14 مرداد هم سالگرد انقلاب مشروطه است و هم سالگرد خاموشی زن جسوری كه صدايش را كه بانگ بلند آزادی بود، روی صفحه های 33 دور ضبط كرد تا به گوش ديگران برسد. نه فقط برسد، بلكه درحافظه تاريخی ملت ايران بماند. قمرالملوك وزير تافته ای بود از جنس گيس بافته و پنهان دختران زير چارقد و حجاب. بعدها صدايش از راديو تهران طنين افكن شد و زمانی كه از راديو ايران "تيم گزارشگران روزجمعه" را به ديدارش فرستاد تا با او گفتگو كنند، در فاصله هر جمله بغض راه گلويش را می‌بست و گاه می‌گريست. می‌گريست از دوران، از استبداد و از برباد رفتن آرزوها و فروخفتن در افسردگی شكست و پناه بردن به آنچه تسكين بخش می‌نمايد. قمر به وقت خود، يكی از زيبارويان ايران بود و به قول "نی داوو" كه كشفش كرده بود، براستی قمر بود. ياد و نامش را پاس داريم. نه به اين خاطر كه زن بود، بلكه بدان خاطر كه جسارت آزادی و آزاديخواهی را داشت. "امان از اين دل، امان!"