|
سفرای سه
كشور اروپايی( فرانسه، آلمان و انگليس) با حمايت اتحاديه‌ی
اروپا طرح پيشنهادی خود را برای"يك توافق بلند مدت با ايران“
ارائه كردند. اين طرح ضمن وعده رفع مشكلات ايران برای پيوستن
به پيمان تجارت جهانی، برخی تسهيلات صادراتی و همكاری های فنی،
رهبران جمهوری اسلامی را در صريح ترين و محدود كننده ترين
تنگناهای سياسي- اتمی قرار داده است. درتهران، نخستين ارزيابی
ها آنست كه " طرح را ملايم تر از اين تصور كرده بودند".
يگانه
تضمين جدی اروپائی ها به ايران، كه آشكارا اشاره به حمله نظامی
امريكا به ايران دارد، آنست كه "تماميت ارضی ايران، درصورت
قبول و امضای اين طرح تضمين می‌شود" و اين نشان ميدهد كه اين
خطر چنان جدی است كه در يك چنين سندی رسما به آن اشاره شده
است. نه تنها اين، بلكه موقعيت حاكميت درايران درچنان ضعف و
تنگنائی است كه آنها اين تضمين را بعنوان بزرگترين امتيازی كه
به ايران برای صرفنظر كردن از تكنولوژی هسته ای متمايل به
توليد سلاح اتمی پيشنهاد كرده اند. حتی سوخت اتمی نيز در ايران
نبايد توليد شود تا اروپا چنين امنيتی را بتواند تضمين كند. در
همين طرح، برای نخستين بار و با صراحت مسئله حقوق بين الملل به
ايران يادآوری شده و رعايت آزادی سياسی، حقوق بشر و خاتمه
بخشيدن به هر نوع كمكی (حتی مالی) به شبكه های تروريستی جهان
خواسته شده است.
طرح اروپائی ها، حتی تضمين
امنيت و تماميت ارضی ايران را موكول به رعايت نكات بالا كرده و
می‌نويسد:
« بر اساس اين قوانين كشورها
در روابط بين‌المللي‌شان از تهديد يا استفاده از نيروها عليه
تماميت ارضی يا استقلال سياسی هر كشور يا هر روش ديگر كه
متناقض با اهداف سازمان ملل باشد، منع مي‌شوند. اين قوانين هم
چنين خواستار رعايت احترام و حمايت از حقوق بشر و آزادي‌های
اساسی برای همه بدون تبعيض از هر نوعی شده است. »
بموجب
اين طرح، توليد سوخت اتمی در ايران عملی نيست و اين سوخت بايد
از روسيه وارد شده و پس مانده آن بصورت كنترل شده به كشور مبدا
برگردانده شود. مقاصد ستيزه جويانه از مقاصد صلح آميز اتمی
درايران بايد از هم تفكيك شود و ايران تنها مجاز به توليد برق
هسته ای با سوخت خارجی است.
دراين طرح تعهدات بين المللی
برای عاری سازی خاورميانه از سلاح‌های كشتار جمعی گنجانده شده
است، كه عملا اشاره به جلوگيری از توليد سلاح اتمی در كشورهائی
نظير مصر، تركيه بصورت رقابت با ايران است.
طرح اروپائی ها كه تسليم
مقامات ايران شد:
بموجب اين طرح اتحاديه‌ی اروپا
و سه كشور اروپايی پيشنهاد مي‌كنند كه مقدمه توافق نهايی بايد
اصولی را كه روابط بلند مدت ميان اتحاديه‌ی اروپا و سه كشور
ياد شده با ايران را شامل می‌شود ، در بر بگيرد.
معاهده‌ی منع گسترش و حق
استفاده صلح آميز از انرژی هسته‌يی را به رسميت مي‌شناسند.
توافق نهايی بر سر هماهنگی بلندمدت، اين تضمين عملی را ايجاد
مي‌كند كه در صورتی برنامه هسته‌يی ايران منحصرا در راستای
اهداف صلح آميز باشد، فورا به وضعيت بهتری در روابط مبتنی بر
يك فرايند همكاری در حوزه‌های مختلف منجر خواهد شد.
هر نوع توافق نهايی دو طرفه در
انطباق با منشور سازمان ملل، شامل اصل تفكيك
مقاصد ستيزه
جويانه از مقاصد صلح آميز و در انطباق با اصول دادرسی و
قوانين بين‌المللی است.
بر اساس اين قوانين كشورها در
روابط بين‌المللي‌شان از تهديد يا استفاده
از نيروها عليه تماميت ارضی يا استقلال
سياسی هر كشور يا هر روش ديگر كه متناقض با اهداف سازمان ملل
باشد، منع مي‌شوند. اين قوانين هم چنين خواستار رعايت احترام و
حمايت از حقوق بشر و
آزادي‌های اساسی
برای همه بدون تبعيض از هر
نوعی شده است.
بر اساس يك توافق كلی و اجرای
تعهدات ايران در قبال NPT، انگليس و فرانسه آماده تاييد
مجدد تضمين‌های امنيتی يك جانبه‌يی هستند كه در 6 آوريل 1995 و
با ارجاع به قطعنامه 984 شورای امنيت سازمان ملل داده شد.
اتحاديه‌ی اروپا، سه كشور
اروپايی به عنوان بخشی از يك توافق كلی پيشنهاد مي‌كنند كه هر
دو طرف بايد تعهداتی در حوزه‌های زير عرضه كنند:
اتحاديه‌ی اروپا ، سه كشور
اروپايی و ايران بايد مجددا تاييد كنند كه به تعهدشان به
معاهده‌های منع گسترش و معاهدات امنيتی كه عضو آن هستند پايبند
مي‌مانند و لازم است كه مكانيزم‌های پذيرش آن را تقويت كنند.
اهميت تبعيت جامع از معاهدات منع گسترش و خلع سلاح و اجرای
كامل توافقات پادمان‌های آژانس انرژی اتمی و پروتكل الحاقی را
مورد تاكيد قرار دهند. هم‌چنين بايد تعهداتشان را نسبت به
هدف عاری سازی
خاورميانه از سلاح‌های كشتار جمعی و ابزار اين عاري‌سازی مجددا
تاييد كنند.
اتحاديه‌ی اروپا و سه كشور
اروپايی به عنوان بخشی از يك توافق كلی، از گفت‌وگوی گسترده با
ايران بر سر مباحث امنيت منطقه‌يی استقبال مي‌كند.
اتحاديه‌ی اروپا و سه كشور
اروپايی در راستای اين هدف به عنوان بخشی از توافق كلی، به
فعاليت با ايران به منظور تشويق استانداردهای اطمينان‌سازی و
توافقات امنيت منطقه‌يی اقدام مي‌كند.
اتحاديه‌ی اروپا و سه كشور
اروپايی و ايران نسبت به مبارزه با تروريسم، توقف و جلوگيری از
فراهم ساختن زمينه‌ی مالی
برای تروريست‌ها متعهد
مي‌شوند.
اتحاديه‌ی اروپا و سه كشور
اروپايی به طور فعال با برنامه‌های بين‌المللی كه برای مبارزه
با مشكل مواد مخدر در ايران طراحی شده، شامل افزايش همكاري‌های
پليس مرزی ايران و افغانستان، آموزش افسران مرزی و توسعه‌ی
پروژه‌های مربوطه، به محض درخواست ايران همكاری مي‌كنند.
اتحاديه‌ی اروپا و سه كشور
اروپايی حق ايران را بر اساس ماده پنج NPT برای توسعه‌ی تحقيقات، توليد
و استفاده از انرژی هسته‌يی بدون تبعيض با تعهدات آن تحت
NPT؛ شامل حق ايران برای توسعه‌ی
برنامه توليد برق هسته‌يی
غيرنظامی به رسميت شناخته و اعلام
مي‌كنند كه بر اساس توافق كلی، آنها تمايل دارند از ايران برای
توسعه‌ی برنامه تحقيق و توسعه برق هسته‌يی غيرنظامی كه از نظر
اقتصادی، علمی و هماهنگ با معيارهای منع گسترش است و با
نيازهای انرژی ايران تطابق دارد، حمايت كنند و به طور كامل از
همكاری بلندمدت در حوزه‌ی هسته‌يی غيرنظامی بين ايران و روسيه
حمايت كامل به عمل آورند.
بر اساس يك توافق كلی:
ايران به بازار بين‌المللی
تكنولوژي‌های هسته‌يی، جايی كه در آن پيمانكاران تكنولوژي‌ها
را بر پايه رقابت آزاد و رسمی ارايه مي‌دهند، دسترسی خواهد
داشت.
بر اساس اين اصول و بر اساس يك
توافق كلی و اعتماد دوجانبه در حال رشد، اتحاديه‌ی اروپا و سه
كشور اروپايی از توسعه‌ی برنامه‌ی هسته‌يی
غيرنظامی ايران حمايت مي‌كنند. اين حمايت
شامل كمك برای تخصيص تجهيزات مورد نياز برای راكتورهای تحقيقی
بيشتر در ايران و همكاری در ديگر حوزه‌های استفاده‌ی صلح‌آميز
از انرژی هسته‌يی، غير از فعاليت‌های
چرخه‌ی سوخت هسته‌يی
است.
اتحاديه‌ی اروپا و سه كشور
اروپايی تصديق مي‌كند كه ايران بايد دسترسی بيشتری به
سوخت‌هسته‌يی مورد نياز راكتورهای تحقيقی آب سبك كه صنعت
هسته‌يی غير نظامی ايران را تشكيل ميدهد، داشته باشد.
روسيه به طور رسمی تعهد
كرده كه سوخت هسته‌يی را در مدت زمان عمر مفيد راكتورهای ساخت
روسيه ايران تهيه كند.
به منظور تضمين‌های بيشتر به
ايران مبنی بر اينكه ايران مي‌تواند در بلند مدت به تامين
كنندگان خارجی تكيه كند، اتحاديه‌ی اروپا و سه كشوراروپايی
چارچوبی را با ايران توسعه مي‌دهند كه چنين تضمين‌هايی را بدون
صدمه زدن به توافقات دوجانبه بيشتری كه تحت حمايت آژانس
بين‌المللی انرژی اتمی به وجود آمده، به وجود مي‌آورد.
همكاری بلند مدت موثر ميان
ايران و جامعه‌ی بين‌المللی در حوزه‌ی هسته‌يی غيرنظامی
نيازمند ايجاد مداوم اطمينان در دوره‌ای طولانی و قابل توجه
است.
چنانچه ايران خواهان تامين
تضمين شده سوخت طی سال‌های آتی باشد، قادر خواهد بود اطمينان
مورد نياز را از طريق ايجاد يك تعهد الزام آور مبنی بر اينكه
به فعاليت‌های چرخه
سوخت نمي‌پردازد، به دست آورد. اين
امر شامل ساخت و كاربرد راكتورهای تحقيقی آب سبك و راكتورهای
برق آب سبك نمي‌شود.
ايران، به عنوان يك عنصر اساسی
مكانيسم ايجاد اطمينان بين‌المللی، متعهد مي‌شود در يك تعهد
الزام‌آور قانونی قبول كند كه از NPT خارج نشود و همه تجهيزات
هسته‌يی ايران را تحت پادمان‌های آژانس انرژی اتمی قرار دهد؛
پروتكل الحاقی
NPT را هماهنگ با
توافقات كنوني‌اش تا پايان 2005
تصويب كند، ضمنا، تا زمان
تصويب آن پروتكل الحاقی را كاملا اجرا كرده و با
IAEA برای حل همه مباحث برجسته
همكاری كند، با توافقات برای تهيه سوخت خارج
از ايران موافقت كند و متعهد شود كه
همه سوخت مصرف شده
را به تامين كنندگان اصلی باز گرداند.
اتحاديه‌ی اروپا و سه كشور
اروپايی انتظار دارند كه ايران ساخت راكتور تحقيقاتی
آب سنگين در اراك را كه منجر به نگراني‌هايی
درباره‌ی گسترس سلاح‌های هسته‌يی شده، متوقف كند.
اين توافقنامه در هر 10 سال
يكبار در سطح وزرا، مورد بازنگری قرار مي‌گيرد. هر تغييری در
توافقنامه بايد مورد توافق طرفين قرار گيرد.
اتحاديه‌ی اروپا و سه كشور
اروپايی قصد دارند به منظور اطلاع رسانی و كسب توافق جامعه‌ی
بين‌المللی توافق نهايی را منتشر كنند. |
