ابطحي- در وعده های دوران تبليغات انتخابات، تكيه اصلی بر سرعت و كار فراوان بود. جوری حرف می‌زدند كه گويا عده ای جدای از بافت حكومت­كنندگان اين سال ها، فقط به خاطر خدا و در كمال گذشت و ايثار قرار است سريع برای كار گسترده و متفاوت و نجات كشور از فقر و تبعيض وارد عمل شوند. حتی يك بار آقای احمدی نژاد در دوران رياست جمهوری منتخب خطاب به هنرمندان گفتند كه كار حل مشكل فقر و تبعيض را سريع انجام می‌دهيم، و از آنان خواستند كه به فكر بازسازی فرهنگ دنيا باشند!

اما با توجه به اين كه تقريباً سه، چهار ماهی است كه كارهای كشور نيمه تعطيل است و بيش از يك ماه فرصت انتخاب وزراء بود و بيش از ده روز است كه مراسم تنفيذ تمام شده و غريبه ها هم آماده كنار رفتن هستند، جناح يك دست حكومت می‌توانستند به راحتی و به سرعت كار كابينه را شروع كنند، هی در رسانه های «خودشاني» ليست وزراء اعلام می‌شود و هی تكذيب می‌گردد.

ظاهرا سهم خواهی ها - اين بار از داخل يك جناح - هر روز افزايش می‌يابد.

اين درگيری های داخل يك جناح البته كه نمی تواند به دليل دينی و اعتقادی و ارزشی باشد كه همه يك جورند.

شائبه قدرت خواهی هم كه از ساحت اين مجموعه لابد به دور است! تنها يك چيز احتمال دارد: شيفتگان خدمت - و نه تشنگان قدرت - آنقدر زيادند كه انتخاب از ميان اين همه شيفته سخت است!

آن چه برای ما مهم است اين كه اميدواريم بعد از اين مدت كار كشور به خاطر وعده هائی كه داده بودند سريع تر به سامان رسد. اگر بشود چه شود!