ايران

www.peiknet.com

   پيك نت

 
صفحه اول پیوندهای پیک بايگانی پيک  

infos@peiknet.com

 
 
 

جانباز50% جنگ تحميلی علی رضا حسين پو ر:
ما را كه زائيده ايد بزرگ كنيد
تا نوبت به جانبازان اتمی برسد!

 
 
 
 

 

بسمه تعالي

مسئولين محترم نظام اسلامی:

19سال پيش وقتی پايم روی مين رفت اصلاانتظار زنده ماندن نداشتم ،از همراهان خواستم جنازه ام را جا بگذارند تا باعث زحمت آنها و يا احيانا لو رفتن معبر نشوم چرا كه برای باز كردن آن مسيرروزها و شبهای زيادی زحمت كشيده بوديم وتعداد زيادی از بهترين دوستانمان شهيد يا مجروح شده بودند. اصرارمن هيچ تاثيری نداشت و بدن مجروحم به سختی بر روی دوش دوستان به طرف سنگرهای خودی منتقل شد. رسيدن به خاكريزخودی شروع درمان‌های سخت تحمل دردها وآلآم، محدويت‌های حركتی بواسطه قطع پای راست، كه بعدا باعث آرتروز زانو‌ها، ديسك كمر، زخمها و عفونتهای ناشی از استفاده از پای مصنوعی، سردردهای كشنده ناشی از موج انفجار، صدای زوزه مانندی كه از آنزمان در گوشم ايجاد شده و بنا بر نظر پزشك تا زنده ام بايد اين صدای گوش خراش را تحمل كنم. همزمان چند نقطه بدنم با هم درد ميكند: درد محل قطع عضو، فشار پای مصنوعی، درد زانوها، ديسك كمر، سردرد، زوزه كشنده در گوش و...به پزشك مراجعه كرده ام، می‌گويد: راه نرو، كار نكن، زانوهايت را خم نكن، سر پا نايست، چيز سنگين بلند نكن و... ، شايد می‌خواهند بگويند برو بمير راحت خواهی شد. دردهای كه 20 سال ديگر بايد سراغم می‌آمد آلان آمده كه 37 سال دارم. با خود فكر ميكنم تا به كی بايد اين همه دردرا تحمل كنم. مگريك انسان چقدرميتواند درمقابل اين همه درد پايان ناپذيرصبرواستقامت كند ؟

از طرف ديگر درد و رنج‌های (كشنده تر ازدرد جسمانی) قرض و قسط سنگين، نداشتن منزل مسكونی وعدم كفاف مستمری بنياد وفقرخانوادگی تماما عرصه را بگونه‌ای بر من تنگ كرده كه طلب مرگ از درگاه الهی دارم. و با خود می‌گويم ايكاش دوستان جنازه ام را رها می‌كردند و شهيد می‌شدم .

مجلس شورای اسلامی موصوبه دارد به جانبازان بالای 50%يك دستگاه خودروی اقساطی واگذاركند. پس چرا واگذار نمی كنند؟ 19 سال انتظار كافی نيست يا بيش از يك ميليون خودرو توليد داخل كم است. مگر چند نفر جانباز داريم. شايد هم آقا زاده يا از وابستگان نيستيم.(نمی دانم قسم حضرت عباس را قبول كنم يا دم روباه را) شايد هم منتظرنند اعتصاب يا تحصن كنيم كه باورشان بشود ما مشكل داريم؛ آن وقت بايد پرسيد در كشوری كه با تحصن و اعتصاب به حقشان ميرسند می‌توان نام آن كشور را اسلامی گذاشت؟!

مسئولين ادعا می‌كنند مشكل مسكن جانبازان را حل كرده اند مگر من جانباز 50%نيستم. چرا از حل مشكل مسكن خودم خبر ندارم (شايدهم حل كرده اند من خبر ندارم)البته يك مرتبه شق القمركردند گفتند 3 ميليون وام ميدهيم و البته ظرف مدت دو هفته و صد البته يك منزل كه سند شش دانگ داشته باشد پيدا كن( با هزار شرط ديگر) ما وام ميدهيم. هر بچه كم سن سال هم ميداند اين كار فقط يك فريب كاری بيش نيست چرا كه اولا با 3 ميليون كجا ميشود حتی يك كپرخريداری كرد آن هم درمدت دو هفته ؟! حتی من حاضربودم مبلغی بعنوان اجاره دريافت ميكردم و به اجاره نشينی ميرفتم تا مجبور نباشم در يكی از شهرك‌های حاشيه شهر دربدترين شرايط با كمترين امكانات حتی بدون آب آشاميدنی سالم زندگی كنم. در پايان از شما تقاضا می‌كنم به اين مشكلات كه اختصاص به بنده تنها ندارد رسيدگی فرماييد و من را در جريان قرار دهيد. در انتها از درگاه الهی مسئلت دارم( در اين برهه حساس كه دشمن قسم خورده ما را محاصره كرده)انقلاب اسلامی كه حاصل قرن‌ها تلاش خالصانه فقيهان ، عالمان، امام راحل، ياران و شاگردانش و هزاران شهيد وايثارگر است در پناه خودش محفوظ بدارد . والسلام