|
علی لاريجانی، دبير جديد شورای عالی امنيت ملی، پس از حضور در
جلسه غيرعلنی مجلس هفتم، درباره لغو پروتكل الحاقی كه اين
روزها بعنوان واكنش به قطعنامه شورای حكام از سوی بسيج و حسين
شريعتمداری در كيهان مطرح شده گفت: در شرايط فعلی چيزی در اين
زمينه مطرح نشده است.
ما راجع به رفتار خودمان در چارچوب مقررات آژانس و
NPT
تصميم می‌گيريم و اروپايی‌ها در اين رابطه بايد خودشان تصميم
بگيرند. آنچه در مورد پروتكل الحاقي(شعار خروج از آن در روزهای
گذشته) مطرح شده، (شعارهائی بوده) در مجلس بوده است.
علی لاريجانی بدون اشاره به شعارهايی كه اين روزها برای قطع
رابطه با انگلستان و كاهش مناسبات اقتصادي( بخوانيد واردات از
اروپا و امريكا) و همچنين بمب منفجر كردن‌های بسيج دراطراف
سفارت انگلستان گفت:
« جك استراو وزير خارجه انگليس در نيويورك در ديدار با ما بر
مذاكره اصرار داشت اما رفتار آنها خلاف اين صحبت‌ها بود. در
مورد هند هم توقع ما بيش از اين بود.
هند دوست ماست؛ با يك حادثه نبايد دوستان را آزمود. البته ما
از هند گله هم داريم.»
علی لاريجانی در باره نيروگاه اصفهان هم شانه از پذيرش مسئوليت
خالی كرد و گفت:
راه‌اندازی
UCF
اصفهان از تصميمات دولت خاتمی بود. سياست دولت جديد با
دولت‌های قبلی در مورد مسئله هسته‌ای تفاوتی نكرده، زيرا اين
مساله مربوط به منفعت ملی جامعه است.
لاريجانی جلسه اخير شورای حكام را هم بر خلاف سرمقاله‌های
تهديد و تحريك آميز حسين شريعتمداری در كيهان يك موفقيت اعلام
داشت و گفت:
جلسه اخير شورای حكام دارای دستاوردهايی برای ايران بود. تمام
تلاش آمريكا اين بود كه به اجماع بين‌المللی در خصوص تصويب
قطعنامه برسد اما اين اجماع نشد؛ البته برای ما هم خوب نبود و
از آن راضی نيستيم. عالم ديپلماسی فراز و نشيب دارد.
تصميمی هم برای اخراج سفير انگليس از ايران نگرفته‌ايم.
لاريجانی درباره ادامه مذاكره با اروپا نيز گفت:
ما مذاكره با زبان زور را نمی‌فهميم و ادامه اين مذاكرات
بستگی به رفتار اروپا دارد و اين صحنه‌ای است كه در آن اروپا
بايد شرايط را درك كند.
لاريجانی در پاسخ به اين پرسش كه موضوع هسته‌ای به يك موضوع
ايدئولوژيك تبديل شده، گفت:
موضوع هسته‌ای يك امر ملی است و به عقل مربوط است نه به
ايدئولوژی.
لاريجانی در باره طرح گسترش كشورهای طرف مذاكره ايران كه در
آستانه قرار گرفتن در راس شورای امنيت ملی عنوان كرده بود گفت:
چون با اروپا مذاكره می‌كرديم، فكر كردم چرا نبايد با ديگر
كشورها مذاكره كنيم؟ می‌خواستم اين را بشكنم. مبنای كار ما اين
است كه در يك
دالان آرام
دنبال حقوق خود باشيم اما اين به معنای صرف‌نظر از داشتن چرخه
سوخت نيست. ما در يك دالان تنش‌زا حركت می‌كنيم. در مورد داشتن
چرخه سوخت ايستادگی می‌كنيم حتی اگر به پرونده ما به شورای
امنيت برود، اما از چنين حادثه‌ای استقبال نمی‌كنيم. برای
داشتن چرخه سوخت چارچوب آژانس را می‌پذيرد، مقررات
NPT
را قبول داريم و از گفت‌وگو با همه كشورها، من‌جمله اروپا
استقبال می‌كنيم.
قطعنامه كه تصويب شده نيز برای شورای امنيت نيست و يك راه
بينابينی دارد. اگر تا اجلاس بعدی اين قطعنامه تصحيح نشود،
تصويب پروتكل الحاقی به تصميم مجلس بستگی دارد.
ما قطعا
UCF
را معلق نمی‌كنيم.
برای اروپا و آمريكا عجله مفيد نيست؛ چون آنها در اين قضيه
چندان نفعی ندارند. |
