اميدوارم كارگردانان سينمای كشورمان در ستادهای تبليغاتی
كانديداهای انتخابات رياست جمهوری هنر خويش را ارزان نفروشند.
من مخالف حضور هنرمندان در فعاليت های سياسی نيستم زيرا ما هنر
سياسی و پويايی داريم كه به دور از منافع لحظه ای و زود گذر به
منافع و برنامه های بلند مدت برای يك ملت می انديشد. كسانی كه
امروز در اين برهه سياسی شيفتگی خود را به هنر نشان می دهند،
همين اشخاص درگذشته برای هنر چه كرده اند؟ مگر نه اين است كه
مدت 26 سال است با يك هنر فرمايشی روبرو هستيم! آيا همين بس
نيست و نبايد به حقارت هنر پايان داد! در اين 26 سال هر چه
فرياد كرديم حرفمان به گوش كسی نرسيد و شايد هم در نطفه خفه
شده است، كسی چه می داند. |