بخش هائی از يك مقاله دكتر معين كه در روزنامه ايران منتشر شده است:

هنگامى كه قدرت و ثروت دست در دست يكديگر مى دهند و متمركز مى شوند، فساد سياسى و اقتصادى نضج مى گيرد و به مرور زمان بر پيكره جامعه مى پيچد و ثمره آن تكثير فقر و رواج بيمارى هاى واگير اقتصادى در جامعه است.

فساد در طول تاريخ بشر همواره وجود داشته است. راه هاى مبارزه با آن هم تاريخى طولانى دارد. از جمله مهمترين راه هاى مبارزه با فساد، ايجاد سيستم هاى بازرسى دولتى، نظام اطلاع رسانى آزاد و تشكيل نهادهاى مدنى و سياسى براى نظارت همگانى بر عملكرد حكومت بوده است.  
به اين ترتيب در هر جامعه اى كه نهادهاى نظارتى، نظام آزاد اطلاع رسانى، احزاب سياسى مستقل و نهادهاى مدنى قادر به نظارت و تأثيرگذارى بر خط مشى ها، تصميم سازى ها و تصميم گيرى هاى ملى نباشد و نهاد قضايى و اطلاعاتى تحت نفوذ و كنترل قدرت فائقه سياسى باشد، امكان گسترش و تعميق مفاسد مالى و اقتصادى بيشتر مى شود. در حقيقت فساد و مردم سالارى واقعى از يك رابطه معكوس پيروى مى كنند. هر چه فرآيند مردم سالارى و نظارت همگانى و آزادى رسانه ها بيشتر باشد، از ميزان فساد مالى و سياسى در جامعه كاسته خواهد شد. از سوى ديگر در صورت گسترش فساد، اين تصور در جامعه رشد مى كند كه ماهيت نظام سياسى ناسالم، ناپاك و نامشروع است و در نتيجه بى تفاوتى سياسى در جامعه رواج مى يابد.

راهكارهايى كه براى برطرف كردن فساد برگزيده مى شوند بايد بتوانند از دامنه قدرت و اختيارات مطلق حاكميت كاسته، روند پاسخگويى و حساب پس دهى را بهبود بخشند و انگيزش كار را در شهروندان ارتقا دهند.