تاخير در تكميل ليست كابينه احمدی نژاد و بحث و جدالی كه در پشت صحنه بر سر آن جريان دارد، درواقع جدالی است ميان فرماندهان سپاه، بيت رهبری، شورای نگهبان و روحانيونی كه هنوز نماز جمعه ها و مجلس خبرگان را دراختيار دارند و می‌كوشند سهمی در دولت آينده داشته باشند. دراين ميان موتلفه اسلامی نيز نگران حذف خود از قوه مجريه است. امری كه در دولت خاتمی بی‌وقفه مدعی و منتقد آن بود.

آن كانونی كه هميشه در جريان تعيين وزراء و كابينه ها مركز بحث بود، يعنی مجلس، دراين دوره اساسا به حساب نيآمده و به بازی گرفته نشده است. معترض اين بی‌اعتنائی عمدتا باصطلاح فراكسيون اصولگرای مجلس است، چرا كه فراكسيون ديگر"آبادگر" با فرمان های سپاه و بسيج اعلام موضع می‌كند و چون فرماندهان سرگرم مهره چينی اند هنوز فرمانی به آنها داده نشده است. رئيس مجلس نيز، تابع پيغام هائی است كه منشی و رئيس دفتر رهبر – اصغرميرحجازی و گلپايگاني- ابلاغ می‌كنند. دو كارگزار امنيتی دوران وزارت ريشهری در وزارات اطلاعات و امنيت.

در همين ارتباط و انگيز رد ليست اوليه احمدی نژاد در مجلس و تجديد نظری كه گفته می‌شود در اين ليست شده "جلال يحيی زاده" نماينده مجلس فرمايشی گفت:

دوره‌‏های قبل با كميسيون‌‏های مجلس در مورد انتخاب وزرای مرتبط با آن كميسيون، مشورت مي‌‏شد، كه در اين دوره اين كار هم صورت نگرفت. اين مساله موجب نارضايتی برخی از نمايندگان شد. و عامل بعدی نيز فشار از سوی كسانی است كه خودشان مدعی هستند و مايل بودند كه در كابينه حضور داشته باشند، اما اسامی آنها در ليست احمدي‌‏نژاد قرار نداشت.

با توجه به اين عوامل، به احتمال زياد ما برای اولين بار شاهد اين خواهيم بود كه مجموع وزيرانی كه از مجلس رأی اعتماد نمي‌‏گيرند، از كل وزرايی كه در بعد از انقلاب در زمان پيشنهاد كابينه به مجلس نتوانستند رأی اعتماد بگيرند، بيشتر خواهد بود. اگر رئيس‌‏جمهوری بر روی مواضع خود پافشاری ‏كند، تعداد وزرای پيشنهادی وی كه از مجلس رأی اعتماد نخواهند گرفت، از كل اين تعداد بيشتر خواهد بود.