|
گروهی از كارگران ايران خودرو، در نامه ای خطاب به سازمان های
بين المللی مدافع حقوق كارگران، ضمن اعتراض به وضعيت غيرانسانی
كار در اين واحد، خواهان آزادی يكی از همكاران بازداشتی خود
شده اند. متن اين نامه را در زير می خوانيد:
جناب آقای رئيس
شركت خودرو ايران خودرو بزرگترين توليد كننده اتومبيل در منطقه
خاور ميانه و يكی از بزرگترين واحدهای توليدی ايران با بيش از
سی هزار نفر پرسنل در سه نوبت شيفت كاری در ايران می باشد.اين
شركت هيچ حقی برای ما كارگران قائل نمی شود . و در جواب
مطالبات ما كارگران فقط از روشهای غير دمكراتيك و ضد انسانی كه
دوران آن در اكثر كشورهای جهان كنونی منسوخ شده است استفاده می
كند.و آشكارا تمام حقوق قانونی و انسانی ما كارگران كه به
صراحت در مجامع جهانی آن را به رسميت می شناسند را نقض می كند
1. هيچگونه تشكلی را به رسميت نمی شناسد. از تشكيل هر گونه
تشكلهای صنفی وكارگری جلوگيری می كند
2. هيچگونه ارزشی به امنيت شغلی كار گران نمی دهد و كارگران را
در كارهای دائمی كه ماهيت دائمی دارند به صورت موقت به كار می
گيرد. از سال 1376 هيچ كارگری را استخدام رسمی در نياورده است.
3. بی توجهی به حقوق كارگران با استفاده از شركتهای پيمانكاری
و خدماتی و وادار كردن كارگران با كمترين حقوق در كارهای
توليدی به خطر انداختن امنيت كاری و توهين به شخصيت كارگران با
فروش برده وار آنها از شزكت پيمانكار به شركت پيمانكار ديگر و
و پرداخت يك سوم حقوق كارگران رسمی به آنها و عدم پرداخت حق
عيدی كه در قانون كار ايران كه صراحتا آن را به رسميت شناخته
است.
4. عدم رعايت مسائل ايمنی و به خطر انداختن امنيت جانی
كارگران. با بكارگيری كارگران در كارهای سخت و تخصصی (ريخته
گری و پرس) از طريق پيمانكاران و ادار كردن كارگران بدون آموزش
در اين نوع كارها و معلول شدن دهها نفر از همكاران كارگر و مرگ
سه نفر از همكاران بنامهای محمود محمودی و صادق خانميری و
فريدون گلستانی گرديده است.
5. بی توجهی به ساعت كاری كه تمام دنيا آن را به رسميت می
شناسند. وادار كردن كار گران به بيش از 10 ساعت كار در روز و
اجباری كردن كار در روز های جمعه و وادار كردن كارگران به كار
بيش از اندازه يك انسان كه باعث مرگ چند نفر از همكاران كار گر
به نامهای پيمان رضی لو و اميد اولادی و حسين مويدی گرديده
است.
6. جلو گيری از هر گونه تجمع و اعتصاب. بازديد بدنی كارگران در
هر ورود و خروج به شركت. جلو گيری از استفاده از هر گونه
امكانات رسانه ای و دستگيری و اخراج كار گران بدون هيچ منبع
قانونی. شكنجه و گرفتن اقرار با زور و وادار كردن كارگران به
عمل دزدی و خرابكاری برای موجه جلو دادن اخراج آنها يكی از
كثيفترين شيوه های غيردمكراتيك جهت مقابله با خواستهای قانونی
كارگران می باشد كه توسط حراست اين شركت انجام ميگيرد.
آقای رئيس
در اول شروع سال جديد مديران اين شركت از كار گران می خواهند
كه تمام تعطيلات و روزهای جمعه بايد در سر كار خود حاضر شوند و
گرنه اخراج خواهند شد. و چون كارگران نمی توانند از نظر جسمی و
فيزيكی بدون تعويض شيفت در مقابل كارهای سنگين كه به سلامتی
آنها بستگی دارد داوام بياورند و از طرفی با اعلام توقف خط
توليد پيكان كه به اخراج و بيكاری تمام كارگران خط مونتاژ يك
می انجاميد و از طرفی به علت عدم دريافت پول عيدی، كارگران
ناچار می شوند در مقابل اين خواستهای غيرقانونی و غيردمكرتيك
از خود عكس العمل نشان بدهند. در نتيجه كارگران دست به اعتراض
و اعتصاب می زنند و مسئولان شركت ايران خودرو به جای حل مشكلات
كارگران جهت سركوبی كارگران، برق چندين قسمت را قطع و به اين
بهانه بلافاصله شبانه به خانه كارگران يورش برده و يكی از
كارگران را بنام پرويز سالاروند، كارگر سالن مونتاز، بدون
اطلاع خانواده ايشان می ربايند و در بازداشتگاه حراست شركت
بدون حضور هيچ وكيلی وادار به اقرار كرده و بعد از بيست روز
اعلام می كنند كارگر نامبرده دستگير شده است.
آقای رئيس
ما كارگران شركت ايران خودرو می خواهيم دولت ايران را جهت
آزادی همكارمان آقای پرويز سالاروند و رعايت حقوق كارگران تحت
فشار قرار دهيد.
رونوشت: سازمان جهانی كار
: سازمان ديده بان حقوق بشر
: به تمام محافل كارگری و جهانی
گروهی از كارگران شركت ايران خودور
بيستم ارديبهشت يك هزار و سيصد و هشتاد و چهار |
