه بخاطر آن به زندان افتاد)تا حضور به عنوان اپوزيسيون و منتقد‌بی‌رحم اصلاح طلبان بدون هيچ مشكلی كشور را ترك كرد و خوشحالی ما را فراهم نمود.هر چند در اين مورد شبهاتی ايجاد خواهد شد،اما مهم اين است كه علی توانست به صورت قانونی از مرز عبور كند و علی رغم پرونده سنگينی كه داشت مشكلی برايش پيش نيامد.اميدوارم شورای مركزی جديد بتواند به خوبی از عهده مسوليتهايی كه در اين برهه خطير بر عهده دارد بر آيد و دوره كاری يكساله را با استحكام و بدون اختلاف پايان ببرد.چنين باد!!
____________________________________________________________________________________
پی نوشت:متن مصاحبه ايسنا با دبيران انجمن‌ها
برگزاری نشست در دانشگاه ضروری است
دبير انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه اروميه با بيان اينكه «مهمترين نياز انجمن‌های اسلامی دانشجويان بازبينی خواسته‌هايشان است»، گفت: انجمن‌ها بايد از نظر تئوريك خود را تقويت كنند چرا كه در اين باره ضعف دارند. «سيامك كاظمی» در گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا اظهار داشت: انجمن‌های اسلامی عضو تحكيم تشكل‌هايی دانشجويی هستند و نشست آنها در دانشگاه ضروری است، اگرچه بنابه اضطرار گاهی خارج از دانشگاه برگزار می‌شود ولی هيات نظارت و دانشگاه موظفند مجوز نشست را بدهند.
ضرورت تعامل بيشتر با بدنه‌ی دانشجويی
«امير حبيب دوست» دبير انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه گيلان در گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا گفت: دفتر تحكيم وحدت و انجمن‌های اسلامی بايد توان تشكيلاتی گذشته‌شان را برگردانند و با بدنه‌ی دانشجويی ارتباط و تعامل بيشتری داشته باشند. دفتر تحكيم وحدت بايد فاصله‌ی خود را با بدنه‌ی دانشجويی كم كند. وی درباره‌ی محل برگزاری نشست نيز گفت: لزومی ندارد كه انتخابات تحكيم حتما در داخل دانشگاه برگزار شود و و در اساسنامه هم لزومی برای برگزاری نشست در دانشگاه مطرح نشده است.
دانشگاه خانه‌ی تشكل‌های دانشجويی است
«اميد اميدی» عضو شورای مركزی انجمن اسلامی دانشجويان شيراز و علوم پزشكی به خبرنگار ايسنا گفت: تعامل و ارتباط دفتر تحكيم وحدت با بدنه‌ی دانشجويی، مهم ترين اولويت دفتر تحكيم است. دفترتحكيم با پشتوانه‌ی دانشجويی زنده است، اگر اين پشتوانه قطع شود، حياتش قطع می‌شود. اميری گفت: گروه‌هايی با مخالفت با برگزاری انتخابات تحكيم در دانشگاه می‌خواهند وانمود كنند كه دفتر تحكيم دانشجويی نيست. دانشگاه خانه‌ی تشكل‌های دانشجويی است، اين حق تحكيم به عنوان يك تشكل دانشجويی است كه در داخل خانه‌ی خود انتخابات برگزار كند.
انجمن‌ها بيش از حد وجهه‌ی سياسی گرفته
همچنين «صدرالله اسماعيلی» مسوول شورای عمومی انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه بوشهر به خبرنگار ايسنا گفت: بازسازی تشكيلاتی و تعيين استراتژی‌های جديد برای حفظ موجوديت سنگر‌های اسلامی جهت نسل‌های بعدی از اهم نيازهای دفتر تحكيم وحدت است. انجمن اسلامی دانشگاه بيش از حد وجهه‌ی سياسی به خود گرفته است و بر روی مسائل صنفی، فرهنگی، اجتماعی آن توجه كمتر شده است. وی افزود: محل فعاليت دانشجو و انجمن اسلامی دانشجويان، بايد دانشگاه باشد، يعنی خانه‌ی دانشجو، دانشگاه محسوب شود و اين كه فعاليت‌های دانشجويی به خارج از دانشگاه كشيده می‌شود جای نقد و بررسی دارد. اسماعيلی در پايان گفت: هر چند نهاد‌هايی نامرئی باعث تحت فشار قرار گرفتن فعاليت‌های انجمن اسلامی می‌شوند ولی انجمن اسلامی بايد بر بررسی مسائل حقوق بشر و دموكراسی بيشتر تاكيد كند تا در دراز مدت نتايج پايدارتری حاصل شود.
انتخابات بايد در دانشگاه برگزار شود
«مصطفی طلوعی» دبير انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه صنعتی اصفهان در گفت‌وگو با ايسنا گفت: انجمن‌های اسلامی گويا نظم تشكيلاتی را فراموش كرده‌اند و هيچ انسجامی ميان بدنه‌ی دانشجويی وجود ندارد. دفتر تحكيم بايد ارتباط قوی‌تری با اجزا و بدنه‌ی دانشجويی خود داشته باشد. طلوعی افزود: تحكيم وحدت يك تشكل دانشجويی است و خواست برگزاری انتخابات در دانشگاه طبيعی‌ترين و اوليه‌ترين نياز دانشجويان و از حقوق بديهی و مسلم دانشجويان است. يقينا انتخابات بايد در دانشگاه برگزار شود.
تحكيم انسجام هرچه بيشترش را حفظ كند
«محمد شياسی» عضو انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه كاشان گفت: تحكيم بايد انسجام هرچه بيشتر خود را حفظ كند و در برابر فشارهايی كه وارد می‌شود با يكديگر همياری و همكاری داشته باشند.وی افزود: گرچه دفتر تحكيم حق دارد در هر زمان و مكانی نشست شورای عمومی را برگزار كند اما به نظر ما اولويت برگزاری نشست شورای عمومی در داخل دانشگاه است.
نشست بيرون دانشگاه، تحكيم را مهجور می‌كند
دبير انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه رازی كرمانشاه نيز به خبرنگار ايسنا گفت: با توجه به اينكه دفتر تحكيم و انجمن‌های اسلامی دانشجويان، تشكل‌هايی دانشجويی هستند اصل و ريشه‌ی اول آن اين است كه يك شناخت دقيقی از بدنه‌ی دانشجويی پيدا كنند و بتوانند آرمان‌ها را در راستای منافع ملی، دموكراسی‌خواهی و تماميت ارضی ايران و عدالت‌خواهی محقق كنند. «سالار ميرزابيگی» افزود: اگر دفتر تحكيم بخواهد روند سال‌های دهه‌ی 60 و 70 را به كار ببرد يا حتی روند 8 ساله‌ی دوران خاتمی را، شكست خواهد خورد. نبايد فراموش كند كه اولا بدنه‌ی دانشجويی ما شكست خورده و اينكه دولتی كه حامی ما بوده را ديگر به همراه نداريم. پس بايد پيگير مطالبات دانشجويان بوده و بر اساس طيف جديدی از دانشجويان شكل بگيرد نه اينكه فاصله‌ی سنی زيادی بين دبيران و اعضای آن (دانشجويان) وجود داشته باشد. وی ادامه داد: يكی ديگر از مهمترين نيازهای تحكيم از بين بردن وضع نابسمان در بعد تشكيلاتی آن و جلوگيری از افراط و تفريط‌ها، راهكارها و تاكتيك‌های ناصحيح است و اينكه كاری كند كه اين عدم استقبال دانشجويان از بين رفته و همچنين فراكسيون‌های مختلف تحكيم اعم از مدرن، دموكراسی‌خواه ملی، سنتی يا روشنگری بر حداقل‌ها به اجماعی برسند و كل مطالبات خواسته‌های انجمن را به حق بدانند. وی همچنين اظهار داشت:‌با توجه به اينكه انجمن‌ها و دفتر تحكيم منبعث از دانشگاه هستند نبايد نشست آنها در محيط غيردانشجويی انجام شود، اگر مسوولان مايل به برگزاری اين نشست نيستند پس بايد اعلام كنند كه آن به رسميت می‌شناسند يا خير؟ بعد ديگر آن كم‌كاری خود ماست، اگر اصرار خود را در برگزاری نشست در دانشگاه ادامه دهيم، مطمئنا نتيجه می‌دهد. اگر اين نشست در خارج از دانشگاه برگزار شود و اين روند ادامه يابد مطمئنا دفتر تحكيم مهجور خواهد شد و در فعاليت‌های آتی خود مشكل پيدا خواهد كرد.
ضرورت تقويت بدنه‌ی انجمن‌های اسلامي
عضو انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه علوم پزشكی شهركرد گفت: نياز مهم و اولويت اصلی دفتر تحكيم وحدت، تقويت بدنه‌ی انجمن اسلامی و نقد جريانات سياسی به عنوان ديده‌بان جامعه‌ی مدنی است.«مهدی مكارمی» در گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا، برگزاری نشست‌های شورای عمومی در دانشگاه را حق مسلم انجمن‌های اسلامی و دفتر تحكيم وحدت دانست و گفت: با توجه به اينكه دفتر تحكيم وحدت متشكل از انجمن‌های اسلامی دانشجويی دانشگاه‌های سراسر كشور است و حدود شصت انجمن اسلامی عضو آن هستند و خواستگاه اين تشكيلات دانشگاه و دانشجو است، بنابراين حق طبيعی دفتر تحكيم است كه اين نشست‌ها در درون دانشگاه برگزار شود.
مردمی‌تر شدن گفتمان‌ها مهمترين نياز انجمن‌ها و تحكيم
«يزدان‌پناه» دبير سياسی انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه منابع طبيعی گرگان به خبرنگار ايسنا گفت: مردمی‌تر شدن گفتمان انجمن اسلامی و دفتر تحكيم وحدت مهمترين نيازی است كه در اين انجمن‌ها و دفتر تحكيم وحدت حس می‌شود، در يك جامعه‌ی روشفنكر لازم است فاصله كم شود و طيف پيشتاز شعارهای خود را مردمی‌تركنند.وی در ادامه افزود: شورای عمومی در نشست خواجه نصير، امكان اينترنتی شدن انتخابات نيز به تصويب رسيد، اما اين مساله خيلی سوال‌ها و ابهاماتی در چگونگی انجام آن به وجود آورد. شخصا قبول ندارم كه به آن سطح رسيديم كه انتخابات مجازی باشد، اما لازمه‌ی آن ايجاد هماهنگی بيشتر بين راس و بدنه است. مطمئنا تمام ظرفيت‌ها و پتانسيل‌ مجموعه‌ی اعضای اتحاديه‌ی انجمن‌های اسلامی برای برگزاری نشست در درون دانشگاه‌ها انديشيده نشد.
ضرورت آسيب شناسی فضای جنبش دانشجويي
دبير انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه تبريز و علوم پزشكی، اظهار داشت: اگر ضرورت‌های انجمن‌های اسلامی را اولويت‌بندی كنيم، بازتعريف از فضای دانشجويی كشور بنا به خواسته‌ها و نيازهای خود بايد صورت گيرد.«محمد حسن‌زاده» در گفت‌وگو با خبرنگار سياسی ايسنا، اضافه كرد: با توجه به وضعيت اتحاديه بايد از ارتباطات مجموعه‌ی انجمن‌ها باز تعريف صورت بگيرد. البته حتما لازم نيست ارتباطات انجمن‌ها در قالب اتحاديه باشد، بايد فضای جنبش دانشجويی را آسيب‌شناسی كنند.وی هم‌چنين گفت: بعضا ديده می‌شود مسائل مطروحه در اتحاديه با بدنه‌ی دانشگاهی فاصله‌ی زيادی دارد، به همين دليل بايد به خواست و مطالبات دانشجويان توجه ويژه‌ای شود و انجمن‌های اسلامی بازسازی و به روز شوند چرا كه اين تعريف متعلق به 25 سال گذشته است، هر چند كه تعريف جديد و نوين هزينه‌هايی دارد.وی افزود: تفكری كه بعضا شاهديم به اساس و بنيان مجموعه‌ی انجمن‌ها اعتقاد چندانی ندارد، اعتقاداتی كه مثل صبغه‌ی دينی و استبدادزدايی كه بنيانگذاران مجموعه داشتند گاها مورد اجحاف قرار گرفته است، بايد به گذشته توجه شود.حسن‌زاده افزود: برگزار كردن نشست در دانشگاه از لحاظ تشكيلاتی ضروری است، و فراتر از آن بحث ارتباط انجمن‌ها با هم و تضارب آراء و انديشه و تحليل مسائل كشور ضروری است تا در قالب اتحاديه به يك نظر ملی برسند. از طرفی، برگزاری حضوری جلسات فوايد و نتايج مهمی دارد، همين موضوع كه اجازه‌ی برگزاری نشست به آنها نمی‌دهند نشاندهنده‌ی اين است كه در خط سير انتخاب كرده عقلانيت سياسی لازم وجود ندارد.وی گفت: بهتر است به جای اينكه به دنبال اپوزيسيون شدن باشيم، هر مساله را در چارچوب قانون و سيستم موجود بررسی كنيم، بايد ديد چرا تحكيم وحدت كه نظرش حتی در وزارتخانه نافذ بود اكنون شايد قادر به برگزاری نشست ساده‌ی خود در دانشگاه نيست؟
ضرورت انسجام تشكيلاتی؛ و يك انتقاد
دبير انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه كردستان اظهار داشت: مهمترين نياز انجمن‌های اسلامی در دفتر تحكيم داشتن تشكيلات منسجم در مركز است كه بتواند انجمن‌ها را در نظر داشته باشد.«نصرالله شريعتی» به خبرنگار سياسی ايسنا گفت: مهمترين مساله فعلا برگزار نشست و برگزاری انتخابات است، اگر در دانشگاه برگزار شود چه بهتر، اما اگر نشود، چاره‌ای جز برگزاری انتخابات در خارج از دانشگاه يا انتخابات مجازی نيست. البته بچه‌ها متأسفانه كم كاری می‌كنند و از همين حالا مشخص است كه چه كسانی در انتخابات رای می‌آوردند. هر سال انتخابات همين طور برگزار می‌شود، سال گذشته برخی از اعضای شورای مركزی آمدند نظرخواهی كردند و ما را در رودربايستی قرار دادند، يعنی انجمن‌های ديگر تجربه‌ای ندارند و انتخابات از بچه‌های تهران بيشتر صورت می‌گيرد تا شهرستان‌ها.
مهمترين مساله، برگزاری انتخابات است
عضو انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه سيستان و بلوچستان گفت: بازگشت به وجه دانشجويی و ارتباط با توده‌ی مردم مهمترين اولويت برای انجمن‌های اسلامی و دفتر تحكيم وحدت است و اعضای دفتر تحكيم بايد با ميل درونی و علاقه در سال‌های آينده كار را دنبال كنند.«مقداد بريمانی» به خبرنگار ايسنا گفت: مهمترين مساله برای تحكيم برگزاری انتخابات است و بعد از آن بايد به برگزاری انتخابات در دانشگاه توجه شود.
نقد گذشته‌ی تحكيم و آسيب شناسی آن
همچنين «سعيد فكوری» دبير انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه بيرجند به خبرنگار ايسنا گفت: نقد عملكردهای گذشته‌ی دفتر تحكيم وحدت و آسيب‌شناسی اين جريان از دو بعد كلی بايد مورد بررسی قرار گرفته شود، يكی بعد داخلی كه مهمترين چالش‌ها و آفت‌های فعلی اين دفتر، عدم انسجام تشكيلاتی و ضعف تئوريك مجموعه است و ديگری بعد بيرونی يا همان تبيين مواضع اتحاديه در مواجهه با احزاب، سازمان‌ها و نهادهای دولتی و غيردولتی است.وی در ادامه گفت: دفتر تحكيم بايد به خويشتن خود يعنی دانشگاه بازگردد و بايد مرجع و پناهنگاه اصلی جريانات و نشست‌های دانشجويی باشد و سرمايه‌گذاری اساسی جهت ارتقاء و رشد تئوريك و تشكيلاتی مجموعه بر روی پتانسيل دانشجويی متمركز شود.فكوری همچنين گفت: تصميم دفتر تحكيم مبنی بر برگزاری نشست در دانشگاه يك فكر معقول و منطقی است زيرا خود ماهيت دفتر تحكيم وحدت به عنوان يك مجموعه‌ی دانشگاهی، اعضاء را مجاب و متقاعد می‌سازد كه حجم اصلی فعاليت‌ها و محورهای اصلی دفتر تحكيم، از جمله‌ی برگزاری نشست‌های سالانه بايد در دانشگاه باشد.
جذب دانشجويان بسيار مهم است
مسوول كميته‌ی سياسی انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه ايلام گفت: از آنجايی كه مجموعه‌ی دفتر تحكيم وحدت و انجمن‌های اسلامی، تشكل فرهنگی و سياسی به حساب می‌آيند، بدون حمايت دانشجويان معنا و مفهومی نخواهد داشت، بنابراين با توجه به اينكه حوزه‌ی فعاليت خيلی كمتر شده، جذب دانشجويان به سوی تشكل‌های دانشجويی بسيار مهم است.«كيوان محمدی» همچنين به خبرنگار ايسنا گفت: جلسات و نشست‌های تشكل دانشجويی زمانی جايگاه خود را پيدا می‌كند كه با حضور دانشجويان و در درون دانشگاه برگزار شود، البته اين نشست‌ها تنها نبايد در تهران به عنوان مركز متمركز باشد بلكه بايد دامنه‌ی آن به شهرستان‌های بزرگ نيز كشيده شود.
اختلافات داخلی كنار گذاشته شود
«حامد ايرانشاهی» دبير انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه اراك، نياز اول دفتر تحكيم وحدت را انسجام تشكيلاتی عنوان كرد و گفت: مجموعه‌ی دفتر تحكيم نيز بايد مانند اصولگرايان و مخالفان سياسی، متحد شود، چون چاره‌ای جز وحدت ندارد.وی به خبرنگار ايسنا گفت: افراد با گرايش‌های مختلف نيز بايد همديگر را تحمل كنند و سعی كنند يكی شوند زيرا مخالفان قدر هستند و اركان قدرت را در دست دارند، بنابراين نه تنهامجموعه‌ی دفتر تحكيم، بلكه تمامی دموكراسی‌خواهان بايد متحد شوند و اختلافات را با توجه به موقعيت فعلی كنار بگذارند.دبير انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه اراك، همچنين گفت: به اين دليل كه دفتر تحكيم بزرگ‌ترين تشكل دانشجويی در ايران است اولويت اول برگزاری نشست‌ها در داخل دانشگاه است، البته برگزاری نشست‌ها خارج از دانشگاه هم مانعی ندارد ولی در عين حال تا جای ممكن نشست‌ها بايد در داخل دانشگاه برگزار شود.
موضع يك عضو انجمن اسلامی دانشگاه تهران
دبير تشكيلات انجمن اسلامی دانشجويان دانشكده‌ی الهيات دانشگاه تهران نيز در تماس با خبرنگار ايسنا با اشاره به نزديكی نشست انتخاباتی دفتر تحكيم وحدت (طيف علامه) گفت: اميدواريم اين انتخابات به صورت كاملا سالم و رقابتی در يكی از دانشگاه‌های كشور برگزار شود. «اكبر باقری» افزود: متاسفانه شنيده‌ها حاكی از اين است كه اين انتخابات قرار است در خارج از دانشگاه برگزار شود. در گذشته مخالفان جنبش دانشجويی و دفتر تحكيم وحدت خواهان جدايی آن از دانشگاه بودند اما امروز متاسفانه ما می‌بينيم اعضا خود به اين مساله دامن می‌زنند. باقری تاكيد كرد: اعلام كانديداتوری از طرف انجمن تهران رسما بايد توسط شورای مركزی انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه تهران طی يك جلسه اعلام شود و اگر غير از اين رويه دفتر تحكيم وحدت بخواهد شخصی را از طرف انجمن تهران كانديدا كند يا از طرف انجمن تهران شخصی كانديدا شود و توسط شورای مركزی انجمن تهران تصويب و تاييد نشده باشد انجمن اسلامی دانشجويان دانشكده‌ی الهيات، رسما از دفتر تحكيم وحدت خروج خواهد كرد. وی با انتقاد از نشست انتخاباتی قبلی تحكيم افزود: توصيه‌ی ما به اعضای دفتر تحكيم اين است كه انتخابات را در يكی از دانشگاه‌ها برگزار كند و تمام تلاش و سعی خود را برای گرفتن مجوز از وزارت علوم و دانشگاه‌ها داشته باشند. باقری اظهار داشت: تقاضای من از اعضای شورای مركزی انجمن تهران اين است كه خواست شورای عمومی را در مورد انتخاب يا حضور در انتخابات تحكيم جويا شوند و اگر اين امكان وجود ندارد شورای مركزی جلسه‌ای تشكيل دهد تا اگر قرار است كانديدايی را مشخص كند خودشان كانديدايشان را رسما توسط شورای مركزی انجمن اسلامی اعلام كنند.