4 وزير پيشنهادی احمدی نژاد در مجلس رای نيآورد و بقيه با
اختلاف نه چندان زيادی از يکديگر رای گرفتند. بموجب آمار رای
گيری، 50 تن از اعضای فراکسيون اقليت مجلس نه سخن گفت و نه رای
داد. يکی از پديده های بديع در جريان بررسی گذشته و کارائی
وزرای پيشنهادی، سکوت فراکسيون اقليت مجلس که از لايه های ضعيف
اصلاح طلبان اند گزارش شده است. به اين ترتيب مخالف ومخالف از
ميان طيف دست راستی های مسلط بر مجلس هفتم بودند، که آنها خود
نيز به دو فراکسيون تقسيم شده اند: اصولگرا و آبادگرا.
با آنکه سخنان مخالفان بيشتر جنبه رقابت برای رفتن به کابينه و
وزير شدن داشت، اما در آن ميان حرف هائی هم زده شد که قابل
توجه است. از جمله نماينده پارلمانی سپاه پاسداران در مجلس ششم
در طيف مخالفان اصلاحات. و يا سخنان افروغ که در واقع رقيب
صفارهرندی برای رفتن به وزارت ارشاد بود.
افروغ درسخنان خود در مجلس گفت که پورمحمدی رئيس اطلاعات
خارجی، معاون و جانشين وزرات اطلاعات
و مدت سه سال و نيم جانشين يكی از وزرای شناخته شده(فلاحيان)
بودند و از جايی آمده اند . اينها عادت كرده اند كه نبينند و
نشونند و يا ديگران را وادار كنند كه
نبينند و نشوند، در حالی كه ماهيت وزارت كشور به گونه ای است
كه بايد ديد و شنيد.
به من حق
بدهيد كه فردی كه از اين وزارتخانه ميآيد، با اين گذشته و
فقدان ساز و كارهای نظارت، اين گونه برای ما تداعی بشود كه تن
ما در عرصه عمومی بلرزد، مگر نلرزيده
است؟ مگر احساس ناامنی در گذشته نداشتهايم؟! ما خوف اين را
داريم كه افرادی به عنوان استاندار انتخاب كنند كه با همان
صبغه و نوع نگاه حاكميت
پيدا كنند و با توجه به دايره اختيارات استانداران و اينكه
مديران استانی وزارتخانه
ها توسط استاندار تاييد ميشود، اين تجلی كابينه 70 ميليونی
را مخدوش
ميكند.
عماد افروغ" که رييس كميسيون فرهنگی مجلس فرمايشی است
، فاش ساخت که پورمحمدی پروندهای دركميسيون اصل
۹۰دارد.
الياس نادران نيز در جريان نطق های پيش از رای گيری برای وزرا
گفت: من را تهديد کرده اند تا درباره پورمحمدی سخنی نگويم. اين
تهديد جدی بود، اگر چه در راهروی مجلس زير گوش می گفته شد.
يكی از برادران مرا تهديد كرد كه اگر مخالفت كنی فلان خواهيم
كرد .
من در مسايل اخلاقی ايشان حرفی ندارم، بلکه در مديريت، كاركرد
و سوابق ايشان مطالبی است كه بهتر است از تريبون مجلس مطرح
نشود!
(آنچه که الياس نادران نگفت ظاهرا بايد بازگردد به ماجرای قتل
خانم "برقعی» در قم. خانم برقعی در حد اجتهاد در حوزه درس
خوانده بود و از نزديکان همسر احمد خمينی بود و بصورت منظم به
خانه احمد خمينی رفت و آمد داشت. وزيرکشور جديد، برادر شوهر
خانم برقعی است و در روز قتل وی از يک عمليات خارجی در غرب
کشور بازگشته بود و خود را به قم رساند و صحنه قتل فجيع خانم
برقعی را جمع کرد و اجازه پيگيری قتل را به پدر خانم برقعی و
برادر خود که شوهر خانم برقعی بود نداد. آنگونه که درمحافل
مطلع ايران مطرح است خانم برقعی بدليل افشای برخی اطلاعاتی که
درباره قتل احمد خمينی داشت و مستقيما از بيت آيت الله خمينی
بدست آورده بود و همچنين بعنوان فردی مطلع در باره اين قتل از
سر راه برداشته شد. او را به سبک قتل های زنجيره ای (پوينده و
مختاری) با نخت مخصوص و با يک حرکت ضربه ای کشتند و سپس او را
روی تخت خوابانده و رويش آهک و پودر مخصوص ريختند تا بدنش
خورده شود. بازگشت ناگهانی فرزند وی از مدرسه و پيدا کردن پيکر
بی جان مادر موجب جلوگيری از خورده شدن گوشت جسد و افشای ماجرا
شد. بيشتری پيگيری را درباره اين قتل پدر خانم برقعی انجام
داده و در جريان افشای قتل های زنجيره ای گفت که بارها وقتی
کار اين پيگيری به مسائل و جاهای مهم کشيده شده به او هشدار
داده اند که دست بردارد و به قم بازگردد! قتل خانم برقعی يکی
از محرمانه ترين پرونده های سياسی و قتل های محفلی درجمهوری
اسلامی است. شايد اشاره الياس نادران، به موارد ديگری باشد که
بهرحال مطرح نشد، اما بی شک پورمحمدی که به وزارت کشور گماشته
شد تا انتخابات مجلس خبرگان يکدست را برگزار کند، يکی از معدود
افراد مطلع از ماجرای قتل خانم برقعی و قتل احمد خمينی است و
اساسا به دليل اعتمادی بالائی که بيت رهبری نسبت به او دارد به
اين سمت برگمار شد. اين که او مستقيما در ماجرای قتل احمد
خمينی دست داشته يا نه معلوم نيست و اطلاع دقيق از ماجرا را
قطعا دارد.) |