سخنان احمدی نژاد در سازمان ملل و اظهاراتش در مصاحبه با شبكه تلويزيونی "سی ان ان" بخشی اتمی سياستی بود كه در داخل كشور پيش برده می‌شود. هسته مركزی اين سياست به فراموشی سپردن آن وعده‌های اصلی اقتصادی است كه احمدی نژاد داد و چند ميليون از مردم ايران فريب آن را خورده و به اميد تحقق آن به وی رای دادند. علاوه بر اميد به يك تنش تهديد آميز نظامی و يا حتی آماده شدن برای حملات محدود نظامی و توجيه نظامی كردن تمام فضای سياسی كشور، در داخل نيز به بهانه مقابله با اراذل و اوباش سلسله اعدام‌ها و توحش‌های حكومتی در خيابان‌ها و شهرها را تدارك ديده اند. طراحان اين سياست داخلی به خوبی ميدانند كه با اعدام و زندان نه اراذل و اوباش كنترل می‌شوند و نه ريشه آنها كنده می‌شود، اين صرفا بهانه ايست برای تسری دادن اين توحش طالبانی به عرصه‌های سياسی جامعه و ايجاد هراس عمومی.

زمينه اجرای اين سياست را همان ستادی تدارك ديده كه دوانتخابات مجلس هفتم و رياست جمهوری را هدايت كرد و احمد جنتی دبير شورای نگهبان از مهره‌های اصلی آنست. سخنرانی او در نماز جمعه‌ای كه گذشت، روی داخلی همان سخنان تحريك آميز احمدی نژاد در امريكاست. جنتی در نماز جمعه تهران گفت كه اراذل و اوباش محارب اند و حكم محارب اعدام. او گفت كه نظام انقلابی ( منظورادامه ماجراجوئی و كشتار 27 ساله است، كه كوچكترين قرابتی نه با انقلاب 57 دارد و نه اساسا نام آن انقلاب است) بدون انقلاب نمی تواند سرپا بايستد.( همان كه نوشتيم. از نظر امثال جنتی كشتار و اعدام يعنی انقلاب!)

به اين ترتيب و بموجب سخنان احمد جنتی در نماز جمعه تهران، طرح دو هفته مبارزه با اراذل و اوباش كه در آستانه گشايش سال جديد تحصيلی به اجرا گذاشته شد، هيچ چيز نيست، مگر گسترش رعب و وحشت در داخل كشور و سپس با زمينه‌ای كه احمدی نژاد در امريكا ساخت، توجيه اين رعب و وحشت به بهانه خطر خارجی و از كشتار و اعدام اراذل و اوباش رسيدن به دستگيری‌های وسيع سياسی و حتی اعدام‌های سياسی.