|
مطبوعات فرانسه و ايتاليا، نتيجه اين انتخابات را "نه" ديگری
به ليبراليسم اقتصادی اروپای واحد ارزيابی كردند و حركت جديد
مردم محافظه كار آلمان برای مقاومت در برابر اين برنامه.
درچهارمين روز پس از انتخابات زودرس آلمان، هيچيك از احزاب اين
كشور موفق به جلب يكی از احزاب كوچكتر برای تشكيل يك دولت
ائتلافی نشده اند و درميان انواع اخبار و تفسيرهايی كه
تلويزيون‌ها و مطبوعات اين كشور منتشر می‌كنند، زمزمه تجديد
انتخابات نيز آغاز شده است! امری كه قانون نيز آن را در شرايط
بحرانی پيش بينی كرده است.
حزب سوسيال دمكرات و حزب سبزها كه دولت را دراختيار دارند،
دراين انتخابات آراء لازم برای دراختيار نگهداشتن دولت نيآورده
اند و دو حزب دو قلوی
cdu
و
csu
نيز كه دراين انتخابات حدود 35 درصد رای آورده اند، دركنار
متحد هميشگی خود
fdp
كه حوالی 9 در صد رای آورده نيز قادر به تشكيل دولت نيستند. هر
دو گروه حاكم و اپوزيسيون ياد شده در بالا به حد نصاب 48 در صد
آراء برای تشكيل دولت نرسيده اند. دو حزب حاكم نيز يكی حوالی
34 درصد و سبزها نيز زير 8 درصد رای آورده اند. دراين ميان
تنها حزبی كه زير فشار سنگين ضد تبليغات تلويزيون‌ها و مطبوعات
توانست به پيروزی بالای 8 در صد رای دست يابد ائتلاف "چپ جديد"
آلمان بود كه از فراكسيون چپ حزب حاكم سوسيال دمكرات و حزب
سوسياليسم دمكراتيك ( حزب حاكم سابق در آلمان دمكراتيك) تشكيل
شده و عمدتا متكی به سنديكاهاست. كوشش تبليغاتی بسياری در
روزهای گذشته صورت گرفته كه يا حزب سبزها به گروهبندی راست و
اپوزيسيون بپيوندد و دولتی راست تر از دولت كنونی تشكيل شود و
يا حزب
fdp
از راست اپوزيسيون جدا شده و همراه با سبزها و سوسيال
دمكرات‌ها تشكيل دولت ائتلافی را ممكن سازند. اين كوشش‌ها
تاكنون‌بی‌نتيجه بوده است. سبزهای آلمان كه دراين انتخابات از
آراء آنها بشدت كاسته شد، باندازه كافی گردش به راست كرده و در
دولت حاكم مجری ليبراليسم اقتصادی بوده و می‌داند كه در صورت
ائتلاف با اپوزيسيون دست راستی كه خواهان شتاب بيشتری در
ليبراليزه كردن اقتصاد آلمان، حذف سوسيال‌ها( خدمات دولتی،
بيمه‌ها، بازنشستگی، حداقل دستمزدها و...) است، عملا دست به
خودكشی خواهد زد. آنها می‌دانند كه در صورت تن دادن به چنين
ائتلافی در هر انتخابات ديگری از صحنه حذف خواهند شد و بخش
اعظم نيروهای آنها متمايل به چپ جديد آلمان خواهد شد. حزب دست
راستی
fdp
نيز از متحدان خود نمی خواهد جدا شود زيرا می‌داند دو حزب حاكم
در تله افتاده اند و ممكن شانس تشكيل دولت نصيب دست راستی‌ها
شود.
پايان انتخابات را احزاب ياد شده در بالا جشن گرفتند و هر كدام
خود را پيروز اعلام كردند، اما همه آنها در اين جشن مصنونی و
تبليغاتی می‌دانند كه بازنده صحنه سياسی آلمان اند. مردم از
همه آنها خسته شده اند و به همين دليل نه تنها 3 در صد از
ميزان پيش بينی شركت كنندگان درانتخابات كاسته شد، بلكه ارتش
بزرگ رای دهندگان آلمان كه رای دادن را يك وظيفه اجتماعی خود
می‌دانند، دراين انتخابات كاملا درهم شكسته و پراكنده شد. گردش
به راست سوسيال دمكرات‌های حاكم نه تنها موجب سقوط پايگاه
اجتماعی آنها شد، بلكه بخشی از كادرها و بدنه حزب را نيز در
جريان فراكسيون چپی كه از حزب مذكور خارج شد از دست داد. دو
حزب اپوزيسيون راست نيز، كه روی عوامفريبی‌ها و وعده‌های
تبليغاتی حساب باز كرده و نقش منتقد دولت كنونی را بازی
می‌كردند نيز نتوانستند حتی 48 در صد آراء لازم برای تشكيل
دولت را بدست آورند.
در حقيقت، پايان انتخابات آلمان، برای احزاب نوبتی حاكم دراين
كشور جشن نبود، بلكه عزا بود و ماتم نتيجه اين انتخابات همچنان
ادامه دارد.
چپ جديد آلمان با انتقاد شديد از سياست ليبراليسم اقتصادی دولت
حاكم و اپوزيسيون معتقد به ضرورت شتاب بيشتر در اجرای
ليبراليسم اقتصادی به ميدان آمد و نزديك به 9 در صد آراء مردم
را كسب كرد، كه اين امر درجامعه آلمان كه زير فشار‌بی‌وقفه
تبليغات ضد كمونيستی قرار دارد يك شوك بود. اين حزب اكنون در
پارلمان آلمان يك فراكسيون 54 نفره را تشكيل خواهد داد و منتقد
هر دولتی است كه دو گروهبندی بالا تشكيل دهند. آنها با شعار
"كار و عدالت اجتماعی» دراين انتخابات شركت كردند.
مطبوعات آلمان بسيار با احتياط درباره نتيجه واقعی انتخابات
اين كشور، يعنی فرو ريزی آراء همه احزاب دست راستی و به راست
چرخيده(سوسيال دمكرات‌ها و سبزها) حاكم و اپوزيسيون سخن
می‌گويند. همين سياست را تلويزيون‌ها نيز دنبال می‌كنند و
بندرت اشاره‌ای به واقعيت نتيجه انتخابات كه همان فروريختن
اعتماد عمومی به احزاب حاكم و اپوزيسيون ( راست و راست ميانه و
سياست‌های دولت حاكم) است می‌كنند.
اين احتياط را مطبوعات ديگر كشورهای اروپائی ندارند. در
ايتاليا مطبوعات نظر مردم اين كشور را نسبت به نتيجه انتخابات
آلمان اينگونه منعكس كردند: سرانجام مردم محافظه كار آلمان هم
بيدار شدند و به خود تكانی دادند.
در فرانسه مطبوعات نوشتند: پس از نه مردم فرانسه و هلند به
قانون اساسی اروپای واحد ( برای پيشبرد همآهنگ برنامه
ليبراليسم اقتصادی) انتخابات آلمان نه سومی بود به ليبراليسم
اقتصادی.
"كلاس ارنست" رهبر حزب چپ جديد آلمان نيز در مصاحبه كوتاهی كه
تلويزيون سراسری آلمان با او كرد، درباره نتيجه انتخابات و
سياست آينده اين حزب در پارلمان، ضمن رد هرگونه ائتلاف با
احزاب ديگر گفت: سرنوشت ادامه و يا توقف برنامه ليبراليسم
اقتصادی كه دولت شرودر شروع كرد و احزاب اپوزيسيون دست راستی
او می‌خواهند آن را با شتاب بيشتری اجرا كنند، در پارلمان
تعيين نمی شود، بلكه در خيابان‌ها و در مقاومت سنديكاها تعيين
می‌شود. فراكسيون پارلمانی ما مدافع اين مقاومت مردم در خارج
از پارلمان است! |
