عصرنو:
سرازيری تمرکز قدرت و فرجام محتوم آن

عصرنو(نشريه داخلی سازمان مجاهدين انقلاب): ـ  هفته گذشته روزنامه كيهان، كه به حق، خود را در جايگاه سخنگوی جريان حاكم مي‌داند، خبر ويژه‌ای به اطلاع خوانندگان خود رساند: "در پی تبليغات گسترده رسانه‌های منتقد دولت درباره افزايش درآمد نفتی و القای اين كه احمدی نژاد برای حل همه مشكلات مملكت مشكل مالی ندارد، يك عضو كميسيون برنامه و بودجه به خبرنگار ما گفت: آنهايی كه با اهداف سياسی و جناحی اين خط رسانه‌ای را دنبال مي‌كنند، بايد اين واقعيت را هم به مردم بگويند كه با تعهداتی كه در روزهای پايانی دولت گذشته برای دولت آينده ايجاد كرده‌اند، بخش قابل توجهی از درآمدهای نفتی را در واقع پيشاپيش خرج كرده‌اند؛ يعنی دولت جديد تا مدتها بايد بدهي‌های دولت قبلی را پرداخت كند."

كيهان يا اشتباه مي‌كرد يا حقيقت را نمي‌گفت. كسی نگفته بود احمدی نژاد مشكل مالی ندارد. كيهان برای رساندن پيام خود به جامعه با اين مضمون كه "خبری از پول نفت بر سر سفره‌ها نخواهد بود و كسی منتظر نباشد" بايد بهانه‌ای مي‌يافت. برای آن كه به مردم بگوييم احمدی نژاد برخلاف وعده‌اش به پا برهنه‌ها، كره‌ای روی نان آنها نخواهد ماليد، بايد ابتدا بگوييم اصلاً چنين انتظاری حاصل القائات منتقدان و مخالفان بد طينت احمدی نژاد بوده است!

كيهان به صورتی بي‌پايه و بدون زمينه و سابقه به اين موضوع نپرداخته بود. تبار رفتار مبتنی بر واپس‌گيری وعده‌های انتخاباتی احمدی نژاد به بالاترين مقامات كشور مي‌رسد كه او را از شتاب‌زدگی در برآوردن انتظارات مردم برحذر داشتند. از جمله آقای جنتی در نمازجمعه معنای حذر از شتاب‌زدگی را روشن ساخته و نشاني‌های سر راستی درباره اين‌كه قرار نيست احمدی نژاد به انتظارات خيلی مشخص و عريان ايجاد شده در اثر شعارهايش پاسخ دهد، به شنوندگان ارائه كرده بود. بقيه كار به عهده مقام های دست دوم سياسی بود. آقايی به نام فرخ كه گويا از اعضای كاركشته گروه‌های سياسی اسم و رسم‌دار است، در ارگان سنتی جناح محافظه كار موضوع را بازتر و قابل فهم عوام كرده بود: "... به زودی كار خدمت‌رسانی و اصلاحات واقعی آغاز خواهد شد. شكی نيست كه رياست جمهور محترم و دولت ايشان در ابتدا با دشواري‌ها و مشكلاتی روبرو خواهند بود، زيرا پياده نمودن حق و عدالت دشمنان و مخالفانی داشته و دارد كه چالش‌هايی را پيش روی دولت قرار خواهند داد. يكی از موضوعاتی كه عده ای آگاهانه و عده‌ای غيرآگاهانه به آن دامن مي‌زنند، ايجاد توقعات و مطالبات زياد و سريع و فوری مي‌باشد كه يقيناً انجام فوری آن امكان پذير نيست. پس بايد اين موضوع بر همگان تفهيم شود كه توقعات بايد بجا و بحق و منطقی و با دادن فرصت كافی باشد ... ".
البته تفهيم همگان(يعنی همان عوام منتظر پول نفت در سفره!) در مورد اينكه بايد وعده ديدن نان نفتی بر سر سفره را با چند معيار و متر "بجا و بحق و منطقی و با دادن فرصت كافی "بسنجند و بعد به توقع تبديل كنند، كار بسيار سختی است و برای اينكه مردم به روش بهتری "حالی» شوند، بايد يك فرمانده به كمك می آمد: "عده ای از گروه های سياسی در جهت تضعيف دولت جديد حركت می كنند و درصدد بالا بردن توقعات مردم هستند... با هوشياری مردم و مجلس و رسانه‌های عمومی اين انديشه‌های ناپاك، كه برخلاف مصالح و منافع عمومی است، با شكست روبرو خواهد شد."
آنگاه سيل اخباری مثل اينكه "دولت خاتمی 934 ميليارد تومان از درآمد ماه‌های آتی را پيش خور كرده است" [خبرگزاری مهر] به راه افتاد. كاملاً واضح است حاميان آقای احمدی نژاد بر اينكه شعارهايی كه دو ماه قبل داده‌اند غيرمنطقی بوده است، آگاهی دارند و درصدد پاك كردن آنها هستند.
آنها معتقدند برای كسب رأی "عوام" در كنار صندوق رای هر كاری مجاز است و طبق معمول مي‌توان بعداً خلاف همه حرفها عمل كرد،‌چرا كه "دشمن" و "انديشه‌های ناپاك" هميشه برای گردن گرفتن مسئوليت خلف وعده‌ها، خرابكاري‌ها،‌ دروغ‌ها و اشتباهات دم دست هستند. آنها كه دولت احمدی نژاد را اختراع و ابداع كرده‌اند و مي‌دانند پس از اين مسئوليت اعمال او و دولتش را در واقع به عهده دارند، از اين هم آگاهی دارند كه بايد آن وعده‌ها را "يكجوری» راست و ريس و حواله "سر خرمن" كنند.

برخلاف اراده اين گروه و رسانه‌های همسوی آنها، اصلاح‌طلبان فشاری در اين زمينه وارد نكردند و نمي‌كنند. طبيعی است انتظار دارند چنانچه اين شعارها غيرعملی از آب درآمده - اگر نگويند خلاف واقع بوده- اعتراف شود و اگر كسی معترف به غيرعملی بودن نيست، پس بسم الله! شايد مصلحت برخی احزاب در اين باشد كه برای افشا كردن ماهيت شعارها و برنامه استبدادگرايان، فشار فرضی و خيالی كيهان نويسان و تفنگ بدستان واقعاً به احمدی نژاد وارد شود. شايد بايد به احمدی نژاد تكليف كنند: يا اعتراف كن وعده ها نشدنی و يا تورم را يك رقمی، حقوق‌ها را دو برابر، كالاها را ارزان، رشد را دو رقمی، بهره را يك رقمی و سفره را رنگين كن، آن هم فوراً ولی ما چنين انتظاری نداريم.
اتفاقا هنگامی كه خبر رسيد در ديداری كه با يكی از مديران سازمان مديريت و نامزدی برای رياست سازمان صورت گرفته، گفته شده شرط واگذاری اين پست دو برابر شدن يكباره حقوق بعضی كارمندان و يا افزايش صد هزار تومانی حقوق آنهاست،‌تن بسياری از دلسوزان كشور لرزيد. "سواد نصفه نيمه از بي‌سوادی خطرناك‌تر است!" در هنگامه‌ای كه راه جهنم را با حسن نيت و خطاهای معصومانه بشری مفروش مي‌كنند، به نظر مي‌رسد رويكرد سنتی كيهان و فرمانده نظاميان برای بلاموضوع كردن وعده‌ها كم ضررتر از اجرای آنها باشد. متاسفانه!
اقتدارگرايان از اعتراف به فريبكاری و يا نادرستی شعار و برنامه خود خودداری می كنند و به مصلحت كشور است كه اصلاح طلبان نيز آنها را برای پيمودن راه اشتباه و به باد دادن منابع مالی كشور تحت فشار قرار ندهند. البته اين حق ماست كه توقع داشته باشيم بزرگان كشور معيار "شتابزده" بودن را نيز ضمن ارائه رهنمودهای خود مشخص كنند تا عيار صادقانه بودن شعارها و برنامه‌ها هم روشن باشد. حق ماست كه بگوييم آقای احمدی نژاد شعار كار زير بنايی نداده است كه عدم شتابزدگی با اين مضمون داشتند كه زمان كار زير بنايی تمام شده و حالا وقتی است كه مردم بايد دستاوردهای اين كارهای زير بنايی را در سفره‌های خود داشته باشند. بنابراين تحقق شعارهای احمدی نژاد قاعدتاً فرصت زياد نمي‌خواهد. اين حق ماست كه بگوييم يا رفتارها و حرف‌های پيش و پس از انتخاب غيرصادقانه است و يا انتظار داريم اعتراف بر اشتباه صورت گيرد. البته واضح است از اصرار بر اين حق خود به نفع آينده كشور مي‌گذريم. مشكل اصلی ما اين نيست كه كسی در هنگامه انتخابات، شعارها و مواضعی سر هم كرده و حالا بايد مشت او را باز كرد. مشكل، هدف اصلی اعمال اين رفتارها و گفتارهای دوگانه است.

قرار دادن ايران در سرازيری تمركز قدرت سياسی فرجامی جز استبداد فردی و نابود كردن همه دستاوردهای اجتماعی ربع قرن گذشته ندارد. اين، فرجام محتوم روند جاری است.