تصميم داشتم سكوت اختيار كنم و لب به سخن باز نكنم، چرا كه نه در مخالفانمان شنوائی وشعور می يابم ونه در دوستان تحمل و انتقاد پذيری. اما نشد كه بيش از اين صبوری پيشه كنم.اين صبوری و نجابت به گونه ای برايم نا خوشايند و غير قابل تحمل است. مضافا اينكه ديگر از ملاحظه كاری و نجابت به خرج دادن برخی از سياستمداران حوصله ام به سر آمده.

نمی توانم لباس فريب كاری و نيرنگ را به تن برخی كه در فكر منحرف ساختن اذهان مردمند ببينم و ساكت بنشينم.

عكس های رنگارنگ برخی از كانديدا های رياست جمهوری كه نهايت سعی و تلاش صورت گرفته تا در آنها با استفاده از تكنيك های كامپيوتری ونور پردازی های ماهرانه كه قطعا ساعت ها وقت برای تهيه آنها گذاشته شده،چهره های لطيف، مهربان، زيبا،خوش قيافه و آرتيستی و... به نمايش گذاشته شود، اين روز ها فضای شهر های كشور را پر كرده.ولی ای كاش صاحبان اين عكسها می دانستند كه هنوز در پس همه اين تلاش وظاهرسازی ها، چهره های واقعی شان نمايان است.

مردم فراموش نكرده اند قيافه های خشن را. مردم خنده های ساختگی را هر چند خيلی هنرمندانه شكل گرفته باشند خوب می شناسند و می دانند ماهيت واقعی برخی از خنده ها، همان نيشخند های تند وآزار دهنده و موذيانه گذشته بيش نيستند.

دانشجويان دانشگاه حادثه كوی را فراموش نكرده اند. پرتاب شدن دانشجو از بالای ساختمان به پائين با فرياد ياحسين را هنوز فراموش نكرده اند. ضربات مشت ولگد را از خاطر نبرده اند. خشونت های پليسی را درخيابان ها هنوز بخاطر دارند.

جوان ما چگونه باور كند كه شما خواهان شادابی، طراوت، تازگی، اميدو جوانی كردن جوان هستيد، وقتی با درب های بسته فرهنگسرا ها به روی هنرمندان بويژه هنرمندان عرصه موسيقی مواجه می شود.وقتی فرصت شادی را در شبی از او می گيريم. چگونه باور كند كه بار ها و بار ها او را، خواسته های ناشی ازجوانی او را سركوب كرده ايد و به خواهش های به حق اوبا نا سزا پاسخ گفته اند.مردم وجوانان چرا بايد به شما اعتماد كنند؟ چرا بايد خنده های مليح شما را در قاب ها، پوستر هاوتراكت ها باور كنند؟شماچگونه به ايشان از روی مهر نخنديده ايد كه اصلا از جنس خنده و خوشروئی نيستيد؟

من به عنوان يك هنرمنداعلام ميكنم طی چند سال گذشته بزرگترين مانع ها بر سر راه من و امثال من، شما وتفكر شما و... چه كسانی مانع شدند و چرا؟ من خنده های شما را، حمايت های شما را و حرف های شما راباور ندارم.چهره ساختگی شما نمی تواند چهره واقعی شما را در ذهن من وامثال من محو كند. نه شما حتی ساختگی هم نمی توانيد بخنديد كه خشم ونفرت وكينه از جوانان اين مرز وبوم در چهره شما حك شده است. شما نمی توانيد با زبان ديگری مردم را به سوی خود فرا خوانيد كه مردم شما را از لهجه تان به خوبی می شناسند.

هنوزاز ياد نبرده ام، شما را كه ديروز ايستاديد ونگاه كرديد تا در مقابل سالن اجرای برنامه من در اراك جوانان را با پنجه بوكس وزنجير بزنند واز خاطر نبرده ام كه به دستور دوستان شما، مردم  را با ارعاب ازحضور در اجرای كنسرت من در ساری مانع شدند. چگونه امروز شعار حمايت از فرهنگ و هنروجوانان و جوانی كردن می دهيد!!

راستی خوب است برخی از آقايان كه تا همين ديروزطبقه تحصيل كرده و دانشگاهی را مزاحم و مستحق بر خورد فيزيكی می دانستند و باور داشتند كه همه  فتنه ها زير سر طبقه دانشگاهی است،حال كه به عالم بودن ونزديكی خود به عرصه علم و دانش می نازند، اعلام كنند مدارك دانشگاهی خود را تادرجه دكترااز كدام دانشگاه،در چه رشته های گرفته اندو در چه سالي؟

من خود كه از شاگردان ممتاز دوران دبيرستان بودم بخاطر شركت در مبارزات وجنگ، مدرك ليسانس خود را پس از نه سال و مدرك فوق ليسانس را بعد از پنج سال گرفتم وباز هم بخاطرحضور فعال در در دفاع از كشور در شرايطی كه می توانستم در مقطع دفاع ازكشور در شرايطی كه می توانستم در مقطع دكترا ادامه تحصيل دهم،ادامه ندادم.شماكی و چگونه مدارك خود را كسب كرده ايد؟ تا آنجا كه اطلاع دارم برخی از شما آقايان اصلا فرصت نشستن سر كلاس را نداشته اند!!!

در خاتمه روی صحبت من با جوانان غيوروعاشق ايران. جوانان عزيزی كه افتخار ايران وايرانی به وجدتان می آوردو اشك شوق بر چشمانتان جاری می كند.می دانم كه می دانيد وآگاهيد ولی از باب نصيحت برادرانه واز روی دلسوری بايد اين هشدار را بدهم. مواظب كسانی باشيد كه بخصوص اين  روزها راهنمايشان دائم به چپ می زند ولی هنگام پيچيدن تنها به راست می پيچند. پشت سر اين افراد با احتياط  حركت كنيد كه هر آن احتمال يك پيچش انحرافی وجود دارد.

می دانم كه می دانيد و مطمئنم كه دست اين رانندگان ناشی برايتان رو شده ولی نگرانم واين نصايح يك دوستدار شما ويك عاشق ايران است. فراموش  نكنيم پذيرش يك دست مرتجع يعنی پذيرش شكست وبالا بردن دست ها در مقابل زر وزورو تزوير. اميدوارم اين ياس دردل های ما جا نگيرد كه، پذيرش شكست وعدم حضور در صحنه، يعنی شركت در مجلس ختم آزادی وصيانت انسان  وقرار گرفتن درجبری غير قابل تحمل حداقل برای چهار سال ديگر . به اميد آزادی وصيانت ازانسان و حقوق بشر درايران عزيز.

درد بر جوانان غيور ايراني