مجموعه‌ی دانشجويی كشور بسيار سيال است. يعنی چند ساله است. دانشجو وقتی وارد دانشگاه می‌شود تازه يك سال طول می‌كشد تا با محيط دانشگاه آشنايی پيدا كند، سال دوم به بدنه‌ی جنبش در انجمن‌ها جذب می‌شود و تا ارتباط كامل پيدا كند فارغ‌التحصيل می‌شود و بايد دانشگاه را ترك كند. اين مساله هيچ راه‌حل خاصی ندارد، تنها كاری كه می‌توان كرد ايجاد شورای مشورتی است. يعنی جنبش دانشجويی يك شورای مشورتی داشته باشد كه ارتباطش را با نسل‌های قبلی قطع نكند. تنها روش رفع اين معضل شورای مشورتی است.

حقيقت‌جو بعنوان تجربيات خود از دوره‌ی فعاليت در شورای مركزی دفتر تحكيم وحدت گفت:

در زمان ما فقط يك بار اتفاق افتاد كه يكی از اعضا در دفتر تحكيم وحدت بازداشت شد و 10 الی 15 روز به طول انجاميد و در بدنه دو يا سه نفر، يعنی به طور كلی دستگيری‌ها در زمان ما به پنج نفر هم نمی‌رسيد و خاطرم هست كه به اين دليل در دفتر تحكيم وحدت ستاد بحران تشكيل داديم و تلاش كرديم تا آزاد شدند و هيچ‌گاه به اين اندازه فشاری بر دفتر تحكيم وحدت مشاهده نمی‌شد. بنابراين شرايط امروزی دفتر تحكيم وحدت بسيار متفاوت با زمان ما است، به نظر من نمی‌توان آن را قياس كرد. زمانی كه من در مجلس ششم بودم، آن‌قدر حجم بازداشت‌ها بالا بود كه ما برای آزادی اين افراد مجبور به تحصن شديم، يعنی لابی نمايندگان مجلس كافی نبود، با تحصن توانستيم اين مشكل را حل كنيم، يعنی حجم مشكل آن‌قدر بالا بود كه از دفتر تحكيم وحدت هيچ كاری برنمی‌آمد؛ چرا كه اكثرا اعضای شورای مركزی بازداشت شده بودند. من هيچ‌گاه به خاطر نمی‌آورم كه ما برای برگزاری مجمع عمومی در دانشگاه مشكلی داشتيم. در هر دانشگاهی كه می‌خواستيم مجمع را برگزار می‌كرديم اما الان فشار بسيار بالا است، حتی خاطرم هست زمانی كه ما نماينده‌ی مجلس بوديم، با فشار ما نماينده‌ها، اجازه‌ی برگزاری مجمع تحكيم صادر می‌شد اما در حال حاضر حتی برای برگزاری مجمع عمومی اجازه داده نمی‌شود. الان فشارهای بسياری وجود دارد و به نظر من در هيچ مقطعی ما مشكلات مشابه نداشتيم. در دوره‌ی ما فشار آنقدر نبود كه تحكيم شكننده شود. الان فشار بر تحكيم آن‌قدر زياد است كه آن را شكننده كرده و به نظر من حتی بخشی از راديكاليسم تحكيم به دليل فشارهای سخت‌افزاری بر آن است. من همواره تاكيد كرده‌ام كسی كه زندانی می‌شود، پس از خروج از آن همواره راديكال‌تر می‌شود و اين به تجربه ثابت شده است. به هر حال تحكيم بايد عادت كند كه در فشار زيست كند.