كابينه آقای احمدی نژاد معرفی شد. در اين كابينه عليرغم شعارهای اقتصادی ارائه شده، بارزترين چهره های آن، تيم فرهنگی و سياسی هستند. وجود يك چهره سرشناس امنيتی و اطلاعاتی در وزارت كشور كه اصلی ترين حوزه توسعه سياسی و جامعه مدنی است، انتخاب معناداری است. اگربه مسئله احزاب، NGO ها، اجتماعات و تظاهرات قانونی، مسائل قوميت ها و اقليت ها، جوانان و مسائل اجتماعی آنان، تقسيمات كشوری و دهها مسئله ديگری كه در حوزه وزارت كشور هست، با نگاه امنيتی و اطلاعاتی برخورد شود، نه تنها توسعه ی سياسی امكان پذير نيست، بلكه برای بخش های ديگر كشور هم مشكلات تاره ايجاد می‌كند و تهديد بزرگی برای آزادی های مصرح در قانون اساسی است. همچنان كه تعميم سياست و روش كيهان به كل حوزه فرهنگ و هنر، با انتخاب سردبير روزنامه كيهان به عنوان وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌تواند اهالی اين حوزه پر نشاط كشور را بطور جدی وحشت زده كند. در سياست خارجی با توجه به همه مسائلی كه كشورمان درگير آن هست، می‌بايست فردی سكاندار شود كه سمبل گفتگو و بهبود روابط با خارج باشد، تعيين فردی كه به گفتگو و تنظيم روابط اشتهار ندارد و جزء تيم مخالفان مذاكره شناخته می‌شود، به اضافه آقای علی لاريجانی دز مقام دبير شورای امنيت ملی و جمع قابل توجهی از وزرايی كه با نهاد نظامی سپاه همكاری داشته اند، تركيب تهديد آميزی است كه متناسب با شرايط سخت امروز ايران نيست.

سپردن وزارت نفت هم كه حياتی ترين و پر اهميت ترين حوزه اجرايی و اقتصادی كشور است و به برترين تخصص ها و تجربه ها نياز دارد، به سرپرست فعلی شهرداری تهران نگرانی های فوق را دوچندان می‌كند.

به عقيده من نقد كابينه در اين يك هفته تا رأی اعتماد و توجه دادن نمايندگان واقع بين در مجلس يك وظيفه ملی و اسلامی است.

خدا به خير كند.