آنچه بعنوان فقر زدائی توسط دولت جديد پيش بينی میشد و از حد
صدقه و اطعام گرسنه ها از صندوق درآمدهای نفتی دولت فراتر نمی
رفت، عملا بعنوان اهداف و اعتبارات 5 ساله سند كاهش فقر وزارت
رفاه و تأمين اجتماعی اعلام شد.
وزارت رفاه و وزارت بهداشت با همكاری كميته امداد برای
ريشهكنی گرسنگی و امنيت تغذيه قرار شد با اعتباری معادل 125
هزار و 625 ميليارد ريال در مجموع و18 هزار و 750 ميليارد ريال
در سال اول برنامه اقدام كنند.
به اين ترتيب دولت احمدی نژاد بجای رفتن به سمت تقويت صنايع
داخلی و توليد و كار، رفت به سمت گسترده كردن سفر گدائی در
كشور و نام آن را گذاشت "سبد غذايی تامين كننده حداقل نيازهای
تغذيهای به صورت رايگان"، "برنامه تغذيه مكمل برای مادران
باردار و شيرده و كودكان زير شش سال" و اعطای يارانه غذايی و
آموزش تغذيه مناسب برای گروههای فقير"
اين همان پيش بينی بود كه همه نيروهای صادق و ملی كشور درباره
سرانجام شعار آوردن پول نفت بر سر سفره مردم و وابسته كردن
فقرا و گرسنگان به سفره گدائی دولت و كميته امداد.
بموجب اين طرح برای معتادان و ولگردان نيز راه چاره پيش بينی
شده است. اين راه چاره متلاشی كردن شبكه های قاچاق مواد مخدر،
گسترش تفريحگاه ها، گسترش ورزشگاه ها، كنسرت ها، مراكز ترك
اعتياد و از همه مهم تر ايجاد شغل برای ميليون ها بيكار كشور
نيست، بلكه :
« علاوه بر توزيع بسته غذا، بموجب مصوبه دولت، وزارت رفاه و
بهداشت بايد از طريق ارايه بسته خدمات درمانی مورد
نياز(بخوانيد سرم تزريق) به صورت رايگان، اعطای يارانه جهت
پرداخت بخشی از حقبيمه درمانی متناسب با شدت فقر، اعطای
تسهيلات مالی به خانواده معلولان نيازمند جهت نگهداری از
آنها(عملا تبديل خانه های مردم به درمانگاه) متناسب با شدت
معلوليت، ارايه رايگان خدمات درمانی تخصصی برای افراد مبتلا به
بيماریهای خاص(مبتلايان به ايدز را درخانه ها پنهان كردن)،
اقدام كنند.
برای تحقيق اين هدف در مجموع 41 هزار و 238 ميليارد ريال و
برای سال آينده 3 هزار و 155 ميليارد ريال اعتبار در نظر گرفته
شده است.
وزارت مسكن و شهرسازی نيز قرار شده است با همكاری وزارت رفاه و
تامين اجتماعی و با اعتباری معادل 80 هزار و 400 ميليارد ريال
در مجموع و 12 هزار ميليارد ريال را برای سال اول برای خيابان
خواب ها و افراد بیمسكن سرپناه تهيه كند.
براساس سند كاهش فقر، بازگرداندن گروههای كم درآمد به حوزه
اجتماعی از طريق ايجاد فرصتهای شغلی با 221 هزار ميليارد ريال
در مجموع و 33 هزار ميليارد ريال اعتبار برای سال اول برنامه
است.
فراهم كردن امكان اشتغال به كارهای ساده و زود بازده برای زنان
سرپرست خانوار، ارايه آموزش مهارتهای شغلی به صورت رايگان
برای بيكاران، ايجاد ساز و كار كارهايی عمومی برای بيكاران،
ارايه آموزشهای شغلی و فراهم ساختن تسهيلات اعتباری برای
بيكاری، تقويت و توسعه كارگاههای توليدی و خدماتی كوچك با
تاكيد بر استفاده وجوه اداره شده و اعطای معافيتهای مالياتی،
حذف موانع ناشی از مقررات مربوط به صدور مجوزهای كار و كمك به
سرمايهگذاری در صنايع كوچك و متوسط با اولويت مناطق محروم
راههای بازگرداندن گروههای كمدرآمد به حوزه اجتماعی است.
(تمام
اين تلاش متمركز است بر نگهداشتن بافت تجاری حاكميت و استفاده
از پولی كه فعلا قيمت بالای نفت بادآورده با خود آورده است و
هر هفته و ماه و سال میتواند بسرعت به سقوط بهای نفت و كاهش
اين درآمد ختم شود. از اين فرصت و پول، همانگونه كه در طرح
دولت برای فقر زدائی مشاهده میشود هرگز صحبت بر سر راه اندازی
كارخانه هائی كه تعيطل و ورشكست شده اند، خصوصی شده و فروخته
شده اند و راه اندازی صنايع توليدی ملی نيست. اگر بود، قبل از
همه بايد با نمايندگان كارگران سراسر كشور مشورت میشد و چاره
ای برای راه اندازی كارخانه هائی میشد كه سيستم تجاری حاكم
آنها را بلعيده است.)
اسكان و ساماندهی كودكان خيابانی و افراد بیخانمان، اسكان و
بازپروری زنان و دختران فراری نيز در اين سند مطرح شده اما
بودجه و اعتبار آن اعلام نشده است. |