نسیم صلح و آشتی
درکردستان ترکیه می وزد
دکتر گلمراد مرادی
روز 12 اوت 2005، رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه در شهر
تاریخی و کُردنشین دیاربکر در برابر مردم و خبر نگاران گفت:
"ترکیه اعتراف می کند که در گذشته در مورد کردها مرتکب اشتباه
شده است و این قابل انکار نیست". او قول داد که "حکومت ترکیه
تمامی تبعیض ها را در حق مردم کرد ازبین خواهد برد وتلاش
خواهدکرد که مشکلات شان را ازراه دمکراسی حل و فصل کند".
ما کُردهای سراسر کردستان، سخنان اردوغان نخست وزیر ترکیه را
ارج می نهینم و امیدواریم حد اقل روشنفکران ترک و فارس و عرب
این مسئله را جدی بگیرند و از آن حمایت نمایند. در واقع کسانی
که به الفبای دمکراسی اعتقاد دارند، حتما می دانند که سیاست
اکثر دولت ها در سطح جهان، دارد عوض می شود و بهمین دلیل هم
باید اعتراف نمود که به بسیاری از خلقهای تحت ستم در دنیا و از
جمله به خلق کرد و ارمنی بیشتر از دیگر خلقها در منطقه خاور
میانه ظلم رفته است و اکنون جای آن دارد که این خلقها به حق
مسلم خویش دست یابند.
این روزها اردوغان مطلبی را، آن هم در کشور ترکیه، مطرح کرده
است که اگر 20 سال پیش چنین اظهار نظری می نمود، نه اینکه پست
نخست وزیری را از دست می داد، بلکه به یقین از طرف ژنرالهای
ناسیونالیست، بجرم "خیانت به ملت ترک" محاکمه و زندانی هم می
شد. اما خوشبختانه جهان امروز دیگر جهان 20 یا 30 سال پیشن
نیست. نه ژنراالهای ترکیه دیگر قدرت تصمیم گیری را دارند و نه
مغز های متحجر می توانند برای خلقها خط و نشان بکشند.
پس باید خوشبینانه به این قضیه بر خورد نمود و انتظار قدمهای
مثبت دیگری را کشید. آزادی مطلق احزاب سیاسی کرد با هر
ایدئولوژی که دارند در سرا سر ترکیه، و قبل از همه اعاده حیثیت
لیلا زانا نماینده بخشی ازملت کرد در پارلمان آن کشور و
همفکرانش و همچنین گنجاندن درس زبان کردی در مدارس رسمی مناطق
کردنشین کشور ترکیه از استانبول گرفته تا وان و آگری، از
گامهای بعدی دولت اردوغان باید باشد. بدون شک این اقدامات مثبت
اگر قانونی شود، به تصویب برسد وعملی گردد، کشور ترکیه شایستگی
کامل برای عضویت در اتحادیه اروپا را به دست خواهد آورد.
متأسفانه برخی از ما کردها (از جمله بنده) کمی بد بینانه به
مسئله برخورد می کنیم. زیرا، به قول معروف "مارگزیده از ریسمان
سیاه و سفید هم می ترسد". ما تجربیات بس تلخی پشت سر داریم و
باز هم با تأسف باید گفت که ساده لوحانه به این نوع گفتارها
باور می کنیم، بدون آنکه سیاستهای پشت پرده را بنگریم. در هر
صورت آرزو مندیم سیاست قدرتهای بزرگ این بار با گذشته کاملا
فرق داشته باشد.
ما کردها، اگر چه به روان شدن کمی آب در این باریکه جوی قانع
نخواهیم ماند، ولی به عنوان گام نخست به آن خیر مقدم می گوئیم
و آرزومندیم آب این باریکه جوی منطقه را آبیاری نماید و سران
همه کشورهای منطقه را به سر عقل آورد و آنها را عاقبت شیر فهم
کند که صلح و آرامش در خاور میانه به اعطای حقوق خلقها در این
سرزمینها گره خورده است.
|