|
مسعود بهنود در ميزگردى پيرامون نهمين انتخابات رياست جمهورى
در كانون توحيد لندن پس از مرورى كوتاه بر تاريخ انتخابات در
ايران، بخشى از سخنان خود را براساس دسته بندى سه گانه اى از
جامعه ايران ارائه كرد. بر اساس اين دسته بندى بخشى از جامعه
كه قطعاً در انتخابات شركت مى كنند ،بخش ميانه كه احتياج به
انگيزه براى شركت دارند و ،بخشى كه قطعاً شركت نمى كنند. بهنود
گفت: گروه اول كه در سال هاى اول پس از انقلاب حدود
۹۰
درصد جامعه را تشكيل مى دادند به تدريج كاسته شدند و در سال
۷۲
به ميزان بحرانى
۵۰
درصد رسيدند. در انتخابات مجلس هفتم نيز اين كاهش دوباره تكرار
شد. وى با تاكيد بر اينكه حجم گروه ميانى افزايش يافته است،
افزود:
گروهى كه احتياج به انگيزه براى شركت در انتخابات دارند آنقدر
زياد شده اند كه حاميان تحريم دچار اين توهم گشته اند كه
اكثريت را دارند.
اين روزنامه نگار مستقل، صف آرايى انتخابات پيش رو را شفاف
خواند و سه جريان اصلى حاضر در صحنه را بدين گونه ترسيم كرد:
1-
جريان «دين حداكثرى» يا «راى به عنوان تكاليف» كه نماينده صادق
و صريح آن احمدى نژاد است.
2-
جريان «ميانه» و طرفدار آرامش و تكنوكراسى به نمايندگى
هاشمى رفسنجانى و
3- جريان
حامى تقدم «توسعه سياسى» كه از معين حمايت مى كنند.
به اعتقاد من گروه اول توان اين را ندارد كه خود را عريان در
معرض انتخاب مردم قرار دهد چرا كه وزن كمش مشخص مى شود. لذا با
پوشش به ميدان آمده
و پشت لاريجانى خواهد ايستاد. احمدى نژاد جنس اوريجينال و اصل
قاليباف است و
اگر آراى قاليباف بالا باشد نشان از سادگى جامعه است.
بهنود صحنه انتخابات را طبيعى و ميدان خوبى براى وزن كشى سياسى
ارزيابى كرد و دانشجويان را مهمترين گروه مرجع در اين انتخابات
خواند و گفت:
پشت هر دانشجو حدود
۶
راى خوابيده است و بر فرض اگر كسى راى
۲
ميليون دانشجو را داشته باشد
۱۲
ميليون بر آراى او افزوده خواهد شد |
