- ياس و نااميدى كه حتى دوستان نزديك مان نيز هيچ شانسى براى موفقيت اين پروژه نمى ديدند، توانستيم دو كار انجام دهيم. اول فضاى جامعه را عوض كنيم و بعد حركت اصلاحات را به پيش ببريم. اين براى ما پيروزى است و مطمئن هستم در چند روز آينده نيز توفيقات بيشترى خواهيم داشت.

مردم احساس كردند معين از جنس خود آنها هست و مى خواهد بازگو كننده مطالبات واقعى مردم در درون حكومتى باشد كه ديگراعتماد قبلى نسبت به آن وجود ندارد. دوم شفافيت و صراحت ايشان بود كه حتى پيش از تاييد صلاحيت  خيلى مسائل را شفاف گفت. خيلى ها مى گفتند كه اگر اين حرف ها را بزند او را رد صلاحيت مى كنند. در پاسخ مى گفتيم ما براى رد يا تاييد نيامديم، ما براى اينكه بتوانيم در اين مسير قدمى به پيش برداريم آمده ايم. نكته سوم نيز اين است كه معين براى اولين بار در تاريخ پس از انقلاب به عنوان يك فرد نيامد. با يك پشتوانه حزبى و تشكيلاتى آمد و مردم احساس كردند كه مى توانند به او اعتماد بكنند.

تحليل  ما اين است كه يك سوم جمعيت كشور بدون هيچ چون و چرايى از نظام و سيستم دفاع مى كند. تقريباً ۳۰ درصد  نظام را اصلاح پذير نمى دانند و منزوى و منفعل شده، يا بدنبال كار غيرسياسى رفته اند و در انتخابات شركت نمى كنند. بقيه نيز گرچه گِله و انتقاد دارند اما به انزوا و بى عملى اعتقاد ندارند. همه برنامه ريزى ما روى اين ۳۰ درصد بوده و ما موفق شده ايم كه نصف اين جمعيت را متحرك بكنيم. البته فقط ما نبوديم. تحولات منطقه و جهان نيز عامل مهم ديگرى است كه آنان پذيرفته اند بايد مشى اصلاح طلبى را تقويت كرد و اين راه نجات كشور است. اين افراد پايگاهشان مشخص است. فرهنگيان، دانشگاهيان و اهل فرهنگ. در واقع نخبگان جامعه.

رشد آراء معين نيز در حقيقت به اين دليل است كه مردم فهميده اند معين معتقد است كه ما بيش از اينكه به اصلاح جامعه و سيستم اقتصادى نياز داشته باشيم، بيشتر به اصلاح نظام احتياج داريم.

دست گذاشتن بر روى اين نقاط ضعف سبب شده است مقدارى اميد ايجاد شود كه نظام از درون قابل اصلاح است.

اكنون ما اين را فهميديم كه تا در اين كشور دموكراسى بدون پيشوند و پسوند مستقر نباشد، ما نمى توانيم به رشد و توسعه و رفاه برسيم. در آغاز همين درك است كه دكتر معين گفته است لايحه عفو عمومى را به مجلس مى دهد.

• اما در حال حاضر كه قانون نيست و از اختيارات رهبرى است.

بله. اكنون رهبرى مى توانند كسانى را عفو كند. اما اگر قانونى در مملكت وجود داشته باشد، همه بايد از آن پيروى بكنند. مثلاً ما قانون نيرو هاى مسلح داريم. بله اين نيرو ها زير نظر رهبرى هستند اما قانون مى گويد كه اينها چگونه اداره و سازماندهى يا استخدام شوند. عفو عمومى نيز همين است. ما اعتقاد داريم براى تمام اصول قانون اساسى قوانين موضوعه وجود داشته باشد.

اگر ما اين ارتباط محكمى كه الان با افكار عمومى پيدا كرديم در آينده نيز ادامه داشته باشد، (حتماً ادامه پيدا مى كند) رهبرى نيز با اين اراده و خواست عمومى كه ايجاد شد مخالفت نخواهد كرد. البته اين خواست عمومى بايد به صورت منطقى، شفاف و بدون هيچ گونه هياهو منتقل شود. ترديد در اين امر ندارم. مهم اين است آن چيز هايى كه نياز كشور است صريح و شفاف و منطقى و مستدل بيان بكنيم و آن را به خواست عمومى تبديل كنيم.

• فكر مى كنيد انتخابات يك مرحله اى است يا دو مرحله اى؟

تا دو هفته پيش يقين داشتم كه انتخابات دو مرحله اى است. الان خيلى ترديد دارم و ممكن است در روزهاى باقيمانده، ترديدم به يقين تبديل شود كه انتخابات يك مرحله اى خواهد بود.

•الان عده اى اظهار نگرانى می كنند نسبت به حضور بعضى نيروها (بسيج و سپاه) بر سر صندوق ها. نگرانى شما چيست؟

- در طول ۲۷ سال گذشته انتخابات ها بى عيب و نقص نبوده است. در دوم خرداد هم شوراى نگهبان و هيات اجرايى همه يكدست بودند. فقط اگر رقابت خيلى نزديك باشد، ممكن است هيات هاى ناظر بتوانند به نفع كانديدای مورد نظر خودشان عمل كنند.

•احتمال وقوع آن را در اين انتخابات مى دهيد؟

- هيچ چيزى بعيد نيست.

•در آن صورت چه مى كنيد؟

- راى كاملاً مشخص است و صحيح آن نيز اعلام خواهد شد. بنابراين اگر بخواهند آرا را تغيير بدهند، آنها بايد پاسخگوى مردم باشند كه به چه دليل اين كار را مى كنند. اما اگر اين كار را بكنند مى دانند كه تتمه مشروعيت هم گرفته خواهد شد. آن وقت آنها از يك طرف با مسائل داخلى و از طرف ديگر با روند غالب جهانى كه چه واقعى و چه غيرواقعى به دنبال دموكراسى است، روبه رو خواهند بود.

•اگر آقاى معين به مرحله دوم نرفت، آن گاه شما در آن مرحله از كانديداى ديگر حمايت خواهيد كرد؟

- ما هنوز به اين فكر نكرده ايم. دوستان ما چه در درون حزب چه در ستاد انتخابات در حال ارزيابى اين مسائل هستند كه اگر به فرض محال آن اتفاق افتاد چگونه بايد عمل كنند.