|
دو رای منفی به قانون اساسی اتحاديه اروپا در فرانسه و هلند و
اعلام نتايج يك نظرسنجی در انگلستان كه بالای 70 درصد مردم با
قبول اين قانون مخالف اند، عملا موجب برخی پيش بينی ها درباره
اتحادهای تازه ميان امريكا و كشورهای اروپائی شده است.
رد قانون اساسی اروپای واحداز طرف مردم، درفرانسه و هلند و
اعلام نتيجه نظرسنجی در انگلستان همزمان شده است با شكست های
سنگنين حزب سوسيال دمكرات حاكم در آلمان و روزشماری برای سقوط
دولت در اين كشور. سقوطی كه نه گردش به چپ، بلكه گردش به راست
بيشتری را در آلمان بشارت می دهد!
با سقوط دولت در آلمان و سپرده شدن سكان رهبری به دو حزب
راستگرای اپوزيسيون آلمان، اين پيش بينی كه آلمان به اتحاد
انگلستان و امريكا خواهد پيوست، تقريبا قطعی بنظر می رسد. از
هم اكنون برای دو حزب دست راستی آلمان كه منتظر سقوط دولت
سوسيال دمكرات ها و تشكيل دولت جديد از سوی خود هستند، ضرورت
بازگشت به دوران طلائی اتحاد آلمان و امريكا آغاز شده است،
آنها مدعی اند كه مشكلات اقتصادی كنونی آلمان ناشی از فشارهای
اقتصادی امريكا به آلمان است و آن به دليل نا همسوئی آلمان در
اشغال عراق توسط امريكاست. آنها اينگونه تبليغ می كنند كه با
پيوستن به سياست های استراتژيك امريكا در منطقه خاورميانه،
فشارهای اقتصادی امريكا كاهش يافته و روند كاهش بحران اقتصادی
و بيكاری در آلمان آغاز خواهد شد.
حزب حاكم سوسيال دمكرات آلمان نيز بدنبال شكست های سنگين
درانتخابات ايالتی و از كف دادن بسياری از كرسی های نمايندگی
در پارلمان اين كشور، در رقابت با دو حزب راستگرای آلمان گام
های بلندی را برای نزديكی به امريكا برداشته است، اما ظاهرا
كاخ سفيد ديگرنم خواهد روی اسب بازنده شرط بندی كند و منتظرروی
كار آمدن دولتی جديد در آلمان است. دولتی كه از اروپای واحد
جدا شده و با امريكا و انگلستان ،مثلث قدرتمندی را تشكيل
خواهند داد. در چارچوب همين سياست وخيز جديد است كه دولت سوسيا
ل دمكرات آلمان پيشنهاد آموزش پليس و نيروی انتظامی جديد عراق
را در خاك كويت مطرح كرده، اما با سكوت و بی اعتنائی امريكا
روبرو شد. وزير خارجه آلمان (از حزب سبزها) مانند همه دولت
هائی كه در داخل وقتی با شكست سياست هايشان روبرو می شوند به
قدرت بيرونی متوسل می شوند تا بر سر كار بمانند، راهی امريكا
شد تا ضمن تدارك كنفرانس اتحاديه اروپا در واشنگتن و به رياست
جورج بوش، فصل نزديكی اين حزب با امريكا را آغاز كند. اما اين
سفر نيز توفيقی را همراه نداشت. پيش از وزير خارجه آلمان، رئيس
دولت سابق و دست راستی آلمان "هلموت كهل" دركاخ سفيد مذاكراتی
را انجام داده بود كه در حقيقت اساس سياست های دولت جديد آلمان
در پيوستن به اتحاد انگلستان و امريكا خواهد بود.
در ادامه اين شرايط جديد و جدائی آلمان از فرانسه و پيوستن به
امريكا، بنظر می رسد دوران انزوای فرانسه در اروپا فرا خواهد
رسيد و اين درحالی است كه موقعيت ژاك شيراك رئيس جمهور فرانسه
نيز متاثر از رای منفی به همه پرسی قانون اساسی اروپا بسيار
متزلزل است و دوامی برای آن پيش بينی نمی شود. اين كه چپ
فرانسه موفق به تشكيل يك دولت ائتلافی شود، اميدی است كه می
توان بدان دل بست، اما بايد ديد اين دولت نيز در شرايط نوين
چگونه مناسباتش را با امريكا و ديگر كشورهای عضو اتحاديه اروپا
تنظيم خواهد كرد.
بدين ترتيب، آن روزنه ای كه برای مانور رهبران جمهوری اسلامی
وجود داشت بسرعت بسته می شود و بايد گفت فرصت های بزرگ دوران
خاتمی رو به پايان است. همچنان كه فرصت های بزرگ دوران پيش از
فروپاشی اتحاد شوروی از چنگ جمهوری اسلامی رفت. |
