اركستر واحد "تحريم"

تائيد صلاحيت معين، يعنی عقب نشينی و تائيد معاون اولی محمد رضا خاتمی و كابينه حزبی و به وجود آوردن معاونت حقوق بشر و عدم برگزاری انتخابات فرمايشی. تحريم كنندگان چگونه اين نكات را متوجه نيستند؟

راديو دولتی لندن را امشب گوش كرديم. كاملا ساز تحريم انتخابات رو كوك كرده بود. حتی مصاحبه خانم عبادی كه مربوط به روز رد صلاحيت معين بود را، در شرايط كنونی كه عقب نشينی به شورای نگهبان تحميل شده و ايشان قطعا نظر ديگری می تواند داشته باشد، پيوند زد و او را هم در صف تحريم كنندگان انتخابات گذاشت!

درتائيد تحريم، مصاحبه امثال قاسم شعله سعدی نيز پخش شد كه عملا خواهان به ميدان نيآمدن دكتر معين بود، البته از موضع چپ نمائی و مخالفت با رهبر، اما عملا به سود رفسنجانی و ديگر كانديداهای جناح راست!

بخش ديگری از برنامه پر شنونده اين راديو اختصاص به نظرات شنوندگان داشت كه دراين قسمت نيز آشكارا سياست تحريم انتخابات دنبال می شد.

عجيب است كه همين سياست را راديو فرانسه هم عينا داشت و البته راديو فردا هم جدا از آنها نبود. اين همآهنگی به گونه ای بود كه ما را دراينجا عميقا نگران يك توطئه بين المللی كرد و خواستيم ضمن هشدار به شما، بخواهيم كه نيروی بيشتری روی خارج كردن مردم از انفعال بگذاريد و با سياست تحريم مقابله كنيد. امروز نه وقت تحريم است و نه وقت رفراندوم. الان وقت در هم پاشيدن جبهه راست است و اتفاقا اين جبهه خيلی هم ضربه پذير شده و نبايد از آن غافل ماند.

نكته ای كه بايد روشن و قاطع گفته شود اينست كه تائيد صلاحيت معين، يعنی عقب نشينی و تائيد معاون اولی محمد رضا خاتمی و كابينه حزبی و به وجود آوردن معاونت حقوق بشر و عدم برگزاری انتخابات فرمايشی. اين امكان و شانسی است كه محمد خاتمی در سال 76 نداشت و برای اولين بار می تواند يك كابينه حزبی در ايران تشكيل شود. روی سخن معين دراين دوران هميشه با مردم بود و نه حاكميت، برای آمدن به صحنه نيز از رهبر اجازه نگرفته كه حالا رهبر با او موافق باشد و يا مخالف. همين سياست بايد دنبال شود. يعنی حفظ استقلال و رفتن به ميان مردم و سخن گفتن با آنها.

انتظار ما اين بود كه سايت های خبری اصلاح طلبان، مانند رويداد اين هوشياری را می داشتند، اما سردرگمی روزهای اخير آنها ما را بيشتر نگران كرده است. ما نمی دانيم آنها هم از مردم می ترسند و از بسيج آنها نگرانند و يا دچار كشاكش های شخصی – حكومتی شده اند. بجای آنكه  "جو" را بگيرند بدست، عرصه را داده اند به دست "كيهان" و حسين شريعتمداری. ما دراينجا موضع گيری سريع و اقدام خاتمی و وزارت كشور را دقيق تر از اين دست و آن دست كردن جبهه مشاركت ارزيابی می كنيم. از نظر ما با كنار رفتن معين، كه ظاهرا يك اقدام راديكال می تواند به حساب آيد، چه امتيازی بدست می آيد؟ جز آنكه شرايط بدست آمده زير فشار داخلی و خارجی را هم از دست می دهند.