|
رهبر جمهوری اسلامی، با اوج گيری نارضائی مردم از برگزاری
فرمايشی انتخابات رياست جمهوری، سرانجام مستقيم به صحنه آمد و
سخنرانی كرد. او
انتخابات 27 خرداد را ميدان همبستگی و عرصه‌ی گزينش ملی
خواندند و با اشاره به محروم بودن ملت از حضور واقعی در
انتخابات تا پيش از پيروزی انقلاب
گفت:
فرصت گزينش ملی و شركت در اداره‌ی كشور را اسلام و انقلاب و
جمهوری اسلامی به ما داده است.(
رهبر جمهوری اسلامی نگفت، چرا جلوی اين گزينش ملی را ايشان و
منصوبين و منسوبينش با رد صلاحيت و تحميل نماينده مجلس به مردم
و يا مقاومت 8 سالهی در برابر دولت و ستيز 4 ساله با مجلس ششم
گرفتند و می گيرند؟
)
رهبر در بخش ديگری از سخنانش، 25 سال پس از انقلاب ضداستبدادی
سال 57، ايران كنونی را با دوران شاه مقايسه كرد وگفت:
در هيچ مقطعی از رژيم پهلوی آزادی موجود در جمهوری اسلامی يك
روز هم وجود نداشت و حتی در دوران مصدق كه به قول برخی
دموكراسی تحقق يافته بود، مجلس يك سال تعطيل بود و اين شخص
همه‌ی اختيارات قانون‌گذاری و اجرا را در خودش متمركز كرده
بود، اما امروز برخی كه نمك جمهوری اسلامی را نيز خورده‌اند
بدون توجه به اين واقعيات ناسپاسی مي‌كنند و نمكدان مي‌شكنند.
(
اين قياس شرم آور است كه ايران را 25 سال به عقب برده و با
زمان شاه مقايسه كنند. اين واقعيت است كه شاه درمقابل آزادی
بود و آزادی در زمان شاه وجود نداشت، اما اين هم واقعيت است كه
اگر مصدق مجلس شاهنشاهی را منحل كرد تا بتواند با توطئه های
دربار سلطنتی مقابله كند و اصلاحات را پيش ببرد، در جمهوری
اسلامی 4 سال شخص ايشان و نهادهای نظامی و غيز نظامی تحت امرش
عملا مجلس مملكت را فلج و خنثی كردند تا اصلاحات پيش نرود. اگر
امروز، يعنی 25 سال پس از انقلاب ضد استبدادی، ضد سلطنتی سركوب
آزادی ها وجود نداشت و مقاومتی در برابر آن نبود، چه نيازی به
اين تشبيه و مثال بود؟)
رهبر گفت: امريكا درتلاش است تا
همان ديكتاتوری سياه را به شكل‌های مدرن در ايران حاكم كند،
اما ملت با استفاده از آزادی و اختيارات ناشی از انقلاب
اسلامی، حضور خود را در صحنه حفظ مي‌كند و دشمنان را مثل هميشه
ناكام مي‌گذارد.
(
رهبر نگفت كه در دوران رهبری 15 ساله وی چه شرايطی در كشور
فراهم آمده كه امريكا اميدوارد به بازگشت شده؟ و زمينه برقراری
ديكتاتوری زمان شاه را مناسب تشخيص داده است.)
|
